Hoofdbonken is een herhaalde beweging die voorkomt rond bedtijd of tijdens de slaap. Het kan er verschillend uitzien, afhankelijk van de houding van het kind: Wanneer het kind met het gezicht naar beneden in bed ligt, tilt het het hoofd en soms een deel van het bovenlichaam op en slaat het dan terug in de matras.
Soms gaan baby's of peuters met hun hoofd bonken als ze in bed liggen. Dit doen ze onbewust om zichzelf tot rust of in slaap te brengen. Soms maken ze er ook een geluid bij. Het is te vergelijken met andere dingen die kinderen helpen om rustig te worden, zoals wiegen, duimzuigen of met een plukje haar spelen.
Bij periodic limb movement disorder (PLMD) maken uw benen terwijl u slaapt opeens heftige, schokkende bewegingen. Dat gebeurt meerdere keren per nacht. Bij sommige mensen maken ook de armen plotseling buigende en strekkende bewegingen terwijl zij slapen. PLMD is een slaapstoornis.
Je hersenen zijn voor die waarnemingen nog wakker terwijl je gedeelte van de hersenen die je spieren aanstuurt al slaapt. Het hersengedeelte dat wakker is, denkt daardoor dat je valt omdat je spieren al slapen. Dit zorgt voor een reflex: de schokken in je slaap.
Een slaapritueel kan helpen. Een jong kind heeft vaak een volwassene nodig om kalm te worden. Een slaapritueel kan je kind helpen om rustig te worden, zodat het hoofdbonken niet meer nodig is. Bijvoorbeeld je peuter even knuffelen, samen een boekje lezen, een liedje zingen of naar zachte muziek luisteren.
De meeste kinderen vertonen dit gedrag om te kunnen ontspannen en om in slaap te vallen. Als het kind veel prikkels heeft gehad gedurende de dag helpt het hoofdbonken om te ontspannen en om bepaalde prikkels tijdens hun slaap te verwerken. Een enkeling vertoont dit gedrag bij het wakker worden.
Over het algemeen is het zo dat een baby zich overstrekt als reactie op negatieve prikkels, zoals pijn en stress. Bekend is dat baby's onrustig worden als ze: Te veel prikkels tegelijk krijgen, zoals lawaai, hard gepraat, fel licht, een te koude of te warme omgeving. Te veel speelgoed om zich heen hebben.
Praten in je slaap kan worden veroorzaakt door stress, depressie, te kort aan slaap, alcohol en koorts. Het komt ook voor als bijverschijnsel van andere slaapstoornissen zoals, nachtelijke paniekaanvallen (slaap terreur), slaapapneu of narcolepsie.
Net als wakkere spraak zijn uitingen in 'slaapspraak' vaak kort en eenvoudig ('hm ja ja'), maar kunnen het ook hele verhalen zijn. Wel verspreken we ons vaker als we slapen en hebben we ook meer moeite met het vinden van de juiste woorden.
Praten tijdens de slaap wordt in het Engels vaak aangeduid als sleep-talking, maar soms ook als somniloquy. Het staat bekend als een slaapstoornis. Wanneer men tijdens het slapen spreekt, kan er sprake zijn van een aantal woorden waarbij men mompelt, maar soms ook volledige complexe zinnen of hele gesprekken.
Leefgewoonten. Leefgewoonten waardoor je slechter slaapt zijn roken en koffie of zwarte thee drinken. Nicotine, cafeïne en theïne zijn stoffen die je extra 'wakker' houden. Ook veel suikers (frisdranken), veel zout eten, te laat of te veel eten of zonder eten naar bed gaan zorgen ervoor dat je moeilijker slaapt.
Als je een slaaptekort hebt is er een grote kans dat je de dag erna een grotere dosis REM-slaap krijgt. En je weet het: dit zorgt voor intensere dromen. Zorg dus dat je voldoende slaap en rust krijgt om enge dromen de baas te zijn.
