Persen op eigen kracht, dus zonder de oerdrang om te persen, is lastig. Je voelt gewoon niet zo goed wat je moet doen als je nog geen persweeën hebt. Bovendien moet je dan alleen op eigen kracht je baby naar beneden duwen, terwijl je, als je wel persweeën hebt, je lichaam meehelpt om je baby dieper te krijgen.
Je voelt weeën die op den duur overgaan in krachtigere (pers)weeën. Net als met poepen zal je tijdens je bevalling merken, dat wanneer je ontspannen bent, je nauwelijks / tot niet hoeft mee te persen. Je kunt dan dus bevallen zonder persen.
Een niet vorderende uitdrijving kan naast geen goede persdrang of pershouding ook veroorzaakt worden door: liggingsafwijking hoofdje baby. wanverhouding tussen hoofd baby en bekken moeder (het past gewoon niet)
Persen tijdens uitdrijvingsfase
Pas wanneer je 10 centimeter ontsluiting hebt is de baarmoedermond volledig open en klaar voor de geboorte van je baby. Dit wordt ook wel de uitdrijvingsfase genoemd.
Persen (de uitdrijving)
Dit kan liggend (op je zij of rug) op bed, maar ook op een baarkruk, handen en kniën, staand of in een bevallingsbad. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur en mag maximaal 2 uur duren. Bij een volgend kindje gaat dit meestal een stuk sneller en mag dit maximaal 1 uur duren.
Poepen tijdens de bevalling is misschien iets waar je liever niet over praat, maar toch overkomt het 9 van de 10 vrouwen! Eigenlijk is het dus een heel normaal verschijnsel, en het is niet gek als het jou ook gebeurt.
De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen.
Het zogenaamde puffen is een bekende ademhalingstechniek voor bij de bevalling die vooral wordt gebruikt aan het einde van de ontsluitingsfase. Bij het puffen is je inademing korter dan je uitademing, waardoor je lichaam een teken krijgt om de hartslag en de bloeddruk te laten dalen.
Naast het voelen en benoemen van je ontsluiting kunnen we ook aan de regelmaat van je weeën en aan je houding zien hoe ver je mogelijk bent. Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting.
Je hebt zelf invloed op de hoeveelheid oxytocine die je lichaam aanmaakt. Als je ontspannen bent, je veilig voelt en je over kunt geven aan hetgeen er gebeurt maakt je lijf meer oxytocine aan. Hierdoor krijg je betere weeën en ontsluit je sneller.
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
Persdrang voelt net zo aan als een hevige aandrang om te poepen. Het is nauwelijks tegen te houden. Dit komt doordat het hoofdje van de baby steeds dieper komt. Het hoofdje drukt tijdens een wee op de anus.
De weeën die je nu voelt zijn krachtig en helpen je kindje steeds dieper. Wanneer je kindje gaat drukken op je bekkenbodem voel je dit als persdrang. Vaak duurt het zo'n 30 minuten tot een uur om van een drukkend gevoel naar echte persdrang te gaan. Sommige weeën kun je nog wegzuchten, andere echt niet meer.
Voorweeën/oefenweeën zijn samentrekkingen van de baarmoederspier. De baarmoeder is een holle spier die aan het einde van de zwangerschap door hormonen gaat samentrekken. Dit voelt als een menstruatieachtige pijn in de onderbuik. Vaak is dit onregelmatig.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Tijdens de laatste centimeters van de ontsluiting krijg je persweeën en neemt een oergevoel het van je over. Je krijgt echt het gevoel dat je móet persen. Persen mag pas als je 10 centimeter ontsluiting hebt. Als het nog niet zover is en jij wel persdrang hebt, moet je deze persweeën wegpuffen.
Strippen. Een andere mogelijkheid om de bevalling zonder inleiding op gang te brengen is 'strippen'. De verloskundige of gynaecoloog maakt dan met de vingers tijdens het toucher de baarmoedermond los van de vliezen. Dit kan pijnlijk zijn.
Door bepaalde drukpunten op je voeten te stimuleren kan de bevalling worden opgewekt. Zelf proberen? Ongeveer twee centimeter onder je enkelknobbel aan de binnenkant van je voet zit zo'n belangrijk drukpunt die verbinding maakt met je baarmoeder. Af en toe flink stimuleren zou kunnen helpen.
Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
Bad/douche
In bad krijgt je lichaam ondersteuning van het water en de pijn wordt meer over het lichaam verdeeld. De warmte ontspant je en belemmert de pijnervaring. Dit is voor meer en meer vrouwen dan ook een reden om voor een bad bevalling te kiezen. Ook is het fijner voor je baby.
Heel veel onderzoeken hebben al aangetoond dat blijven bewegen helpt om je bevalling te bespoedigen en ervoor zorgt dat je minder pijn voelt. Loop rond, hang om de nek van je partner, heupwieg, kwispel als een hond op handen en knieën, alles wat jou helpt.
Ademhalen of puffen bij pijnlijke weeën
Probeer goed door je neus in te ademen en blaas in drie pufjes uit je mond. Twee keer kort en een keer lang, totdat je longen leeg zijn. Als je een wee voelt aankomen kun je al beginnen met puffen, zo ben je de wee voor en kom je in een goed ritme.
Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
Het lijkt erop dat de geboorte best wel een heftige gebeurtenis is voor je baby. Hij moet opeens zelf ademen, zijn lichaam werkt hard om hem warm te houden, hij hoort en ziet dingen op een nieuwe manier en kan zelfs pijn hebben door de bevalling.
Je kunt je grieperig of vaag gaan voelen. Ook kun je te maken krijgen met diarree, zuurbranden, misselijkheid door begin bevalling en overgeven. daarnaast kan diarree een teken zijn voor het begin van een bevalling. Last hebben van zware rugpijn is ook een symptoom van een naderende bevalling.