De genetische code beschrijft hoe mRNA wordt gelezen om een eiwit te vormen. Deze code is universeel geldig bij alle bekende organismen. Een mRNA-streng bestaat uit een opeenvolging van basen. Er zijn vier verschillende basen: Adenine (A), Guanine (G), Uracil (U) en Cytosine (C).
De bouwstenen van DNA zijn adenine (of A), cytosine (of C), guanine (of G) en thymine (of T). DNA lijkt een willekeurige aaneenschakeling van A's, C's, G's en T's, maar de volgorde van deze letters vormt in feite de genetische code. Elk blokje van 3 basen, een codon genoemd, codeert voor een aminozuur.
Het DNA wordt afgelezen met de "pyrosequencing" techniek. Als een letter in de kopie wordt ingebouwd dan geeft dat een lichtsignaal, dat op een foto wordt vastgelegd. Per stap wordt één letter toegevoegd die wel of niet wordt ingebouwd wat wel of geen lichtsignaal geeft.
Het DNA is de naam voor het zogenaamde boekje wat in al onze lichaamscellen aanwezig is en waarin precies staat beschreven hoe ons lichaam opgebouwd is en hoe verschillende onderdelen van ons lichaam moeten werken. Het is dus heel belangrijk voor het lichaam. Het DNA wordt ook wel ons erfelijk materiaal genoemd.
Een codon of triplet is een drietal basen (adenine, cytosine, guanine of uracil) in mRNA die de genetische code in zich dragen. Op het DNA wordt een triplet basen (adenine, cytosine, guanine of thymine) die een genetische code in zich dragen, een codogen genoemd.
Het RNA-polymerase bindt vrije ribonucleotiden uit het kernplasma aan de DNA-nucleotiden van de matrijsstreng. Op deze manier wordt de nieuwe mRNA-streng in de 5' → 3'-richting gesynthetiseerd. Het RNA-polymerase schuift steeds verder langs het DNA totdat het einde van het gen is bereikt.
RNA, oftewel ribonucleïnezuur, is een natuurlijk molecuul dat in alle levende wezens voorkomt, ook in het menselijk lichaam. Ons erfelijk materiaal dat we doorgeven van ouder op kind, het DNA, codeert voor de bouwstenen van ons lichaam, de eiwitten.
DNA molecuul
De mens heeft 3.200.000.000 verschillende DNA letters. Per cel bevat het DNA van de mens ongeveer 2 meter DNA en ons lichaam 74 miljoen km DNA, dat is meer dan 240x heen en terug naar de zon.
Ieder mens heeft DNA. DNA is een ingewikkelde code die bij iedereen anders is. Die code zit overal in je lichaam, dus bijvoorbeeld in je haren, je bloed, je speeksel en in je huid. Forensisch onderzoekers kunnen die code lezen met behulp van computers en machines.
Het DNA bevat codes waarin onze erfelijke eigenschappen zijn vastgelegd. Dit zijn de genen. Elk gen beschrijft de code van een kenmerk, die (mee)bepaalt hoe iemand er uit ziet of hoe iemands lichaam werkt. Ieder mens heeft circa 20.000 genen: de erfelijke eigenschappen.
Allerlei webdiensten beloven je afkomst in kaart te brengen op basis van je DNA. Je stuurt wat speeksel op en je krijgt gegevens terug over je etniciteit en afkomst. David testte de twee diensten MyHeritage en Ancestry en vergelijkt de resultaten. De DNA-kits van deze twee sites kosten respectievelijk 79 en 99 euro.
Tegenwoordig zouden veel Belgen en Nederlanders uit de zuidelijke gebieden van Nederland, vooral uit afgelegen en landelijke gebieden, nog steeds Keltisch DNA dragen, welke in deze landen het meest voorkwam vóór de komst van de Germaanse stammen, die hen absorbeerden dankzij hun numerieke superioriteit.
