Die epidemie uit 541 na Christus was de oudst bekende uitbraak van de ziekte. Dat de pest al veel langer slachtoffers maakte, werpt mogelijk een nieuw licht op oude epidemieën. Zo is er de beruchte Plaag van Athene, die de Griekse stad trof tijdens de Tweede Peloponnesische Oorlog en 100.000 slachtoffers maakte.
Zonder behandeling dringt de bacterie in ongeveer de helft van de gevallen door in de bloedbaan en veroorzaakt sepsis (bloedvergiftiging). Onbehandelde sepsis is vrijwel altijd dodelijk.
In 509 voor Christus verjoegen de Romeinen de laatste, tirannieke Etruskische koning en veranderden de regeringsvorm in een republiek. In plaats van een koning hadden de senatoren nu de macht. Zij namen alle beslissingen voor de stad en konden hun hele leven lang regeren.
Een van de beruchtste ziekmakers is Yersinia pestis. In de jaren 541-543 na Christus trof deze pestbacterie het Oost-Romeinse Rijk, ook wel Byzantijnse Rijk genoemd, van keizer Justinianus I. De keizer, naar wie de ziekte is vernoemd, kreeg zelf ook de pest, maar overleefde het.
De Zwarte Dood was de Middeleeuwse naam voor de ziekte de pest. Miljoenen mensen zijn er aan overleden. De pandemie (dan gaan er héél erg veel mensen dood) duurde van 1346 tot 1351 De pandemie kostte over de hele wereld aan 75 tot 100 miljoen mensen het leven.
Gebeurtenissen. Lente – Een ernstige pestepidemie begint op de Krim, wat de eerste grote epidemie van de Zwarte Dood markeert . 18 maart – De Fransen bereiden zich voor om de kanaalkusten te verdedigen. 1 april–20 augustus – Belegering van Aiguillon: De Fransen slagen er niet in om Aiguillon van de Engelse verdedigers te veroveren.
In 1464 riep Filips de Goede de Staten-Generaal voor het eerst bijeen. In de Staten-Generaal zaten vertegenwoordigers van zeventien provincies die tegenwoordig deel uitmaken van Nederland, België, Luxemburg en Noord-Frankrijk. De Staten-Generaal vergaderden niet permanent.
De pest is meerdere malen ontstaan in de loop van de geschiedenis en dit kan opnieuw gebeuren, zo waarschuwen wetenschappers. Het Romeinse rijk keeg in de zesde eeuw na Christus te maken met een vorm van de builenpest die genetisch gezien niet kan worden beschouwd als een voorloper van de moderne pest.
Sharon DeWitte onderzoekt skeletresten om aanwijzingen te vinden over overlevenden van de middeleeuwse pest uit de 14e eeuw. Een nieuw onderzoek suggereert dat mensen die de middeleeuwse massamoordplaag, bekend als de Zwarte Dood, overleefden, aanzienlijk langer leefden en gezonder waren dan mensen die leefden voordat de epidemie in 1347 toesloeg.
De dood lag overal op de loer. Kindersterfte, dijkdoorbraken, hongersnoden, stadsbranden, dodelijke ziekten, plunderende landsheren of grootschaliger oorlogsgeweld beheersten het dagelijks leven.
Het West-Romeinse Rijk valt definitief in 476, het Oost-Romeinse Rijk (ook bekend als het Byzantijnse Rijk, met Constantinopel – het huidige Istanboel – als hoofdstad) gaat zijn eigen weg en blijft nog tot 1453 bestaan.
Het Oost-Romeinse Rijk wordt vaak Byzantium of Byzantijnse Rijk genoemd. Byzantium werd omstreeks 660 voor Chr. gesticht als kolonie van de Griekse stadstaat Megara. Het lag ten noorden van de Zee van Marmara aan het westelijk zuideinde van de Bosporus.
