Het merendeel van deze kalfjes is een 'restproduct. ' De stiertjes geven tenslotte geen melk en groeien niet snel genoeg om er biefstuk van te maken. Dus worden zij vetgemest en geslacht voor kalfsvlees, na een kort leven zonder moeder.
Als de kalfjes twee weken oud zijn worden ze vervoerd naar een kalverhouderij om opgefokt te worden voor de slacht. Tot ze 8 weken oud zijn verblijven ze in 'eenlingboxen'. De eenlingboxen hebben wanden die zo gemaakt zijn dat de kalveren elkaar kunnen zien en aanraken.
Vrouwelijke kalfjes blijven meestal op de boerderij, zij worden later ook melkkoe. Mannelijke kalfjes geven geen melk en zijn daarom 'nutteloos' voor de melkveehouder. In Nederland worden ze meestal op een apart bedrijf vetgemest voor hun vlees. Daarom worden ze ook wel vleeskalveren genoemd.
Stieren. In Nederland komen elk jaar zo'n 1,8 miljoen kalfjes ter wereld op melkveebedrijven. De helft daarvan is man en daar kan de boer niet zoveel mee, omdat ze geen melk geven. Een groot deel gaat naar een mesterij om te groeien en gaat dan naar Zuid-Europa waar wel veel kalfsvlees gegeten wordt.
Een deel van de vrouwelijke kalfjes die op de melkveebedrijven geboren worden, dient om later ingezet te worden ter vervanging van opgebruikte melkkoeien. Het overschot aan vrouwelijke kalfjes en alle mannelijke kalfjes worden verkocht aan vleeskalverenbedrijven, waar ze worden vetgemest voor de slacht.
Stierkalfjes gaan naar de kalverhouderij
Na ongeveer twee weken op de melkveehouderij gaan ze naar een vleeskalverhouderij. Daar worden ze opgefokt om na ongeveer een 8 maanden te worden geslacht. Het kalfsvlees gaat bijna allemaal naar het buitenland, omdat in Nederland relatief weinig kalfsvlees wordt gegeten.
De reden waarom dit gebeurt, is omdat dit in de huidige realiteit het beste is voor het kalf en de koe. Hoe langer je kalf en koe bij elkaar laat, hoe zwaarder het afscheid en hoe groter de stress. Bovendien is het sneller scheiden ook beter voor de gezondheid van het kalf: zo zijn ze minder vatbaar voor ziektes.
Onderzoekers ontdekten dat een stier achter een stierenvechter aanrent omdat hij iets ziet bewegen. Hij is bang om aangevallen te worden en wil zich verdedigen. Het maakt niet uit welke kleur de wapperende doek van een stierenvechter heeft, want stieren zien geen kleuren. Ze zien wel of iets licht of donker is.
Zo blijft de melkproductie hoog. Het merendeel van deze kalfjes is een 'restproduct. ' De stiertjes geven tenslotte geen melk en groeien niet snel genoeg om er biefstuk van te maken. Dus worden zij vetgemest en geslacht voor kalfsvlees, na een kort leven zonder moeder.
Jaarlijks worden er over de hele wereld ongeveer 250.000 stieren gedood tijdens stierengevechten. Stierenvechten zou niet door kunnen gaan zonder overheidssubsidies die worden betaald door belastingbetalers. De Europese stierenvechtindustrie ontvangt naar schatting 600 miljoen euro per jaar aan overheidsfinanciering.
Consumenten zouden alleen vrouwelijke dieren willen omdat een stier te stevig zou zijn. Stieren leveren meer op dan kalfjes. Daarom houden de eigenaren van deze stier jonge mannelijke dieren aan tot ze volwassen zijn. Toch zijn er slagers die weigeren stierenvlees te verkopen.
Het grootste deel van het kalfsvlees (95%) uit Nederland wordt verkocht aan het buitenland. Waarom eten we geen kalfsvlees in Nederland? Nederland is door onze grootschalige melkveehouderij, een van de grootste leveranciers van kalfsvlees.
Wat je moet weten! In tegenstelling tot stereotypen, zijn koeien geen hersenloze wezens. zelfs, compleet met het laten van tranen net als mensen.
En bij het woord kalfsvlees denken de meeste Nederlanders aan een jong geslacht dier, vinden dat zielig en blieven geen kalfsvlees. Het kalfsvlees gaat dus massaal de grens over. Relatief goedkoop, terwijl het boeren in Nederland geen sinecure is.
Jongvee vanaf een jaar oud wordt een pink genoemd. Jongvee vanaf zo'n vijftien maand, de leeftijd waarop ze gedekt of geïnsemineerd worden, wordt een vaars genoemd. Wanneer ze negen maand later kalven, op een leeftijd van twee jaar, worden ze koe.
Stierkalveren boven de 50 kilo noteren tussen de 110 en 120 euro. Roodbonte stierkalveren met dezelfde gewichtsklasse brachten tussen de 125 en 145 euro op. Vaarskalveren boven de 45 kilo gingen tussen de 5 en 20 euro van de hand.
Het dierenleed dat zuivel heet. Wat wil het geval? Afgelopen zomer voerde Dier&Recht campagne onder de naam 'Stoppen met Zuivel'. De stichting wees op een ongemakkelijke, maar onomstotelijke waarheid: de productie van melk, kaas, kwark, yoghurt en andere zuivelproducten gaat gepaard met ernstig dierenleed.
De grote slachterijen slachten de kalveren "verdoofd halal", volgens diverse wetenschappelijke bronnen de meest diervriendelijke manier. Wat betekent dit? Halal (wettig of toegestaan) vlees dient uitgebloed vlees te zijn van een beperkt aantal diersoorten.
Dit gebeurt in 2 stappen. Eerst worden ze bedwelmd met koolzuurgas (CO2) of ze krijgen een elektrische schok. Het bewusteloze dier wordt daarna gedood door een pin in het voorhoofd, een steek in het hart of door de halsslagader door te snijden.
Dan gaat het hard tegen hard, Vuur tegen Aarde. Het verschroeit of dooft elkaar al snel. Twee materialistische types zouden het goed moeten kunnen vinden met elkaar; al is de Stier een beetje te gul voor de maatstaf van de sparende Maagd. Dit verschil zou deze twee in bed ook weleens parten kunnen gaan spelen.
Een stier wordt over het algemeen veel groter en zwaarder dan een koe. Stieren kunnen behoorlijk agressief en daardoor gevaarlijk zijn. Een gecastreerde stier wordt os genoemd en is minder agressief.
Stieren zijn namelijk kleurenblind. Toch zal de stier wel achter het doek aangaan, omdat hij reageerd op alles wat er om hem heen beweegt. Zo wil de stier zich verdedigen tegen zijn aanvallers. De stier ziet de doek namelijk als vijand!
De eerste twee maanden mogen ze onbeperkt bij hun eigen moeder melk drinken. Voor de moederkoe is het fijn om haar kind bij zich te houden: daarmee kan ze haar natuurlijke moederinstinct uitleven.
Melkkoeien zijn gedurende tientallen jaren zorgvuldig geselecteerd en gekweekt op de hoeveelheid melk die ze geven. Maar een koe geeft pas melk als ze gekalfd heeft. Na 15 maanden is een kalf geslachtsrijp om te worden bevrucht. Dat gebeurt meestal door kunstmatige inseminatie.
Nog beter is alle kalveren minstens drie maanden bij hun moeder te laten Dat is beter voor koe en kalf, maar het leidt ook tot sterkere dieren die zwaarder en sterker zijn én minder antibiotica nodig hebben.