Rouwen en doorlevenDoen je herinneren aan wat ooit was. Het leven gaat door, in al haar facetten. Lees hoe andere nabestaanden omgaan met het overlijden van dierbare, wat zij regelden na de uitvaart en bekijk de tips over rouwverwerking.
Uit dit onderzoek blijkt onder meer dat bij een persoon in rouw het hart sneller klopt en de bloeddruk stijgt. En dat iemand tijdens de rouwperiode zelfs een grotere kans heeft op o.a. hart- en vaatziekten, infecties en chronische aandoeningen zoals diabetes.
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.
Een rouwproces is individueel en heeft geen duidelijk einde. Vul dus nooit voor een ander in wanneer hij of zij genoeg heeft gerouwd en doe geen uitspraken als: 'het is al twee jaar geleden' of 'het leven gaat verder'. Vraag liever regelmatig hoe het met de ander gaat en wat je kunt doen om te helpen.
Professionele hulp inschakelen. Wanneer je veel moeite hebt met het rouwproces en het gevoel hebt dat je er toch zelf niet uitkomt, dan kan psychische behandeling of begeleiding helpen. Bespreek jouw klachten met de huisarts, die kan ervoor zorgen dat je wordt doorverwezen voor passende hulp.
Eerst vallen bijvoorbeeld de longen uit (ARDS) , gevolgd door lever, darmen, nieren en/of andere functies, zoals de bloedstolling.
U kunt bij het Nationaal Register Overledenen (NRO) persoonsgegevens opvragen van inwoners van Nederland die vanaf 1939 zijn overleden. Bijvoorbeeld voor stamboomonderzoek. In het register vindt u bijvoorbeeld geboortedata en adressen.
Het overgaan van overledenen gaat niet altijd goed
Overledenen kunnen op hun weg hier naar toe wel drempels vinden waar ze moeite mee hebben om overheen te komen. Nabestaanden kunnen hun dierbaren hier mee helpen door ze los te laten. Nabestaanden kunnen zelf in een healing voelen dat hun dierbare naar het Licht gaat.
Last van zenuwen, een knoop in je maag, of zweethanden in het vliegtuig. Iedereen heeft wel eens last van angst: het helpt ons om goed te reageren op mogelijk gevaar.
Verdriet laat je voelen hoe belangrijk datgene of diegene voor je was. Het brengt je in verbinding met jouw waarde (behoefte) Door verdriet te hebben (rouwen), maak je ruimte voor iets nieuws. Verdriet lucht op. Verdriet helpt je te kunnen loslaten.
Fases in verwerking
Je hebt eigenlijk weinig behoefte om met anderen over de gebeurtenis te praten. Je ontkent dat er iets is veranderd en wil de situatie niet onder ogen zien. Je probeert gedachten aan de gebeurtenis te negeren. Ook heb je minder interesse in de dingen die je normaal wel interesseren.
Normale rouwreacties zijn reacties op de dood van een dierbare; en deze normale menselijke reacties komen overeen met de logische verwachtingen die men heeft over dat soort rouwreacties. Toch zijn er vormen van abnormale rouwreacties, ofwel gecompliceerde rouw.
Meestal wordt rouw langzaam minder. Hoe lang het duurt is voor iedereen anders, maar na een jaar voelen de meeste mensen zich beter. Soms gaat de rouw niet vanzelf over. Het is dan na een jaar nog (bijna) net zo erg als in het begin.
Je kunt niet rouwen zonder dat je je herinnert. In een gezond rouwproces komen herinneringen omhoog. Maar niet alle herinneringen zijn fijn of mooi. Het doel is waardering en vervulling te voelen voor alle herinneringen zodat je ontspannen en blij kunt terugkijken naar het verleden.
Het klinkt een beetje naar, maar tijdens het ontbindingsproces kan het lichaam last krijgen van gasophoping. Dit kan leiden tot beweging van de armen of benen. Dit kan echter alleen gebeuren wanneer er veel druk op het lichaam wordt uitgeoefend, bijvoorbeeld tijdens autopsie of begraving.
Vrijwel direct verandert de dode van kleur. Het bloed trekt weg, de huid wordt vaalbleek en slap. Omdat het hart het bloed niet meer rond pompt, zakt het bloed naar de laagst gelegen lichaamsdelen, de billen en de rug. Op sommige plekken waar het bloed zich verzamelt, ontstaan paarse lijkvlekken (livor mortis).
Ja, na de laatste verzorging van de overledene zijn er geen beperkingen aan het contact met je overleden dierbare. Echter, er wordt geadviseerd om zowel voor als na het fysieke contact goede handhygiëne toe te passen.
In sommige gevallen kan de situatie van een patiënt zo verslechteren, dat de kans op snel overlijden groot is. In dit soort gevallen hebben familie en naasten de mogelijkheid om 24 uur per dag bij hun dierbare aanwezig te zijn. Het waken kan iemand die op sterven ligt rust, troost en een veilig gevoel geven.
De laatste uren voor het overlijden daalt het bewustzijn steeds verder en glijdt uw naaste in een diepe slaaptoestand of een coma. Bij een gedaald bewustzijn kan het gebeuren dat iemands gedrag verandert. Het kan zijn dat uw naaste anders uit de ogen kijkt en een onrustige en verwarde indruk maakt.
Intreden van de dood
Uiteindelijk stoppen alle lichaamsfuncties: de ademhaling komt tot stilstand. het hart houdt op met kloppen. het bloed stroomt niet langer.
De vermoeidheid bij rouw wordt niet door fysieke uitputting veroorzaakt, maar door de rouw zelf. Bewust en onbewust gebeurt er ontzettend veel. De drukte in je hoofd is op zich al genoeg reden om meer moe te zijn dan normaal. Rouwen doet pijn en dat kost energie.
van schrijver Oscar van den Boogaard: 'Je ouders verliezen is tragisch, je geliefde verliezen ondraaglijk, je kind verliezen het ergste wat er is.
Narcisme brengt vaak onzichtbaar verdriet, stil en verborgen verlies met zich mee en gaat vaak gepaard met emotionele mishandelingen. Bijna nooit gaan deze emotionele mishandelingen zomaar voorbij, zonder dat je er last of een weerslag van hebt.