In 313 waren de Romeinse keizers Constantijn en Licinius bijeengekomen in Milaan om hun bondgenootschap te bestendigen. Bij die gelegenheid werd een edict uitgevaardigd dat officieel een einde maakte aan de christenvervolgingen in het Romeinse Rijk. Voortaan was het christendom een gelegaliseerde godsdienst.
In 1738 was er nog een epidemie in Oost-Europa en de ziekte verdween pas uit Europa na een laatste heropflakkering in Rusland van 1770-1773.
Er wordt algemeen aangenomen dat de Zwarte Dood het gevolg was van de pest, veroorzaakt door infectie met de bacterie Yersinia pestis . Moderne genetische analyses geven aan dat de stam van Y. pestis die tijdens de Zwarte Dood werd geïntroduceerd, voorouderlijk is aan alle bestaande circulerende Y. pestis-stammen waarvan bekend is dat ze ziekten bij mensen veroorzaken.
Angst en discriminatie. Angst leidde ook tot het aanwijzen van een zondebok en tot discriminatie van groepen in de samenleving. Zo kregen de joden al bij de pestuitbraken in de 14e eeuw de schuld van de pest en de noodlottige gevolgen daarvan, wat in een aantal steden leidde tot pestpogroms en verbanning van de joden.
De pest is een besmettelijk ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Yersinia pestis. Er zijn drie verschillende vormen: builenpest, longpest en sepsis (bloedvergiftiging) ten gevolge van de pest. Die komen door dezelfde bacterie, maar welke vorm je krijgt, hangt af van hoe je erdoor besmet raakt.
Volgens de CDC zijn alle vormen van de pest te behandelen met gangbare antibiotica, waarbij vroege behandeling de overlevingskansen drastisch verbetert. Hoewel Y pestis nog steeds bijna overal kan voorkomen en dodelijk kan zijn voor individuen, is een grotere pandemie die doet denken aan de Zwarte Dood dus vrijwel onmogelijk .
De basisstructuur van de middeleeuwse samenleving en politiek bleef opmerkelijk stabiel, en veranderingen in literatuur, kunst, architectuur en religie zijn op zijn best subtiel . Het is mogelijk dat de pest enorme aantallen mensen doodde, maar de structurele elementen van de middeleeuwse samenleving niet dramatisch veranderde.
Ja, de builenpest bestaat nog steeds, maar is lang niet zo dodelijk als halverwege de 14e eeuw. Tegenwoordig zijn er behandelingen om de builenpest te behandelen en te genezen, aldus Healthline. "In tegenstelling tot in de 14e eeuw, hebben we nu inzicht in hoe deze ziekte wordt overgedragen," aldus Dr.
In Nederland is er geen vaccin tegen Y.pestis voor dieren.
Hoewel de pest snel dodelijk kan zijn (zo is longpest 100% dodelijk binnen de 24 uur na het begin van de symptomen), is het goed te behandelen met antibiotica wanneer de kuur snel genoeg gestart kan worden. De antobiotica kunnen bovendien als profylaxie gegeven worden aan wie risico op besmetting heeft gelopen.
Deze Republiek vond kwam voort uit de Unie van Utrecht die op 21 januari 1579 ontstond en werd gevormd door zeven provincies (gewesten), te weten Gelderland, Holland, Zeeland, Utrecht, Friesland, Overijssel en Groningen. Groningen (Stad en Ommelanden) trad overigens pas in 1594 toe tot de Staten-Generaal.
In 1559 benoemde Filips II, koning van Spanje en landsheer over de Nederlanden, prins Willem van Oranje tot 'stadhouder' van Holland, Zeeland en Utrecht. Als stadhouder was Willem van Oranje de plaatsvervanger van de landsheer en moest hij namens hem in de drie gewesten het gezag uitoefenen.
Het Verdrag van Verdun was het document ondertekend in het jaar 843 na Christus dat de basis legde voor de huidige Europese landgrenzen door het Karolingische rijk in drie gebieden te verdelen.