In alle jaren betreft het in de meerderheid van de gevallen emotionele verwaarlozing gevolgd door fysieke verwaarlozing. Seksueel misbruik wordt het minst gemeld. Bij 29 procent van de kinderen die mishandeling hebben meegemaakt was er sprake van meer dan één vorm van mishandeling (Alink e.a., 2018).
In Dordrecht wordt per 100 kinderen tien keer zoveel mishandeling geregistreerd bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling als in Amsterdam. Friesland en Zuid-Holland steken als provincie boven de rest van Nederland uit.
De bekendste zijn lichamelijke mishandeling, psychische mishandeling en seksueel misbruik. Maar lichamelijke verwaarlozing, psychische verwaarlozing en getuige van partnergeweld zijn ook ernstige vormen van kindermishandeling.
Onder lichamelijke of fysieke kindermishandeling vallen alle vormen van lichamelijk geweld tegen een kind, zoals slaan met de vlakke hand of een voorwerp, schoppen, bijten, knijpen, krabben, aan haren trekken of brandwonden toebrengen.
Denk aan ouders die schreeuwen of vaak negatieve dingen zeggen. Kindermishandeling gaat niet altijd om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Ook zonder dat je het ziet kan er sprake zijn van een vorm van kindermishandeling. Denk dan aan: schreeuwen, kleineren of bang maken.
Kinderen hebben behoefte aan waardering en steun. Als ouders hun kind altijd maar belachelijk maken, uitschelden of laten merken dat ze het niets waard vinden, is dat psychische mishandeling.
Mishandeling is het bewust verwonden of pijn doen van een ander, door iemand bijvoorbeeld te slaan of te schoppen. Als je door iemand gekleineerd, geïntimideerd of gepest wordt, kan er sprake zijn van geestelijke mishandeling.
Is overdreven druk of juist overdreven rustig. Gaat vaak tegen de regels of volwassenen in. Is vaak overdreven vroeg of blijft lang rondhangen op school. Zegt negatieve dingen over zichzelf, anderen of de wereld.
Een signalenlijst is bedoeld om een vermoeden van huiselijk geweld of grensoverschrijdend gedrag te onderbouwen. Het is niet de bedoeling om met een signalenlijst in de hand een cliënt te gaan observeren.
Problemen en persoonlijkheid van de ouder
Psychische of psychiatrische problemen, gebrekkige opvoedingsvaardigheden en stress van ouders zijn risicofactoren voor kindermishandeling en verwaarlozing. Dat kan ook gelden voor ouders met een LVB.
Kindermishandeling is elke vorm van bedreiging of geweld tegen een minderjarige (een kind in de leeftijd tot en met 17 jaar). Het kan gaan om lichamelijke, emotionele of geestelijke mishandeling. Bijvoorbeeld slaan, schelden of bang maken.
Lichamelijke mishandeling: alle vormen van lichamelijk geweld jegens het kind. Psychische mishandeling: mishandeling op emotioneel of geestelijk vlak, zoals schelden naar het kind, angst opwekken bij het kind of andere vormen van vijandig gedrag tegen het kind.
ouderlijke stress;gebrek aan sociale vaardigheden van de jeugdige;werkloosheid ouder(s);gezinsgrootte (hoe groter het gezin hoe meer risico).
Bi+ vrouwen lopen, in vergelijking met andere groepen, het meeste risico op huiselijk geweld. In een periode van een jaar heeft 20% van de biseksuele vrouwen huiselijk geweld meegemaakt. Uit het onderzoek blijkt niet wie de pleger is van het geweld. Biseksuele mannen lopen iets minder risico dan biseksuele vrouwen.
De politie luistert aandachtig en zoekt samen met jou naar een oplossing. Als de politie op een adres komt waar ook kinderen zijn en de politie maakt zich zorgen over hun veiligheid, dan meldt de politie dit bij Veilig Thuis. Is de situatie voor kinderen erg gevaarlijk, dan grijpt de politie meteen in.
Stil en teruggetrokken gedrag, of juist heel druk gedrag vertonen. Schrikken van aanrakingen. Vaak verwondingen hebben. Een onverzorgd uiterlijk hebben; vieze, kapotte kleren en ongewassen haren en lichaam.
Bij emotionele mishandeling is er sprake van een chronisch patroon van negatieve uitingen van de ouder die het gevoel van eigenwaarde van het kind aantasten en ondergraven. Een ouder zegt bijvoorbeeld regelmatig tegen zijn kind dat het dom is, dat het ongewenst is of maakt het met opzet bang.
Geen genegenheid
Emotionele verwaarlozing is iets anders dan emotionele mishandeling. Bij emotionele mishandeling worden kinderen uitgescholden en vernederd. Bij emotionele verwaarlozing gaat het vaak juist om dingen die ouders níet doen: ze geven een kind geen aandacht, liefde, emotionele steun en bevestiging.
Een eenvoudige klap kan dus al mishandeling opleveren. Mishandeling kan met onderverdelen in twee vormen: Eenvoudige mishandeling= licht letsel, zoals een kneuzing, blauwe plek of kleine botbreuk. Zware mishandeling= zwaar letsel, zoals complexe botbreuken of inwendig letsel.
Bewijs mishandeling
Over het algemeen wordt het bewijs van mishandeling geleverd op basis van medische gegevens of vaststelling van letsel door de politie, getuigenverklaringen en de aangifte zelf. De aangifte moet altijd ondersteund worden door een ander bewijsmiddel.
Als er een melding wordt gemaakt over een gezin, dan nemen mensen van Veilig Thuis contact op met de ouders.De hulpverlener van Veilig Thuis komt bij het gezin thuis om te praten over wat er aan de hand is. Ze praten ook met de kinderen en andere mensen uit de omgeving, zoals een oppas of een opa of oma.
Narcistische mishandeling is verradelijk in die zin dat het misbruik geheim, sluw en vaak indirect is. De narcist kan het ene moment liefhebbend zijn en het volgende moment je tot woede drijven. Deze manier van handelen noemen ze Gaslighting.
Word je door iemand in je omgeving gekleineerd, geïntimideerd of gepest? Dan kan er sprake zijn van geestelijke mishandeling. Geestelijke mishandeling wordt ook wel psychische of emotionele mishandeling genoemd.
Onder passieve mishandeling vallen lichamelijke en geestelij- ke verwaarlozing. Heel vaak komt niet één vorm van kindermishandeling voor bij een kind, maar wordt het kind op meerdere manieren mis- handeld, bijvoorbeeld zowel lichamelijke mishandeling en seksueel misbruik.