Na zelfdoding wordt de bemoeienis van politie en justitie meestal vrij snel afgerond. Als de overledene een brief of andere aanwijzingen heeft achtergelaten krijgt u die over het algemeen weer snel terug van de politie.
Hoewel iemand die zichzelf gedood heeft nooit meer als die persoon in dit leven terugkeert, is er op zielsniveau gelukkig niets verloren gegaan. De ziel is er nog steeds, komt gewoon in de hemel, leert een wijze les en krijgt een nieuwe kans.
Praat erover met vrienden, familieleden of iemand anders die je vertrouwt. Ook contact met mensen die hetzelfde meemaakten, kan je helpen om je verlies te verwerken: Je kan terecht bij gespreksgroepen en activiteiten voor nabestaanden na zelfdoding. Er is ook een online forum voor nabestaanden.
Dit duurt gemiddeld één tot twee maanden, simpelweg omdat ze niet de noodzaak kennen van langdurige hulp aan hun naaste. De meeste mensen vinden dat je na verloop van tijd de draad 'gewoon' weer op moet pakken. Hier kunnen ze niets aan doen, het is te wijten aan onwetendheid: ze voelen niet wat jij voelt.
Je huisarts, voor vertrouwde hulp
Een afspraak met de huisarts is een goed startpunt voor hulp. Je huisarts denkt met je mee en kan je op weg helpen naar verdere hulp. Ook is je huisarts de officiële verwijzer voor medische of psychische hulp.
Het lichaam komt minder snel in handen van nabestaanden en de communicatie met hulpverleners en de buitenwereld is moeilijker. Voor het afscheid nemen kan het zelfs nodig zijn dat beschadigingen, verwondingen of verminkingen van het overleden lichaam moeten worden gerestaureerd en/of gereconstrueerd.
Een zelfdoding kost de maatschappij 2,8 miljoen euro, 113 wil meer aandacht voor preventie. 2,8 miljoen euro. Zoveel kost het de maatschappij als één persoon in ons land zelfmoord pleegt. Zelfmoordpreventielijn 113 liet dat uitrekenen.
Tijdens een ophanging wordt de terdoodveroordeelde aan een touw om de nek gehangen, waardoor de dood volgt. In de loop der eeuwen is de straf in verschillende vormen toegepast om mensen te executeren. De manier waarop Irak het doodvonnis uitvoert, is een 19e-eeuwse Britse manier.
Zoals we hierboven al uitlegden, is (een poging tot) zelfdoding in Nederland, België en Suriname niet strafbaar. Hierop zijn wel enkele uitzonderingen. Een zelfmoordpoging is strafbaar als je hiermee niet alleen je eigen leven, maar ook dat van anderen in gevaar brengt.
Roekeloos gedrag of het schijnbaar zonder nadenken ondernemen van risicovolle activiteiten. Gevoel vast te zitten, geen uitweg te weten. Toenemend alcohol- of druggebruik. Zich terugtrekken van familie, vrienden of de samenleving.
Nabestaanden die de dood door zelfmoord van een naaste proberen te verwerken, zijn soms slechter af als ze contact zoeken met lotgenoten. Zo is het rouwproces vaker gecompliceerd en hebben ze vaker ook zelf last van depressieve en zelfs suïcidale gedachten.
Praten over zelfmoordgedachten kan anoniem: chat via 113.nl, bel 113 of bel gratis 0800-0113.
Het luisteren en er zijn is zoveel belangrijker. Luister dus vooral naar hen en als je niet weet wat je moet zeggen, zeg dit gewoon of maak plaats voor een betekenisvolle stilte. Zo creëer je een open en veilige plek waarbij men weet dat men bij jou openlijk en vrij kan praten, nu en in de toekomst.
Telepathisch contact is eigenlijk de meest aangewezen manier om te communiceren met overleden mensen. Zij kunnen perfect onze gedachten en boodschappen ontvangen. In de parallelle wereld(en) is telepathie immers het communicatiemiddel.
Zodra je komt te overlijden, verlaat je ziel je lichaam. Het lichaam is een instrument, hulpmiddel, verblijfplaats voor de ziel. De dood betekent dus ook dat het lichaam niet meer bruikbaar is om de ziel te huisvesten, het is op. Tijdens de laatste periode alvorens men komt te overlijden, beleeft men hun leven.
Volgens de meeste mensen en religies gaat het zo: als je lichaam sterft, treedt je onstoffelijk ziel eruit, om op weg te gaan naar het hiernamaals of een volgend leven. Een aardig idee, dat het helaas zonder wetenschappelijk bewijs moet stellen – en niet omdat wetenschappers hebben nagelaten ernaar te zoeken…
Als iemand aan zelfmoord denkt, is er sprake van wanhoop, pijn en (grote) problemen. Daarnaast is er vaak nog iets aan de hand. Zelfmoordgedachten kunnen zichzelf namelijk versterken en vermenigvuldigen. Mensen met suïcidale gedachten piekeren veel en hebben vaak moeite om andere oplossingen te zien.
Suïcide betekent zelfmoord en is het opzettelijk een einde maken aan het eigen leven. Mensen die aan suïcide denken voelen zich vaak al langer depressief, angstig, ongelukkig of alleen. Ze hebben misschien het gevoel dat niemand ze begrijpt en willen niet langer door met hun leven.
"Een zelfmoord gebeurt impulsief"
Realiteit: Een suïcidaal persoon maakt een heel proces door van gedachte naar daad dat gemiddeld 2,5 jaar duurt. Hierbij spelen zowel biologische, psychologische, psychiatrische en sociale aspecten een rol.
De enige manier waarbij je écht vrij bent van hulpmiddelen, lijkt verhongering. Als je heel lang niets eet, zal je lichaam zichzelf gaan 'opeten' en dat leidt uiteindelijk tot de dood. Niet drinken versnelt het proces aanzienlijk. Maar dit is zeker niet de meest aangename methode om jezelf van het leven te beroven.
Een correct uitgevoerde onthoofding waarbij één slag genoeg is, is een snelle en relatief pijnloze manier om te overlijden. Sommige experts schatten dat je binnen een paar seconden het bewustzijn verliest door de snelle bloeddrukverlaging in de hersenen.
Bij de Zelfmoordlijn1813 staat er iemand voor je klaar. Elk gesprek is anoniem en gratis.
Praten over zelfmoordgedachten kan anoniem via de chat op www.113.nl of bel 113 (gebruikelijke telefoonkosten) of 0800-0113 (gratis).