Als u aangifte doet bij de politie, dan stellen we samen met u de aangifte op.Wij stellen u vragen over het misdrijf en we vertellen wat uw rechten als slachtoffer zijn. Tijdens het aangifte doen of als klacht meldt, legt u een officiële verklaring af.
Als er mensen zijn geweest die de mishandeling hebben gezien, nodigen we hen ook uit voor een gesprek. Als de politie iedereen heeft gesproken, maken we daar een dossier van. Als het politieonderzoek klaar is, gaat alles naar de officier van justitie. Die neemt een beslissing of de zaak voor de rechter wordt gebracht.
U kunt een brief schrijven aan de officier van justitie. Op de brief die u heeft gekregen of op Mijn Politie vindt u de contactgegevens van de officier van justitie. In de brief vertelt u waarom u vindt dat uw zaak moet worden onderzocht. Slachtofferhulp Nederland kan u daar mee helpen.
Aangiftes van diefstal, vernieling of zakkenrollen volgt u via Mijn Politie. Dat is de persoonlijke, vertrouwde online omgeving van de politie. Als u inlogt op Mijn politie ziet u de laatste stand van zaken van uw aangifte. Houd uw DigiD bij de hand, deze heeft u nodig om in te loggen.
Na uw aangifte gaan we onderzoek doen. We laten u weten hoe het gaat met het onderzoek. Soms doen we dat persoonlijk. In andere gevallen sturen wij u een brief of kunt u het zelf opzoeken op uw persoonlijke pagina op politie.nl.
U mag ook zelf informatie vragen over uw zaak aan de politie of het OM. U kunt ook informatie over uw aangifte, het onderzoek en de eventuele strafzaak vragen bij het Slachtofferloket.
De politie onderneemt geen actie na mijn aangifte
Zeker omdat u nu niet weet of er iets met uw aangifte is gedaan. De politie is verplicht u informatie te geven over uw aangifte. Als dat niet is gebeurd, dan kunt u hierover bij de politie zelf een klacht indienen.
Bijvoorbeeld om uw vingerafdrukken af te nemen of foto's te maken. De tijd tussen 0.00 uur en 9.00 uur telt hierbij niet mee. In totaal kan de politie u dus maximaal 18 uur vasthouden voor onderzoek. De (hulp)officier van justitie kan bepalen dat u langer op het bureau moet blijven voor verhoor.
Wilt u de gegevens inzien die de politie over u heeft geregistreerd? Dan kunt u daarvoor een schriftelijk verzoek indienen bij de politie. Op de website van de Autoriteit Persoonsgegevens vindt u een voorbeeldbrief voor inzage in uw gegevens.
Het gesprek kan telefonisch plaatsvinden of op locatie. Dit hangt af van de onderzoeker en de kandidaat. Het onderzoek duurt zes weken vanaf het moment dat de onderzoeker je dossier in behandeling heeft genomen.
er is geen bewijs of onvoldoende bewijs. het belang van de aangifte is te klein. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn bij een gestolen fiets. er is al te veel tijd verstreken sinds het strafbare feit is gepleegd.
Uw aangifte heet een 'klacht met een verzoek tot vervolging'. Bij klachtdelicten kunt u binnen 8 dagen uw aangifte intrekken. U heeft 3 maanden de tijd voor aangifte van een klachtdelict. In sommige gevallen start deze periode pas als u weet wie de dader is.
Er is sprake van een verschil tussen een klacht en een aangifte. De politie is op grond van artikel 163 lid 6 en artikel 165 lid 1 Wetboek van Strafvordering verplicht de aangifte of klacht in ontvangst te nemen. In de praktijk komt het echter vrijwel niet voor dat de politie weigert om een klacht op te nemen.
Dat gaat helaas niet. Een aangifte kunt u niet intrekken. U kunt wel een verzoek indienen tot het niet vervolgen van een eventuele dader. U kunt hiervoor een brief schrijven aan de Officier van Justitie.
Een strafblad betekent dat er strafbare feiten van jou of iemand anders geregistreerd zijn in de registers van politie en justitie. Dat gebeurt als de officier van justitie of rechter een straf geeft.
U krijgt meestal een uitnodiging voor een verhoor bij de politie. De politie vraagt u vriendelijk of u op het in de brief vermelde tijdstip op het politiebureau wilt verschijnen om te worden gehoord. Soms is de uitnodigingsbrief van dwingender opgesteld en gaat het om een ontbieding voor verhoor.
Strenge regels rond bevoegdheid
Sommige bevoegdheden mag de politieagent zelf toepassen. Zwaardere opsporingsbevoegdheden, zoals een telefoon tappen, iemand observeren of een woning doorzoeken (huiszoeking) mogen pas worden toegepast na toestemming van de officier van justitie of de rechter-commissaris.
Wat er met een proces-verbaal gebeurt, ligt aan het strafbare feit. Als er een overtreding gemaakt is (bijvoorbeeld: baldadigheid of op verboden terrein lopen, maar ook in het verkeer, zoals niet stoppen voor rood licht of te zonder verlichting rijden) kan de politie een bekeuring (dit is het proces-verbaal) schrijven.
Zo moet je bij inschrijven bij de gemeente je bsn overleggen, welke dan aan je nieuwe adres wordt gekoppeld. Ook bij het kopen van een auto wordt het kenteken van die auto en jouw bsn aan elkaar gekoppeld. Aangezien de politie tot al die zaken toegang heeft, kunnen ze vrij snel al jou gegevens bij elkaar vinden.
Bij overtredingen blijven de gegevens 5 jaar bewaard (als er een taakstraf of vrijheidsstrafvoor is opgelegd blijven ze 10 jaar bewaard). Voor misdrijven blijft het 20 jaar; of 30 jaar bewaard (als de maximale straf van het strafbare feit 6 jaar of meer is) en. Bij zedenmisdrijven blijft het 80 jaar bewaard.
Een huiszoeking met bevel van de onderzoeksrechter kan enkel tussen 05.00 uur 's morgens en 21.00 uur 's avonds.
De politie komt op het spoor van een strafbaar feit, of iemand doet aangifte. Onder leiding van een officier van justitie start een opsporingsonderzoek. De politie gaat op zoek naar de verdachte en verzamelt bewijs, bijvoorbeeld door getuigen te verhoren. Alle bevindingen van de politie komen in een proces-verbaal.
Artikel 350 Wetboek van Strafrecht luidt als volgt: “Hij die opzettelijk en wederrechtelijk enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort, vernielt, beschadigt, onbruikbaar maakt of wegmaakt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie.”
Als iemand negatieve berichten over u verspreidt, vraag dan of hij hiermee stopt en de berichten verwijdert. Als de persoon weigert, kunt u aangifte doen bij de politie. U kunt de rechter vragen de dader te dwingen de berichten te verwijderen.
Aangifte van bedreiging of intimidatie doe je als iemand je bedreigt met de dood, met ernstig letsel, verkrachting of aanranding. Je kunt op verschillende manieren bedreigd worden. Bijvoorbeeld op werk, op straat of via social media.