Een te lage pH-waarde (te zuur) leidt tot een verdikking van het bloed waardoor het hart harder moet pompen. Deze situatie is levensbedreigender dat een te hoge pH-waarde (te basisch). Als de zuurtegraad in het bloed stijgt, wat overeenkomt met een dalende pH, ontstaat een acidose.
Omdat verzuring van het bloed erg gevaarlijk is, kan een opname op de Intensive Care nodig zijn. Hier worden onder andere de ademhaling, het hartritme, de bloeddruk en belangrijke bloedwaarden goed in de gaten gehouden. U kunt vocht en medicijnen toegediend krijgen om de ketoacidose te laten herstellen.
Als gevolg hiervan is het vermogen van rode bloedcellen om zuurstof op te nemen in de longen en het af te leveren aan weefsels en organen verminderd. Dit kan leiden tot symptomen zoals vermoeidheid, kortademigheid, duizeligheid en verwardheid .
Maar ook vermoeidheid (vooral ochtendmoeheid), een vieze adem, een onaangename zweetlucht en onverklaarbaar vocht vasthouden of gewichtstoename kunnen veroorzaakt worden door verzuring. Chronische vormen van verzuring kunnen leiden tot bijvoorbeeld botontkalking, reuma, jicht, nier- ,gal- of blaasstenen.
Als er sprake is van een hoge zuurgraad, kan dit effect hebben op veel vlakken. Het immuunsysteem, de neurologische functies van het lichaam en de sterkte van de botten kunnen verzwakken. Japanse onderzoekers hebben een hoge zuurgraad gelinkt aan degeneratieve ziekten, als artritis, kanker en osteoporose.
Een brandend, pijnlijk gevoel in je maag. Drukkend, soms pijnlijk gevoel achter het borstbeen. Soms uitstralende pijn naar de hals, rug en schouderbladen. Een opgeblazen buikgevoel.
Verzuring van je spieren
De klachten zijn ernstiger. Je spieren lijken vol te lopen met vocht en er treedt een branderig gevoel op. De spieren doen pijn, raken vermoeid en verliezen kracht. Je moet dan echt stoppen met bewegen, voor langere tijd.
Symptomen die wijzen op een te hoge PH waarde zijn o.a. vermoeidheid, hoofdpijn, lusteloosheid, hyperventilatie, obstipatie, beslagen tong, maag/darmklachten, oprispingen, snel geïrriteerd of gestresst zijn en/of slaapproblemen.
Verzuring door voeding
Zuurvormende levensmiddelen moet je zoveel mogelijk vermijden, omdat zij afvalstoffen vormen die zuur zijn. Voedingsmiddelen zoals, zuivel, eieren, eiwitrijk voedsel (met name vlees), granen (zoals tarwe), geraffineerde suiker, chocolade en noten zullen in het lichaam zuur produceren.
De maag produceert een grote hoeveelheid zoutzuur om voedsel af te breken en spijsverteringsenzymen te bevorderen. De pH (maat voor de zuurgraad) van dit zuur bevindt zich tussen 1 en 3, terwijl een pH 7 neutraal is.
Metabole acidose: verzuring van je lichaam, dan heeft je bloed een te lage zuurgraad. Het woord acidose betekent verzuring; metabool wil zeggen dat er een probleem in de stofwisseling is. Je nieren zorgen voor het op peil houden van een juiste zuurgraad en ze spelen een rol bij de stofwisseling.
Bijtende producten kunnen ernstige brandwonden veroorzaken als ze in contact komen met de huid of de ogen. De inname van een bijtend product veroorzaakt inwendige brandwonden die het leven in gevaar kunnen brengen.
Geconcentreerde zuren en logen kunnen de huid ernstig beschadigen. De huid wordt rood, zwelt op en doet pijn. Ook kunnen brandwonden ontstaan. Spetters in het oog kunnen het oog beschadigen, waardoor iemand (tijdelijk) slecht ziet.
Een ketoacidose is een levensbedreigende situatie waarbij direct ingrijpen van het grootste belang is. Tijdens ziekte kunnen de bloedsuikers dusdanig ontregelen, dat er een ketoacidose optreedt. Dit komt, doordat het lichaam tijdens ziekte, vooral met koorts gepaard gaande, meer insuline nodig heeft.
Tevens heeft te veel cafeïne een negatief effect op de opname van kalium, calcium en magnesium. Koffie is daarnaast ook een sterk 'verzurend' voedingsmiddel. Verzuring van je lichaam kan bijdragen aan diverse gezondheidsklachten. Denk aan vermoeidheid of chronische ziekten.
Vermoeidheid en energieverlies
Wanneer je merkt dat je constant vermoeid bent en je energieniveau laag is, dan zouden dit wel eens de eerste symptomen van verzuring van je lichaam kunnen zijn. Het zuur-base evenwicht van je lichaam speelt namelijk een cruciale rol in het vrijmaken van energie uit voedingsstoffen.
Behandeling van renale acidose
Wanneer uit het bloedonderzoek blijkt dat het CO2-gehalte lager is dan 20 mmol/L wordt u behandeld met natriumbicarbonaat (ook wel natriumwaterstofcarbonaat genoemd). Het bicarbonaat zorgt ervoor dat het zuur in het bloed wordt weggevangen.
De gevolgen van verzuring van je bloed zijn heftig. Je neemt je omgeving niet meer bewust op en bent verward.Je lichaam droogt uit en verzuurt.Uiteindelijk vallen door ketoacidose je lichaamsfuncties uit.
Een manier om dit evenwicht te herstellen is door de consumptie van alkalische of basische voedingsmiddelen te verhogen. Groenten en fruit zijn hier goede voorbeelden van. Deze voedingsmiddelen helpen het lichaam om overtollige zuren te neutraliseren en te elimineren, waardoor de juiste zuurgraad kan worden hersteld.
Met pH-strips kunt u eenvoudig de zuurgraad van vloeistoffen meten. Een vloeistof is zuur als de pH lager is dan 7 en een vloeistof is basisch als de pH hoger is dan 7. Even het pH stripje in de vloeistof dippen, kleuren van het stripje vergelijken met het kleurenkaartje, en u weet de zuurgraad!
Door de verminderde aanvoer van voedingsstoffen valt de stofwisseling in de spiercel terug en komt er minder energie vrij. Door de toegenomen afvalstoffen verzuurt het weefsel zo sterk dat het vermoeid en raakt en zwaar aanvoelt. Uw benen voelen vaak zwaar en vermoeid aan.
Chronische pijn komt doordat zenuwen en hersenen overgevoelig zijn geworden. En pijnstillers hebben daar geen invloed op. Pijnstillers helpen alleen bij pijn met een duidelijke oorzaak, zoals een wond, ontsteking of ziekte. Of als chronische pijn voor een deel een duidelijke oorzaak heeft.
U kunt de bloedtoevoer naar uw benen verbeteren door regelmatig te gaan wandelen. Loopoefeningen zorgen ervoor dat het aantal kleine bloedvaatjes, de zogenaamde haarvaten, toeneemt. Geleidelijk ontstaan er 'sluiproutes' die het bloed om de vernauwde vaten heen leiden.