Leeftijd bij overlijden aan een herseninfarct is het hoogst 66 en 69 jaar bij een subarachnoïdale bloeding; 77 jaar en 80 jaar bij een hersenbloeding; 81 jaar en 86 jaar bij een herseninfarct.
Na een herseninfarct kan 1 van de 2 mensen na 6 maanden weer voor zichzelf zorgen. Na een hersenbloeding kan 1 van de 3 mensen na 6 maanden weer voor zichzelf zorgen.
Van de mensen die een beroerte overleven, krijgt één derde binnen vijf jaar een nieuwe beroerte of overlijdt. Hierbij spelen risicofactoren zoals hoge bloeddruk en leefstijlfactoren (weinig bewegen en roken) een grote rol.
De meeste patiënten die vaak jaren na hun beroerte overlijden, gaan meestal niet dood aan hart- en vaatziekten maar aan een vorm van kanker.
Elke dag krijgen 105 mensen in Nederland een beroerte (CVA). Gelukkig kan een groot deel van hen na een aantal maanden weer zelfstandig leven. Zo'n 20 procent blijft klachten houden en meldt zich voor behandeling bij een revalidatiecentrum.
Onder een gezonde levensstijl verstaan we: niet roken, een gezond gewicht krijgen of behouden, matig alcoholgebruik en beweging. Verder is het belangrijk dat u regelmatig uw bloeddruk en bloedsuikers (voor diabeten) laat controleren, en in sommige gevallen uw medicatie volgens afspraak inneemt.
Beroertes hebben op verschillende manieren invloed op mensen. Voor sommigen kan het dagen of weken duren om te herstellen en zal het weinig impact hebben op hun leven. Voor anderen kan het herstel maanden of jaren duren en kan het betekenen dat ze veranderingen in hun leven moeten aanbrengen. Dit kan dingen omvatten zoals het aanpassen van uw huis om het gemakkelijker te maken om te bewegen.
De gevolgen van een beroerte zijn afhankelijk van: Het deel van uw hersenen dat is beschadigd: een beroerte in uw linker hersenhelft zorgt vaak voor een verlamming van de rechterzijde van uw lichaam. Omgekeerd geldt hetzelfde: bij een beroerte in de rechter hersenhelft bent u links verlamd.
Bloedgroep bepaalt risico op beroerte
Het resultaat: Bij mensen met bloedgroep A was het risico op een vroegtijdige beroerte 18% hoger dan bij mensen met andere bloedgroepen. Maar dit verband was er niet bij late beroertes. Bij mensen met bloedgroep O was het risico 12% lager.
Iemand kan bijvoorbeeld snel emotioneel raken, of zich heel boos voelen, depressief raken of zichzelf overschatten. Het gevoel voor humor kan totaal zijn veranderd, en iemand kan heel prikkelbaar zijn. Ook sociaal onaangepast gedrag of agressiviteit komt niet zelden voor. Voor mantelzorgers is dit uiterst moeilijk.
Waarschuwingstekens voor een beroerte
Plotseling krachtsverlies in gelaat, arm of been. Plotse gevoelsstoornissen in gelaat, arm of been. Plotse last om te spreken of om mensen te verstaan. Plotse blindheid of een wazig zicht uit een of beide ogen.
Cholesterol rijke voedingsmiddelen, zoals eieren, orgaanvlees, paling, en garnalen, hebben een klein effect op het cholesterolgehalte in het bloed. Daarom is het advies om deze producten te beperken. Daarnaast bevatten koffiebonen een stof die het cholesterolgehalte kan verhogen.
Perioden van langdurige psychologische stress kunnen leiden tot cerebrovasculaire accidenten (CVA). Dit schrijven wetenschappers van de universiteit van Göteborg onder leiding van Katarina Jood in een publicatie op de website van BioMed Central Medicine.
De mediane overleving was 1,8 jaar (95% BI 1,6–2,1 jaar) na een beroerte. Voor gematchte non-stroke comparatoren was de mediane overleving 5,7 jaar (95% BI 5,1–6,2 jaar).
De verstopping kan ook het gevolg zijn van een groter stolsel, dat bijvoorbeeld in uw hart is ontstaan bij een onregelmatige hartslag, daar is losgeschoten en in de kleinere vaten bij de hersenen vastloopt. Een herseninfarct of een TIA worden ook wel een beroerte genoemd.
Onzichtbare gevolgen
Het gaat niet meer zoals vroeger. Hersenletsel heeft voor veel mensen ook onzichtbare gevolgen. Bij onzichtbare gevolgen van een hersenaandoening gaat het bijvoorbeeld om veranderingen in je denken, in je emoties en je gedrag. Vaak zijn het de meest ingrijpende en de moeilijkste veranderingen.
Vaatziekten kunnen erfelijk zijn. Denk hierbij aan familiaire aandoeningen zoals een hoge bloeddruk of een hoog cholesterol. Overigens wordt het grootste deel vaatafwijkingen (zoals een beroerte) veroorzaakt door een verkeerde leefstijl: roken, weinig bewegen, slechte voeding, overgewicht, weinig slaap, veel stress.
Een recent onderzoek gepubliceerd in Neurology vond dat mensen met bloedgroep A een hoger risico hadden op beroertes voor hun 60e in vergelijking met mensen met bloedgroep O. Mensen kunnen echter werken aan het verminderen van het risico op beroertes door beïnvloedbare risicofactoren zoals hoge bloeddruk en hartziekten te beheersen.
Zo was bij mensen met bloedgroep A de kans op een beroerte 16 procent hoger dan bij mensen met een andere bloedgroep. Bij testpersonen met bloedgroep O was het risico dan weer 12 procent lager. “De wetenschappers hebben een statistisch verband kunnen aantonen.
De gevolgen van een herseninfarct zijn voor ieder mens verschillend. De aard en de ernst hangen in de eerste plaats af van de duur van de afsluiting van de slagader. Een tweede belangrijke factor is de hoeveelheid hersenweefsel die is beschadigd door de afsluiting.
Ter vergelijking: beroertes in de linkerhersenhelft komen vaker voor en zijn gemakkelijker te herkennen dan beroertes in de rechterhersenhelft. Een beroerte in de rechterhersenhelft kan echter ook meerdere zichtbare symptomen vertonen.
De rechter hersenhelft blijft dominant. De linker hersenhelft kan een achterstand gaan vertonen. Dit hoeft niet. Hoogbegaafde mensen denken in beelden en zijn ook goed in taal en rekenen.
Met snelle medische hulp kunnen veel mensen een eerste beroerte overleven . Goede behandeling en zorg stellen mensen in staat om zo goed mogelijk te herstellen. Maar zelfs met goede zorg kan een ernstige beroerte iemand met ernstige beperkingen achterlaten of niet in staat om zelfstandig te leven.
Dit komt door slagaderverkalking (atherosclerose) door een hoge bloeddruk of door ophoping in de vaatwand van een eiwit. Zeldzamere oorzaken zijn stoornissen in de bloedstolling, en een arterio-veneuze malformatie: een vaatmisvorming waarbij er kortsluiting is tussen slagaders en aders.
'We gaan praktisch te werk, zodat de patiënt straks zo goed mogelijk kan functioneren als hij weer thuis is,' zegt Marike Jansen, die als ergotherapeut in een revalidatiecentrum werkt. Een revalidatietraject kan gemiddeld vier weken tot drie maanden duren.