De gebiedjes in de hersenen die zich bezighouden met waken, liggen op een andere plek in de hersenen dan de gebiedjes die zich met slaap bezighouden. Deze gebiedjes hebben een inhiberende werking op elkaar. Dat wil zeggen dat als het waakgebied actief is, het slaapgebied geblokkeerd wordt.
Waarom hoofdbonken? Gelukkig is het in de meeste gevallen helemaal niet gevaarlijk voor je baby en is de reden ervoor simpel. Het kan namelijk een ritueel zijn voor je baby om in slaap te vallen, net als dat zo kan zijn voor duimen of wiegen.
Het ziet er wat gek uit als een baby met zijn hoofd heen en weer beweegt. Schudt jouw baby met het hoofd in bed? Dit is vaak een teken dat je baby zichzelf probeert te kalmeren en zoekt naar de juiste slaaphouding. Het bewegen van het hoofd is in principe onschuldig en gaat vanzelf over.
Hoe groter de baby wordt, des te meer kunnen de handjes u iets vertellen. Armbewegingen zijn ook heel belangrijk. Heftig op en neer gaande armen bijvoorbeeld geven een bepaalde opwinding weer. Prettige opwinding is een aanwijzing dat de baby een spelletje wil beginnen.
Tijdens onze slaap draaien we ons om de 10 minuten om, wat neerkomt op zo'n veertig keer per nacht. Zorgt ons nachtelijk woelen er voor dat we met het goede been uit bed stappen of is het een teken aan de wand? Beweging vormt een belangrijk onderdeel van een goede nachtrust.
Iemand die aan nachtangst lijdt schrikt wakker, heeft een angstig gevoel en maakt een verwarde indruk. Soms gaat het plotseling wakker worden gepaard met een schreeuw. Meestal treden deze aanvallen op tijdens de diepe slaap, in de eerste helft van de nacht. Nachtangst komt meer voor bij kinderen dan bij volwassenen.
een wens uitgesproken wanneer iemand zich te rusten begeeft.
Risico's. Ernstig apneu kan zorgen voor hoge bloeddruk, beroerte, hartaanval, impotentie en overmatige slaperigheid overdag. Mensen met slaapapneu syndroom die 15 ademstops of meer per uur hebben, mogen geen autorijden tot ze voldoende behandeld zijn en het aantal ademstops minder is dan 15 per uur.
REM-slaap gedragstoornis
Bij deze parasomnia is er een stoornis in het mechanisme van de REM-slaap dat de spierkracht onderdrukt. De patiënten voeren hun dromen motorisch uit, waarbij ze soms agressief gedrag vertonen tijdens de slaap, zelfs in die mate dat ze zichzelf of hun partner verwondingen toebrengen.
Er is geen behandeling voor nachtangsten maar als je kind regelmatig door nachtangst overvallen wordt kun je proberen om nachtangsten te voorkomen: Houd daarvoor een dagboek bij met tijden wanneer je kind in slaap is gevallen en hoe laat de nachtangst is geweest om zo mogelijk een patroon te ontdekken.
Probeer uw kindje niet met twee handen onder de oksels op te pakken, hierbij kan het kindje gemakkelijk overstrekken. U kunt het kindje beter oppakken door één hand op de buik van de baby te leggen en het kindje op die hand te draaien.
De gevolgen van overstrekken kunnen vervelend zijn voor zowel de baby als voor de ouders. Een kindje die zich af en toe overstrekt tijdens het huilen, hoeft geen reden tot zorgen te zijn. Als het je kindje echter erg vaak overkomt, kan hij gaan achterlopen in zijn motorische ontwikkeling.
De meest opvallende symptomen van het KISS-syndroom bij baby's zijn duidelijke voorkeurshoudingen en een scheve stand van het hoofd. Andere symptomen zijn: Scheef ruggetje. Asymmetrisch bewegen van armen en benen.