Boetes. Voor het 'niet op de voorgeschreven manier aanbieden' van afval staat een boete van €90,-. Dat is bijvoorbeeld als je je afval niet goed scheidt.
Kijk dan bij die afvalsoort op Welk afval waar. Het afval dat niet gerecycled kan worden, gaat bijna allemaal naar de verbrandingsoven (afvalenergiecentrale). De verbranding levert energie op voor stroom of stadsverwarming.
Afvalscheiding is het scheiden van afval in verschillende segmenten die daardoor geschikt worden voor hergebruik of recycling. Het scheiden van afval bespaart grondstoffen en energie.
Zwerfafval op land en in water heeft negatieve gevolgen voor de leefbaarheid en het milieu: het verontreinigt de bodem en het water, trekt ongedierte aan en dieren eten het op of raken er in verstrikt.
Afval tast het milieu ook indirect aan. Wat niet rechtstreeks uit afval wordt gerecycled of teruggewonnen, is een verlies aan grondstoffen en andere input die in de keten wordt gebruikt, dus bij productie, transport en consumptie van het product.
Bananenschil: Maxiaal 3 jaar. Metalen blikje: 1,5 - 50 jaar. Plastic frisdrankflesje: 5 -10 jaar. Plastic zak: 10 - 20 jaar.
Hoe meer je sorteert, hoe beter de recyclage zal verlopen. Sorteren en recycleren helpt om duurzaam om te gaan met natuurlijke grondstoffen, bespaart energie, gaat de opwarming van de aarde tegen en stimuleert de economie.
Wanneer plastic gerecycled wordt, gaat de kwaliteit achteruit. Het wordt poreuzer, het valt sneller uiteen. Er ontstaan dus sneller kleine plastic deeltjes die in het milieu terechtkomen. Dit is gevaarlijk want deze kleine deeltjes komen overal in terecht.
Spuitbussen: bij restafval
Spuitbussen (deodorant, slagroom) mogen in de meeste gemeentes niet in de zak voor plastic verpakkingen, blik en drinkpakken, maar kunnen bij het restafval.
Niet al ons afval belandt in de vuilnisbak of grijze kliko: 59 procent leveren we gescheiden in. Daarmee doen we het in Europa beter dan gemiddeld. Bijna 170 kilo van het afval komt bij het restafval terecht, dus in de vuilnisbak of grijze container. Dat zijn ongeveer 35 vuilniszakken restafval per persoon per jaar.
Afval scheiden is goed voor het milieu: de materialen worden gerecycled en dat spaart nieuwe grondstoffen en energie. Afval wordt zo zelf een waardevolle grondstof. En hoewel we al behoorlijk goed zijn in afval scheiden, kan het nog een stuk beter. Ruim 80 procent van ons afval kunnen we gescheiden leveren.
Energie-opwekking
Het 'echte' restafval verdwijnt in de verbrandingsoven, gestookt met aardgas. Als de temperatuur hoger is dan 850 graden Celsius gaat het afval in de oven en de gaskraan dicht. De lucht (zuurstof) voor de verbranding wordt aangezogen uit de afvalbunkers en door het rooster geblazen.
De overheid wil dat er in 2020 minder huishoudelijk afval is. En dat 75% van dat afval wordt gescheiden. Daarmee gaat het restafval omlaag van ongeveer 250 kilo per inwoner per jaar in 2014, naar 100 kilo in 2020. Nu gooit elke Nederlander per week 4 kilo ongescheiden huishoudelijk afval weg.
90% van het verpakkingsglas (potjes en flessen) wordt gescheiden ingezameld. Vuurvast glas, ruiten, kristal en keramiek horen niet in de glasbak omdat ze een andere samenstelling hebben. Glas is oneindig te recyclen. Deksels en kurken mogen in de glasbak.
Waarom moeten we allemaal recyclen? Eigenlijk is het heel simpel. Recycling draagt bij aan een betere wereld; minder uitstoot van Co2, geen uitputting van fossiele brandstoffen en het behoud van bossen en natuur.
Je leest ook steeds meer over PET plastic. Dit is de afkorting voor de volledige naam 'polyethyleentereftalaat', een vorm van polyester die meestal wordt gebruikt voor verpakkingsmaterialen, maar ook in kleding zoals bij fleece stoffen. Eigenlijk is je fleece trui dus van plastic. Wauw.
Het recyclen is namelijk niet alleen lastig, energie- en tijdsintensief, maar ook kostbaar. Overheidssubsidies zijn nodig om het inkopen van gerecycled plastic aantrekkelijk te maken, want de prijs van nieuw plastic (van aardolie) ligt nog altijd lager.
In 1907 maakt de Belgisch-Amerikaanse Leo Baekeland het eerste volledig synthetische plastic uit aardolie. Hij vernoemt het naar zichzelf: bakeliet. De nieuwe stof geleidt geen stroom en kan goed tegen hitte.
U bent als bedrijf verplicht om uw afval te sorteren. Dit is niet nieuw*. Net als thuis moet u verschillende vuilbakken en afvalcontainers in uw bedrijf voorzien. Toch is de wet- geving niet helemaal dezelfde als voor huishoudelijk afval.
Plastic dat onomkeerbaar hard wordt onder hitte, ook wel thermoharders of duroplasten genoemd, zijn moeilijker te recyclen omdat ze niet kunnen worden vervormd. Polyurethaan, dat vaak gebruikt wordt in schuim, verf en lijm, is zo'n soort plastic.
Afval scheiden is goed voor het milieu: de materialen worden gerecycled en dat bespaart nieuwe grondstoffen en energie. Zo wordt afval zelf een waardevolle grondstof. PMD (plastic verpakkingen, metalen verpakkingen en drankenkartons) is een stroom die veel in het dagelijkse huishouden vrijkomt.
Zo wordt het klokhuis van een appel het snelst afgebroken – tussen de twee tot acht weken – terwijl de afbraak van een bananen- of sinaasappelschil zo'n twee jaar kan duren. Gemiddeld is groente- en fruitafval in de natuur na een aantal maanden helemaal verdwenen.
Wist je dat een sigarettenpeuk minimaal 2 tot 12 jaar blijft liggen? En wat dacht je van een bananenschil: 1 jaar! Een blikje minimaal 50 jaar en een petfles blijft voor altijd rondzwerven.
“Fruit hoort niet in de bosjes, daar komen namelijk insecten en ander ongedierte op af”, vertelt een medewerker van de gemeente. “Het is beter om het gewoon in de prullenbak te gooien, dan wordt het goed verwerkt.” Klare koek zou je zeggen.