Uitstelgedrag oftewel procrastinatie is de neiging om “uit te stellen wat nodig is om een bepaald doel te bereiken” (Lays, 1986). Iedereen stelt wel eens iets uit. Soms kan dat ook niet anders en moet je kiezen waar je je tijd in investeert, omdat je nu eenmaal niet alles tegelijk kan doen.
Uitstelgedrag betekent niet dat je werk, of taken die jij je hebt voorgenomen, niet doet. Uitstelgedrag is werk en taken die jij je hebt voorgenomen niet doen én je er echt slecht over voelen. Je lichaam maakt stresshormonen aan; adrenaline, noradrenaline en cortisol.
Jouw uitstelgedrag komt dus niet zozeer voort vanuit een of andere slechte karaktertrek of je onvermogen om juist met je tijd om te gaan. Néé, dingen uitstellen gebeurt wanneer je het lastig vindt om met bepaalde emoties of gemoedstoestand om te gaan. Verveling, angst, onzekerheid, frustratie, wrok en ga maar door.
De lange werkuren vlak voor het verstrijken van de deadline kunnen een hoge mate van stress opleveren. Maar ook geïrriteerdheid, schuldgevoelens, angstgevoelens, slapeloosheid en zelfs apathie (niet in staat zijn ook maar iets te ondernemen) en depressie kunnen de vergaande gevolgen zijn van uitstelgedrag.
Iedereen maakt zich wel eens schuldig aan uitstelgedrag. Maar 1 op de 5 mensen heeft er echt ernstig last van: de chronische uitstellers. Dat kan je leven flink vergallen. Twintig procent van de bevolking schuift structureel zaken voor zich uit.
Bij fysieke oorzaken kun je denken aan te weinig slaap, een ongezond voedingspatroon, of misschien een gezondheidsprobleem. Mentale en emotionele problemen als onrust thuis, moeite op werk, veel piekeren of sub-assertiviteit kunnen ook erg veel energie kosten die jou op termijn lusteloos maken.
Het bijbehorende zelfstandig naamwoord procrastinatie betekent eigenlijk 'uitstel', maar wordt vaak gebruikt in de betekenis 'uitstelgedrag': het (structureel) uitstellen van vervelende of inspannende taken waarvan iemand eigenlijk wel weet dat uitstellen niet handig is.
Uitstel is geen afstel,
d.w.z. 'al stelt men iets uit, men behoeft het daarom nog niet op te geven. Vooral in toepassing op schulden, die men in te vorderen heeft, of op iets, waarmede men iemand bedreigt' (Ndl.
Zelfdiscipline is exact het tegenovergestelde van uitstelgedrag. En omdat veel mensen kampen met uitstellen betekent dit vaak ook dat zij een gebrek een zelfdiscipline hebben.
[Kleine landschapselementen] Poelen zijn kleine, ondiepe watermassa's met weinig of geen stroming in het water. Ze zijn doorgaans ondiep en in tegenstelling tot de in 5.2.3 genoemde stilstaande waters kunnen waterplanten zich over de hele oppervlakte vestigen.
Iedereen maakt zich wel eens schuldig aan uitstelgedrag. Maar 1 op de 5 mensen heeft er echt ernstig last van: de chronische uitstellers. Dat kan je leven flink vergallen. Twintig procent van de bevolking schuift structureel zaken voor zich uit.
Als je het leven niet meer ziet zitten is het belangrijk om aan de bel te trekken en deze gedachten te delen met iemand in je omgeving die je vertrouwt. Praten lucht op en helpt je weer toekomst te zien. Praat je liever met een onbekende over je gedachten met betrekking tot suïcide? Bel of chat dan met de hulplijn.
Misschien ga je door een moeilijke periode heen en zie je het even niet meer zitten. In zulke situaties krijgen veel mensen met ongelukkig zijn symptomen te maken. Ze voelen zich bijvoorbeeld lusteloos en vermoeid. Ook negatief denken over jezelf en je leven hoort bij de bekende ongelukkig zijn symptomen.
Een poel is een omsloten stilstaand en ondiep oppervlaktewater. Poelen ontstaan als hemelwater zich in een laagte verzamelt of worden gegraven. Ze waren van oudsher in gebruik voor verschillende doeleinden zoals drinkplaats voor vee en opslag van bluswater.
Het meervoud van poel is 'poelen'. Eén poel, twee poelen.
Een weddenschap voor het WK voetbal, is dat een pool of een poule? Een weddenschap is een pool. Een poule is een groep deelnemers aan een toernooi.
Voor het aanleggen van poelen kan men over het algemeen het beste uitgaan van een laag gelegen deel van het terrein. Men dient rekening te houden met voldoende instraling door de zon (minimaal 50% van de dag). Poelen worden bij voorkeur op voldoende afstand (minimaal 10-20 meter) van hoogopgaande begroeiing aangelegd.