Dat spiegelen komt door de cognitieve belasting. Als je liegt, dan is je hoofd belast en ben je volgens de onderzoeker eerder geneigd om het gedrag van de ander te imiteren. Een voorbeeld: "Door bepaalde verhoortechnieken te gebruiken, kun je het moeilijker maken voor de leugenaar.
De meeste mensen voelen zich extra gespannen als ze liegen, waar ook hun lichaam op reageert. Hartkloppingen, zweten, misschien trillen – dezelfde reacties als je bij angst hebt. Dat is natuurlijk omdat je bang bent dat je leugen wordt doorzien.
Iemand die liegt zal de neiging hebben om het lichaam niet richting degene tegen wie hij of zij praat te keren. Benen die de andere kant op wijzen en gedraaide schouders kunnen dus een signaal zijn.
2 – Herken afwijkingen. Wanneer iemand zich 'anders' dan zijn basishouding gedraagt, is dat een teken dat de ander aan het liegen is. Uitingen hiervan noemt onderzoeker Van Edwards 'hotspots'. Het zijn gedragingen en tics die wijzen op leugenachtig gedrag, maar waar de leugenaar zich niet van bewust is.
Liegen went snel
Een hersenonderzoek uit 2016 wees uit dat mensen die een klein beetje liegen, dit na herhaling steeds makkelijker doen en ook grotere leugens gaan vertellen. De onderzoekers vonden dat het gedeelte in je hersenen dat verantwoordelijk is voor jouw emoties, bij een eerste leugentje sterk reageert.
Aan de zijkant nek krabben
Als we ons ongemakkelijk voelen, maken we vaak een wrijvende beweging aan de zijkant van onze nek. Mensen die liegen, maken een krabbende beweging op die plek. Deze beweging duidt op een combinatie van ongemak, stress en nadenken.
Pathologisch liegen is de onbedwingbare drang om te liegen. Veel mensen vertellen weleens een leugen, bij kinderen is er ook vaak sprake van fantasie. Pas als liegen tot ernstige problemen leidt in de omgang tussen de leugenaar en zijn omgeving is sprake van pathologisch ofwel ziekelijk gedrag.
Als hij of zij echt een leugen heeft verteld, geef hen dan een manier om die leugen terug in te trekken. Praat daarna over wat er gebeurd is, en wat ze de volgende keer kunnen doen als ze in de verleiding komen om te liegen. Zoek de reden achter de leugen. Dat is een cruciaal deel van het gesprek.
Wanneer mensen liegen, geven ze vaak korte antwoorden op vragen en wijden ze minder uit over hun verhaal. Ze kunnen ook pauzeren en meer tijd nemen om te reageren. Wanneer ze vervolgens wel reageren op opmerkingen en vragen van anderen, dan zullen ze veel minder rijke details geven.
Non-verbale communicatie of lichaamstaal
Wanneer iemand zich betrapt voelt op een leugen gaat het lichaam onwennig reageren. Dit merk je aan: een zenuwachtige houding. het gezicht dat rood wordt.
Direct naar rechts kijken
“Als je iemand vraagt naar wat hij heeft gehoord, dan zullen zijn ogen naar links gaan om het geluid te herinneren. Gaan zijn ogen juist naar rechts, dan staat hij op het punt om een leugen te vertellen”, vertelt Bouton.
Omdat liegen je gemakkelijker afgaat dan de waarheid vertellen, is het moeilijk om hiermee te stoppen. Het liegen kan er echter voor zorgen dat je vrienden, familieleden en je werkgever je niet meer vertrouwen en je verlaten. Daarom is het van belang om hier iets aan te doen en weer een oprecht persoon te worden.
Een fantast geeft je vaak extra informatie zonder dat je erom moet vragen. Alsof ze denken dat een uitbreiding van hun verhaal ze geloofwaardiger doet overkomen. Wat ze bereiken is het tegenovergestelde. Het verhaal wordt vaak te ingewikkeld om nog overend te blijven.
Liegen is zwaarder voor de hersenen dan de waarheid vertellen, en dus vallen leugenaars terug op kopieergedrag. Volgens de onderzoekster is er nog een andere mogelijke verklaring. „De leugenaar past zijn gedrag bewust of onbewust aan zijn gesprekspartner aan, om zo de kans te vergroten dat hij geloofd wordt.
Hulp bij stoppen met liegen
Begin met een dagboek bijhouden. Het zal u helpen eerlijk voor uzelf vast te leggen wat er dagelijks gebeurt en wat maakt dat u voor een leugentje kiest. Als u gelogen heeft, vraag uzelf dan achteraf af wat u anders had kunnen doen. Had u ook niets kunnen zeggen?
Hoewel mensen om veel verschillende redenen kunnen liegen, vertellen mensen in het algemeen leugens om iets voor een ander persoon te verbergen, om een andere persoon te kwetsen, of zichzelf groter of beter te doen voorkomen dan ze werkelijk zijn.
Liegen, dingen expres geheim houden
Maar over andere dingen liegen en niet eerlijk zijn, kan nog veel erger zijn dan één keer een wippie buiten de deur. Zeker als het vaak gebeurt, die dingen achterhouden voor de ander. Van financiële ellende en nare gedachtes tot aan angsten, depressies, dromen, wensen, ambities.
1. Hij zit aan zijn oren. Schijnbaar kunnen leugenaars (onbewust) ook niet hun eigen leugens aanhoren. En ja: om deze reden gaan ze aan hun oren zitten door er bijvoorbeeld in te wrijven of aan hun eigen oorlel te trekken.
Pseudologica fantastica is chronisch, excessief liegen dat onderdeel is geworden van iemands persoonlijkheid. Bij pseudologica fantastica is de patiënt niet uit op gewin en is er geen motivatie om de rol van zieke op zich te nemen.
De narcist gelooft zijn of haar eigen leugens ook vaak. Omdat ze er van overtuigd zijn dat ze beter zijn dan anderen. Vanuit die overtuiging is een deel van de leugens die ze vertellen voor henzelf vaak de waarheid. Maar ze weten het vrijwel altijd als ze leugens moeten vertellen om jou onder controle te kunnen houden.
Een pathologisch leugenaar liegt zeer regelmatig, over van alles. Hij - of zij - weet wel dat hij liegt, maar op den duur gaat hij in zijn eigen verhalen geloven. Vaak zijn het heel gedetailleerde, fantasierijke leugens, die ergens te mooi zijn om waar te zijn.
Iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis vindt zichzelf beter dan anderen. Hij of zij vertoont egoïstisch gedrag, is dominant, wil bewonderd worden en heeft vaak een gebrek aan inlevingsvermogen. Mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis vinden zichzelf belangrijker dan anderen.
“Mensen die bang zijn om te liegen, beginnen ook vaak met hun vingers te friemelen of tikken. Net zoals een leugenaar vaak de hals aanraakt, krabt aan de nek en de boord van zijn overhemd of das losmaakt”, stelt Glass. “En als hij de hand voor de mond doet, betekent dat vaak dat hij niet alles vertelt.”
Door iemand in de ogen te kijken, proberen we erachter te komen wat de ander denkt en voelt. We voorspellen onbewust wat de ander gaat doen en schatten de intenties van onze gesprekspartner in. Ook zenden we via de ogen onze eigen intenties, gevoelens en emoties naar de ander.