De DNA-databank neemt DNA profielen op in opdracht van het Openbaar Ministerie (OM). Het OM geeft ook opdracht om uw DNA-profiel uit de DNA-databank te verwijderen en het daarvoor gebruikte celmateriaal te vernietigen. Een bevestiging van een opname en/of verwijdering van een DNA profiel wordt naar het OM gestuurd.
RNA versus DNA
RNA is een afkorting voor ribonucleïnezuur. Het lijkt erg op DNA. Een RNA-keten is net als DNA opgebouwd uit vier verschillende bouwstenen, nucleotiden. Maar anders dan DNA heeft RNA naast adenine (A), cytosine (C) en guanine (G), en het nucleotide uracil (U) in plaats van thymine (T).
Per letter heeft DNA een lengte van 0,34 nanometer (0,00000034 mm). Per cel bevat het DNA van de mens daardoor ~2 meter DNA! Aangezien de mens ~3,7 x 10e13 cellen heeft (37.000.000.000.000, Bianconi, 2013) zit er dus zit er dus 74.000.000.000 km DNA in ons lichaam.
Bij Eukaryoten (de "hogere" organismen zoals planten, dieren, schimmels en protisten) bevindt zich het belangrijkste DNA in de celkern (nucleus - vandaar ook nucleïnezuur). Daarnaast is er DNA in de mitochondriën (het mtDNA) en de eventueel aanwezige plastiden (het cpDNA).
Kunnen we DNA veranderen? Ja. Naast dat we DNA kunnen aflezen, kunnen we deze bouwstenen van het leven ook aanpassen. Dat gaat door middel van CRISPR-Cas-methode.
Gemiddeld delen kinderen van dezelfde ouders ongeveer 50% van hun DNA met elkaar, maar sommigen delen iets meer en sommigen iets minder. Dus, terwijl we allemaal 50% van ons DNA van elk van onze ouders ontvangen, zijn de segmenten die we ontvangen volledig willekeurig.
Iedereen heeft het recht om te weten van wie hij of zij afstamt. Sommige mensen weten niet wie hun biologische ouder(s) zijn of wie hun familie is. Omdat ze bijvoorbeeld geadopteerd zijn of donorkind zijn. Met DNA-onderzoek heb je de mogelijkheid om toegang te krijgen tot je afstammingsinformatie als deze ontbreekt.
Epigenetische veranderingen kunnen ontstaan omdat genen door bijvoorbeeld stress, roken of eetgewoontes aan of juist uit worden gezet. Op een gen ligt de informatie om een eiwit aan te maken. Al deze eiwitten hebben een taak in het lichaam. Als een gen actief is, kan eiwit kan zijn werk doen.
De wetenschappers Watson en Crick ontdekten dat een DNA molecuul eruit ziet als een dubbele helix. Dit lijkt op de vorm van een wenteltrap. De treden van de trap vormen de vier basen A(denine), T(hymine), C(ytocine) en G(uanine). Een A is altijd gekoppeld aan een T en een C aan een G.
In DNA draaien de twee strengen in een opwaartse spiraal langs elkaar heen. Deze structuur wordt een dubbele helix genoemd. De dubbele helix kan voorkomen in een groot aantal verschillende conformaties. De normale vorm is B-DNA.
Het brengt hele kleine vetbolletjes in het lichaam met een stukje genetische code (mRNA). Dit is dezelfde code die ook aanwezig is in het coronavirus. Dit mRNA wordt in het lichaam omgezet in spikeproteïnen, een eiwit van het virus.
De vaccins van Pfizer/BioNTech en Moderna zijn mRNA-vaccins. Hierin zit een vetbolletje met daarin een instructie die ervoor zorgt dat u spike-eiwitten aanmaakt. Deze eiwitten zijn de uitsteeksels die aan de buitenkant van het coronavirus zitten.
Uiteindelijk moet het DNA worden vertaald tot eiwitten: de bouwstenen van het lichaam. Genen zijn de stukken DNA die de code bevatten voor elk één eiwit. De code bestaat uit een reeks letters, nucleotiden genoemd: G, T, C en A.