De grootste kreeft die -volgens het Guinness Book of Records- ooit is gevangen, woog 20 kilogram en werd in 1977 gevangen voor de kust van het Canadese Nova Scotia.
Een gemiddelde zeekreeft wordt tussen de 30 en 60 centimeter, wat neerkomt op twee tot vier kilogram. De Canadese kreeft wordt over het algemeen meestal iets groter dan de Europese kreeft.
“Ze bijten je vinger er niet af, maar ze kunnen je wel lelijk verwonden.” Onze schamele vangst is niet consumptieklaar. Een kreeft moet een tijdje in schoon water verblijven, krijgt daar niets meer te eten.
Het oudst geregistreerde schaaldier is een Europese kreeft (Homarus gammarus) van 72 jaar oud. Ook bij op land levende krabben (tot 40 jaar) en zoetwaterkreeften (tot 50-60 jaar) zijn gezegende leeftijden vastgesteld.
De leeftijd van een kreeft wordt bepaald door haar gewicht. Men raamt 1 kg gewicht / 10 jaar. Dit betekent dat een kreeft van 5 Kg (foto links) ongeveer 50 jaar oud is ...
Blootgesteld aan lucht, verzwakt hun conditie zienderogen en uit het water sterven ze in elk geval na enkele dagen. De kers op de taart van deze inhumane lijdensweg: de dieren worden onbedwelmd gekookt of levend doormidden gesneden.
Een kreeft heeft ook weinig aan ogen, want hij leeft op de bodem van de zee in totale duisternis.
Krabben, kreeften en octopussen kunnen lijden en pijn ervaren, blijkt uit onderzoek dat de Britse overheid heeft laten uitvoeren. Uit een studie door onderzoekers van de London School of Economics (LSE) blijkt dat er "sterk wetenschappelijk bewijs" is dat tienpotige schaaldieren en koppotige weekdieren gevoel hebben.
Chefkok Harry Sprengers is duidelijk: "Kreeften beleven geen pijn. Ze in kokend water gooien is een relatief 'humane' oplossing. Ze gaan snel dood." Volgens Sprengers heeft deze manier van koken een belangrijk voordeel: "Het is goed voor de smaak om kreeften zo vers mogelijk te bereiden."
Vooralsnog worden schaaldieren, in tegenstelling tot vissen, in de EU niet ingedeeld bij dieren die gevoel hebben.
"De scharen van zo'n grote kreeft kunnen gemakkelijk je pols breken of een vinger afknippen." In Oesterput besloten ze om de kreeft Hans te noemen, naar Hans Vanaken die recent naar Club Brugge transfereerde.
Schaal- en schelpdieren, zoals kreeft, oesters en mosselen, zijn officieel geen vissen, maar tellen in de Schijf van Vijf mee als een wekelijkse portie (magere) vis.
Dankzij die knijpkracht van 336 kilo zijn kokoskrabben de sterkste kreeftachtigen ter wereld. Als de knijpkracht vergeleken wordt met de bijtkracht bij andere landdieren, dan komt de kokoskrab in een indrukwekkend rijtje terecht.
De kreeft heeft een speciale vaardigheid die de onsterfelijkheid mythe waarschijnlijk heeft gevoed. De geklauwde schaaldieren stoppen nooit met groeien, hoewel de groei wel afneemt naarmate ze ouder worden. Kreeften zijn dus niet onsterfelijk, maar het blijft moeilijk om hun leeftijd te achterhalen.
Voordat de kreeft op het menu van dure restaurants terechtkwam, was hij goedkoop blikvoer voor het volk. Maar door overbevissing werden de schaaldieren schaars en steeg de prijs. Ook sushi, foie gras en oesters begonnen hun leven als volksvoer.
Dat kreeften heel snel kunnen zwemmen, ze kunnen wel 4,5 meter per seconde door het water schieten.
Het enige wat je tegenzit is het idee van een gillende kreeft als je hem in het water stopt. Want het is nu eenmaal zo dat je zo'n beestje levend kookt. Maar eigenlijk het is niet de kreeft die je hoort gillen, het geluid wat je hoort is de stoom van het kokende water wat ontsnapt uit de schaal van de kreeft.
Wanneer je de kreeft levend kookt doe hem dan met zijn hoofd als! in de pan. De schaal van de kreeft zul je horen piepen dit is lucht wat vrij komt. Voor een kreeft van een halve kilo heb je ongeveer 3-7 minuten kooktijd nodig.
Grofweg moeten dieren zo snel mogelijk dood en binnen een paar seconden buiten bewustzijn zijn en sterven. "Maar een kreeft kan een minuut of misschien wel langer in het kokend water leven en ervaart dan dus die kwalijke prikkels.
In sommige gevallen – en met héél veel pech – kan het zelfs je laatste kreeft ooit zijn. Het vervelende is ook nog dat je het dode kreeftenvlees wel kunt verhitten, maar daar gaat de bacterie niet mee weg.
Op de kreeften, krabben en inktvisachtigen na, hebben de ongewervelde dieren geen hersenen. Toch lijken ze zonder hersenen prima te overleven. Met groepjes losse zenuwcellen kan een zeester bijvoorbeeld leren welke substraten, zoals rotsen of zand, hij in verband kan brengen met de aanwezigheid van voedsel.
Rood wordt een kreeft pas als hij wordt gekookt. Dit is een van de grootste kleurveranderingen die de natuur kent. Het is bekend dat in kreeften een eiwit zit (crustacyanine), met daarin steeds twee moleculen van een caroteen-achtige rode kleurstof: astaxanthine.
Minimaal 12 dagen wederom zonder eten in smalle compartimenten en zonder enige vorm van bewegingsruimte. Canada is goed voor meer dan 60% van de vrachten van kreeften in Noord-Amerika en levert meer dan de helft van het wereldaanbod aan kreeft.
Net onder hun ogen bevinden zich bij de kreeften straalbuisjes waaruit ze urineren. Ze plassen naar elkaar om te communiceren, wanneer ze vechten of zich voortplanten.
Er worden twee soorten kreeft aangeboden op onze markten: de Noord-Amerikaanse kreeft en de Europese kreeft. De productie van de Noord-Amerikaanse kreeft is meer dan 20 keer groter dan die van de Europese kreeft. Alle bestanden van de Europese kreeft worden ten volle bevist en kan dus aangeraden worden.