Vruchtwater ruikt wat weeïg of zoet. Wanneer de baby in het vruchtwater heeft gepoept heeft het een groene kleur (als erwtensoep), maar geen andere geur.
Vruchtwater verlies / gebroken vliezen
Vruchtwater kan je herkennen aan dat het waterdun is, het ruikt zoetig en je het niet kan ophouden. Soms verlies je in een keer een hele plens, maar vooral als de baby al goed is ingedaald, zullen het steeds kleine beetjes vocht zijn die je verliest.
Daarom dat dit verwarrend kan zijn. Toch is de kleur wel te onderscheiden, hoewel urine vaak een gelige kleur heeft is vruchtwater helder. Het kan dat het een roze tint heeft door bloed, of dat er wat witte vlokjes in zitten (dit is huidsmeer van de baby).
Vruchtwater is geurloos of wat zoetig. Kijk goed naar de kleur van het vruchtwater en bewaar altijd hetgeen wat je verloren hebt aan vocht. Normaal gesproken is het vruchtwater helder, soms rozig, dan zit er wat bloed bij. Er mogen ook witte vlokjes in zitten.
Als je langer dan 24 uur vruchtwater verliest en je hebt nog steeds geen goede weeën, dan wordt je meestal naar het ziekenhuis gestuurd. Als de vliezen gebroken zijn is de natuurlijke barrière (de vliezen) voor bacteriën om bij het kind te komen weg.
Het grootste verschil: afscheiding is slijmerig en plakkerig, terwijl vruchtwater juist waterig is. Afscheiding blijft tussen je vingers plakken, terwijl vruchtwater al snel verdampt. Ook is afscheiding vaak reukloos of ruikt het een klein beetje zurig, terwijl vruchtwater juist zoetig ruikt.
Zijn mijn vliezen gebroken? Wanneer je vliezen breken, zal je dit herkennen aan het vrijkomen van vruchtwater. Dat vruchtwaterverlies kan in kleine beetjes komen, maar ook in een grote golf vruchtwater. De vliezen kunnen op meerdere plekken breken.
De afvalstoffen van het gedronken vruchtwater, met daarin dode cellen, lanugo en darmsappen hopen zich allemaal op in het spijsverteringskanaal van je baby. Dit resulteert dus in meconium poep, wat je baby ook al loost in de buik tijdens de zwangerschap.
De baarmoedermond is zo goed doorbloed dat het makkelijk kan gebeuren dat er een bloedvaatje springt, waardoor je een klein beetje bloed verliest (bijvoorbeeld na het vrijen, stevig hoesten, inwendig onderzoek of moeilijke stoelgang).
Je kunt een plons vruchtwater verliezen of slechts een paar druppels. Kenmerkend van gebroken vliezen is dat je druppels of scheutjes vocht blijft verliezen. Vruchtwater kan helder, zoals kraanwater of groen/geel zijn. Om de kleur goed te beoordelen, kun je het beste een kraamverband uit je kraampakket in doen.
24 uur na het breken van de vliezen zal ook een kweek van de vagina worden afgenomen met een wattenstokje om te onderzoeken of er risicovolle bacteriën aanwezig zijn. Als je meer dan 24 uur gebroken vliezen hebt, moet de bevalling in het ziekenhuis plaatsvinden.
Het breken van vliezen zelf voel je niet. Wel kun je merken dat je iets warms en nats tussen je benen voelt. Alsof je een klein beetje urine verliest terwijl je sport of lacht. Dat vocht kan in kleine beetjes komen en misschien denk je in het begin niet eens aan gebroken vliezen en vruchtwater.
Afscheiding hoort een beetje waterig te zijn. Zolang er zich verder geen veranderingen voordoen, is een waterige substantie dus normaal. Waterige afscheiding kan toenemen door hormoonwisselingen, bijvoorbeeld aan het eind van een zwangerschap.
Vruchtwater is over het algemeen een heldere, witte of roze vloeistof, maar het kan ook witte vlokjes (vernix) bevatten. Je kan vruchtwater niet ophouden zoals urine en het ruikt zoetig. Vruchtwater verlies je continu.
Je baby is goed beschermd
Penetratie is niet schadelijk voor de ongeboren baby. Je kindje is goed beschermd door de vliezen en het vruchtwater in je baarmoeder. Het is een fabeltje dat seks slecht is voor je baby en zelfs een miskraam zou kunnen veroorzaken. Je baby merkt er niets van.
Kom naar het ziekenhuis als je gedurende 1 uur om de 4 à 5 minuten weeên hebt. Of als: je vaginaal bloed verliest. je vruchtwater verliest, ook al heb je nog geen weeën.
Het kan ook sijpelen of misschien start het wel met een kleine golf. Tegen het einde van je zwangerschap heb je zo'n 2 liter vruchtwater bij je. Deze hoeveelheid komt er in ieder geval niet in 1 keer uit. Je baby houdt ook wat tegen omdat deze al voor de uitgang ligt.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Probeer altijd wat vruchtwater op te vangen in een glas. Als het vruchtwater in kleine hoeveelheden komt kunt u wat opvangen door op een plastic zak te gaan zitten en het daarna in een glas te bewaren. Maandverband heeft hiervoor geen zin want daar trekt het vocht direct in.
Leg twee warme handen om de buik en pak de buitenkant van de baarmoeder als het ware vast. Beweeg de buik zachtjes heen en weer. De baby wordt zo heerlijk gewiegd en zal reageren als je stopt met wiegen door naar je hand toe te zwemmen. Vaak moet je even leren om dit goed te doen, maar het is zó leuk.
Je baby doet pipi
Het vruchtwater, dat gelukkig regelmatig wordt ververst, bevat… urine! Inderdaad, je kleine spruit doet pipi! De hoeveelheid per uur is ongeveer gelijk aan 2 eetlepels (30 milliliter).
Als de baby nog in de buik zit zijn de longen van de baby gevuld met vruchtwater. Doordat de moeder perst komt er druk op de borstholte van de baby te staan, waardoor een deel van dat vruchtwater uit de longen wordt geperst.
De vliezen kunnen al gebroken zijn, dit kan eigenlijk in elke fase gebeuren, soms is er vruchtwaterverlies voordat de ontsluitingsweeën beginnen. Zijn de vliezen in deze fase nog niet gebroken, dan kunnen wij de vliezen breken tijdens een inwenig onderzoek.
De meeste bevallingen beginnen tussen de 37e en 42e week. Maar wanneer begint de bevalling nou eigenlijk en waaraan kun je dat merken? In ongeveer 90% van de gevallen begint een bevalling met weeën, in 10% met het breken van de vliezen.
De verloskundige kan met haar vingers meten in hoeverre de ontsluiting is gevorderd. Het voelen van de baarmoedermond. Naarmate de bevalling vordert, wordt de baarmoeder weker en de baarmoederhals korter. Hierdoor kan de verloskundige een inschatting maken van de vordering van de bevalling.