Als je een pijnprikkel voelt, voel je deze met de
In feite kan bijna elk lichaamssysteem aangedaan worden door chronische pijn. De hersenen en het zenuwstelsel blijven reageren doordat ze u pijn laten blijven ervaren. Dit proces verergert gevoel, emotie en gedachtes over het probleemgebied. Op dit moment kan elke zintuiglijke input de pijncentra activeren.
Wanneer je ergens in je lichaam iets voelt, gaat er eerst een signaal van de plek waar het gebeurt, vanaf de zenuwuiteinden, via je ruggenmerg naar je hersenen. Voor pijn heeft je lichaam speciale sensoren in de zenuwuiteinden.
En wat er precies pijn doet? Je brein zelf niet. Er zitten geen uiteinden van gevoels zenuwen in je hersenen die een signaal van pijn kunnen oppikken en doorgeven aan het gebied in je brein dat pijn verwerkt. Als je met een stokje in je hersenen zou roeren of er een stuk uit- snijdt, dan voel je daar niets van.
Pijn, bijvoorbeeld een snijwond, wordt geregistreerd door pijnzenuwen in de huid die reageren op de beschadiging. Deze pijnzenuwen geven de pijn door naar je ruggenmerg. Daar schakelt het pijnsignaal over op andere zenuwen die het signaal vervolgens naar de hersenen transporteren.
Pijn waarschuwt het lichaam voor gevaar (bijvoorbeeld pijnlijke hitte van vuur) of verdere beschadiging (bijvoorbeeld pijn bij steunen op een gekneusde of gebroken voet) in het lichaam. Pijn is niet alleen lichamelijk onplezierig, maar heeft ook invloed op hoe we ons voelen.
Grofweg bestaan er drie verschillende soorten pijn: Acute pijn of nociceptieve pijn. Neuropathische pijn of zenuwpijn. Chronische pijn of sensitisatiepijn.
Bepaalde gedachten, gevoelens, situaties of gebeurtenissen en je omgeving kunnen voldoende zijn om pijn op te roepen. Onbewust wordt een groot netwerk van zenuwcellen automatisch geactiveerd. Op hersenscans zien we dat dezelfde gebieden in de hersenen actief zijn als bij een lichamelijke beschadiging.
Congenitale analgesie is, zoals de naam al doet vermoeden, een erg zeldzame aandoening. Dragers van deze (genetische) ziekte kunnen geen fysieke pijn voelen, waardoor ze vaak verwondingen oplopen zoals brandwonden, beenbreuken en andere blessures.
Hoofdpijn kan in het voorhoofd, het achterhoofd of boven op het hoofd gevoeld worden. Sommige vormen worden juist altijd links of rechts in het hoofd gevoeld. Soms is de oorzaak van hoofdpijn gemakkelijk aan te wijzen: een slechte nachtrust, verkoudheid, een concert met harde muziek of een kater.
Pijn is vervelend, maar soms ook heel nuttig. Pijn kan betekenen dat iets in het lichaam beschadigd is of wordt. Zoals bij een wond, ontsteking, ziekte of gebroken been. Pijn zorgt ervoor dat we iets doen om (meer) schade te voorkomen en het lichaam te laten genezen.
Hieruit bleek dat bij een pijnlijke ervaring, die minder hard aankomt dan verwacht, de hersengebieden geactiveerd worden die betrokken zijn bij opluchting en plezier. De proefpersonen ervaarden dus deels een gevoel van opluchting en plezier, groter dan het gevoel van pijn.
' en 'Dat doet zeer! ' zijn allebei juist, net als 'Je doet me pijn' en 'Je doet me zeer. ' In de woordenboeken zijn voorbeelden te vinden als 'pas op, je doet me pijn', 'dat doet zeer' en 'dat kan zo venijnig zeer doen', 'die klap deed zeer'.
Er is geen pijncentrum in het brein. Pijn is het gevolg van het activeren van een netwerk van verschillende regionen. Langdurige perifere nociceptieve input sensitiseert bepaalde hersenregionen die de verwerking van toekomstige nociceptieve input beïnvloeden.
Oorzaken van chronische pijn
Chronische pijn kan het gevolg zijn van letsel, een operatie waarbij een zenuw beschadigd is, aandoeningen aan de wervelkolom zoals slijtage aan een tussenwervelschijf, of van andere oorzaken, waaronder (uitzaaiingen van) kanker.
De verantwoordelijke zenuwen voor de pijn eindigen op verschillende plaatsen in het ruggenmerg. Hierdoor is te verklaren dat de pijn zich kan verplaatsen en soms lastig is te lokaliseren.
CIAP is een polyneuropathie, een spierziekte waarbij de zenuwen worden aangetast. De klachten bestaan uit tintelingen, prikkelingen, een doof gevoel en soms ook pijn in de voeten en onderbenen. Daarna volgen vaak ook de handen. In een later stadium kan spierzwakte ontstaan.
Er worden verschillende soorten ziektebeelden onderscheiden, allen zeldzaam. Bijvoorbeeld de HSAN1 is een dominant overervende sensomotorische axonale neuropathie die rond het 10-20ste levensjaar zich manifesteert. Deze variant wordt veroorzaakt door een mutatie van het SPTLC1 gen (605712) op chromosoom 9q22.
Wanneer het lichaam een schadelijke stimulus detecteert, signaleren de pijnreceptoren in de hersenen deze om de dreiging te beoordelen en een bijbehorende actie in te zetten. In deze vorm is pijn niet gerelateerd aan gevoelens of emoties; het is gewoon een lichamelijke functie.
Zenuwpijn kan erger worden of pijnscheuten geven: bij aanraken, kou of wrijven. Probeer daarom de huid niet aan te raken, niet te wrijven en te voorkomen dat de huid koud wordt. Sommige mensen vinden het wel prettig om de pijnlijke plek warm te maken of juist koud. Dat kan helpen om de pijn minder te maken.
David Loeser is een Amerikaans neurochirurg. In 1980 ontwikkelde hij een pijnmodel met de vorm van een ei. Dat model bestaat uit vier elkaar omvattende cirkels, waarin steeds meer aspecten van pijn aan de orde komen. De binnenste cirkel staat voor nociceptie, de reactie van de zintuigcellen op een pijnprikkel.
Langdurige pijn kan overgaan, of sterk verbeteren, maar dit zal per persoon verschillend zijn. Het belangrijkste om te weten is dat langdurige pijn vaak in stand wordt gehouden door diverse factoren.
De pijn die uitgaat van huid, spierweefsel en bot wordt omschreven als scherp, dof, stekend of kloppend. Deze pijn wordt veroorzaakt door een beschadiging van de pijnzenuw zelf. Daardoor ontstaan er kortsluitingen en spontane prikkels in deze zenuw. Zenuwpijn voelt anders dan weefselpijn.
Een somatoforme pijnstoornis is een psychische aandoening waarbij de patiënt acuut of chronisch lichamelijk pijn lijdt. Bij onderzoek is echter geen lichamelijke oorzaak te vinden is en ook geen bewijs dat de pijn met opzet wordt nagebootst. De aandoening wordt ook wel psychogene pijn genoemd.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.