De grootste super telelens ter wereld is een 5200mm prime! Op deze foto is een supertele lens van Nikon te zien.
We stellen voor: de Canon 5200mm f/14. Een lensdop zo groot als een volwassen putdeksel en een uiterlijk van een raketafweerinstallatie. De Canon is qua omvang het grootste slr-objectief op de wereld en kan scherpstellen op maar liefst vijftig kilometer!
Zo kun je met 60x zoom even ver zoomen als met 50x zoom: omdat je verder kunt uitzoomen. Let dus niet alleen op de zoomfactor, maar zeker ook op de beginwaarde van het zoombereik. Hoe lager die waarde, hoe te meer er op één foto past. Het zoombereik staat meestal vóór op de lens, bijvoorbeeld 6.3 - 18.9 mm.
Hoeveel zoom is nu een 200mm? Kort gezegd, nul keer zoom. Het is immers een vast brandpunt, en geen zoom lens. Bijvoorbeeld een 70-200mm is 200 delen door 70, en dat is 2,85x zoom.
Het beste snelle objectief voor vogelfotografie: Canon RF 400mm F2.8L IS USM. Met zijn grote maximale diafragma van f/2.8, snelle autofocus en 5,5-stops beeldstabilisatie (IS) is de Canon RF 400mm F2. 8L IS USM het ultieme objectief voor vogelfotografie.
Gebruik een klein diafragma voor een grote scherptediepte: Als je wilt dat zowel de vogel als de omgeving scherp zijn, kun je een klein diafragma (groot f-getal) gebruiken. Dit kan nuttig zijn als je de vogel in zijn natuurlijke omgeving wilt laten zien.
De brandpuntsafstand van 50mm zit tussen groothoek en tele in. Het is een hele veelzijdige lens die je voor allerlei soorten fotografie kunt gebruiken. Alledaagse foto's in en rond het huis, portretten, productfoto's, straatfotografie én zelfs landschappen kun je ermee fotograferen.
Een 500mm lens is zwaar. Bovendien vergroot je elke beweging ongeveer 10x vanwege het lange brandpunt. Scherpe foto's maken met zo'n lens is dus niet eenvoudig.
Het aantal millimeter dat op de lens genoemd staat is de brandpuntsafstand. De brandpuntsafstand bepaalt hoeveel van de omgeving terug te zien is op de foto. Hoe lager het getal, hoe groter de hoek die je terugziet op de foto en hoe meer van de omgeving in beeld is.
Over het algemeen geldt: hoe kleiner het F-getal, hoe meer licht in de camera komt en hoe meer vervaging u kunt hebben. Elke lens heeft een minimaal F-getal. Dit wordt het maximale diafragma van de lens genoemd.
De lenzen die ik adviseer voor natuurfotografie zijn groothoeklenzen en telelenzen. Neem een groothoek van 10 tot max. 40mm voor mooie weidse opnames die je van landschappen kunt maken. Neem een telelens voor het fotograferen van vogels of andere diersoorten op afstand.
Een 70-200mm lens kan gezien worden als een must-have voor elke fotograaf. Het zoombereik maakt deze lens heel breed inzetbaar; van portretten tot landschappen, van bruiloften tot sport en dierenfotografie.
Van reis- tot bruidsfotografen—iedereen gebruikt dit objectief. Ook veel vrijetijdsfotografen kunnen dit objectief waarderen vanwege de weidsheid bij 24mm en grote zoom bij 70mm. Ten opzichte van de standaard kitlenzen heeft dit objectief een lichtsterkte van F2.
Bijvoorbeeld, als een camera een optische zoom heeft van 5x, betekent dit dat de maximale brandpuntsafstand van de lens vijf keer groter is dan de breedste stand van de lens.
Een prototype van de eerste 35mm-camera van de Duitse fabrikant Leica uit de jaren 20 is bij een veiling verkocht voor 14,4 miljoen euro. Het is daarmee volgens het veilinghuis de duurste camera aller tijden.
Uitstekende objectieven
Koop je een objectief van een cameramerk, dan moet je diep in de buidel tasten. Vaak krijg je dan wel (net even) meer: nog wat scherper, een nog mooiere bokeh, nog robuuster. Maar ook de zogeheten 'third party-objectieven', zoals van Tamron, Sigma en Tokina, zijn zeer goed.
Een variabel brandpunt is gebruikelijk bij telelenzen. Dit betekent dat je zelf bepaalt hoe dichtbij je het onderwerp haalt. Met een 70-300mm lens is je beeld bij 70mm al aardig ingezoomd, maar met 300mm haal je het onderwerp pas echt dichtbij. Een gevaar van zo'n groot zoombereik is bewegingsonscherpte.
De 35mm lens wordt vaak gezien als de meer veelzijdige lens. Een 35mm lens heeft een weider beeld en kan dus meer 'zien', dit is bijvoorbeeld erg handig als je foto's wilt maken in een kleine ruimte. Hij is geschikt voor bijvoorbeeld portretfotografie aangezien je meer van je onderwerp op de foto krijgt.
Een macrolens heeft bijna altijd een vast brandpuntsafstand. Dat betekent dat je niet kunt in- en uitzoomen maar je eigen positie moet veranderen om iets groter of kleiner in beeld te brengen. De brandpuntsafstand verschilt van 50mm tot 100mm en soms zelfs 180mm.
Bij macrofotografie werk je altijd met een kleine scherpstelafstand en de meeste macrolenzen hebben een lange brandpuntsafstand (meestal tussen de 90mm en 150mm). Zoals je net hebt kunnen lezen zijn dit twee factoren die zorgen voor een kleine scherptediepte.
Een zoomlens met een brandpuntsafstand van 18 – 55 millimeter is juist heel veelzijdig. Je kunt deze gebruiken voor landschappen, snapshots, maar ook meenemen op je vakantie.
De goedkoopste manier om macrofoto's te maken is met een dioptrie-voorzetlens. Dit is feitelijk een soort brillenglas, verkrijgbaar in verschillende sterktes, van +1 tot +10. Deze voorzetlens kun je simpel op de lens van de camera schroeven.
24-MM LENZEN
Een uiterst draagbare en platte lens: ideaal voor reis- en straatfotografie. De 39,5 mm equivalente brandpuntsafstand geeft je een wijder perspectief dan dat van het menselijk oog. Het grote diafragma zorgt ervoor dat je onderwerp scherp is tegen de zachte, onscherpe achtergrond - zelfs bij weinig licht.