De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie. Aan het begin van alzheimer ga je steeds meer dingen vergeten en heb je vaak moeite met het vinden van woorden.De
Wat gebeurt er in de hersenen
In het begin stadium van de ziekte van Alzheimer valt de achteruitgang van het korte termijngeheugen op, doordat de cellen in de hippocampus, achteruitgaan. Gewone alledaagse dingen kunnen met moeite of níet meer worden uitgevoerd (vorm van apraxie).
De persoon kan soms dingen doen die hij anders nooit deed. Een van de symptomen van dementie is onrust. Daardoor lijkt het alsof hij steeds iets zoekt, moet opruimen of iets anders moet doen. Door dit constante gevoel van onrust en de behoefte om te lopen, krijgt iemand vaak slaapproblemen.
De hersenen beschadigen en gaan achteruit
Bij dementie gaan de zenuwcellen in de hersenen kapot. Soms gaan de zenuwcellen zelf niet kapot, maar de verbindingen tussen de cellen. Het is ook mogelijk dat de cellen en de verbindingen het allebei niet meer goed doen.
Kenmerken van dementie
vergeetachtigheid; taalproblemen, bijvoorbeeld niet op woorden kunnen komen of de betekenis van woorden vergeten; gedragsverandering, bijvoorbeeld ongeduldiger worden, of woedeaanvallen; problemen met dagelijkse handelingen, zoals boodschappen doen of het bedienen van een computer.
Mensen overlijden meestal niet aan alzheimer zelf, maar aan aandoeningen die ze door de ziekte krijgen. Zo overlijden veel mensen aan een longontsteking omdat ze moeite krijgen met slikken. Daarnaast vormen ondervoeding en een verminderde weerstand een risico.
In de derde en laatste fase van alzheimer heeft iemand steeds meer hulp van anderen nodig.Het geheugenverlies is groot.De persoon herkent bekende voorwerpen, mensen of plekken niet meer.
Diabetes en hart- en vaatziekten zijn risicofactoren voor dementie. Daarnaast lijken vezels ook nog bij te dragen aan het verminderen van ontstekingen in het lichaam. Ook ontstekingen spelen vaak een rol bij dementie.
Al meer dan honderd jaar weten we dat de karakteristieke anatomische bevindingen in de hersenen van iemand met de ziekte van Alzheimer gegeneraliseerde atrofie, of het wegkwijnen, van de hersenen omvatten. Bij de ziekte van Alzheimer is de krimp te zien in de delen van de hersenen die centraal staan in geheugen en leren.
De levensverwachting bij Alzheimer kan uiteenlopen van 3 tot 20 jaar. De gemiddelde levensverwachting voor iemand met de ziekte van Alzheimer op het moment dat de diagnose wordt gesteld is 8 tot 10 jaar.
Er zijn verschillende factoren die de kans vergroten dat mensen agressief reageren. Veel agressieve reacties komen voor als iemand met dementie lichamelijk wordt verzorgd. Angst en schaamte, maar ook frustratie omdat hij/zij zichzelf niet meer kan verzorgen kan een belangrijke oorzaak zijn.
Frequent en lang slapen overdag komt veel voor bij de ziekte van Alzheimer. Dat komt doordat stoornissen in de hersenen het slaap-waakritme ontregelen. Amerikaanse onderzoekers gingen na of middagdutjes een aanwijzing kunnen zijn om later de ziekte van Alzheimer te ontwikkelen (1).
Bij de ziekte van Alzheimer gaan zenuwcellen in de hersenen kapot. Dat komt door ophopingen van eiwitten in de zenuwcellen. Dat zijn eiwitten die gezonde mensen ook hebben. Maar doordat ze zich anders gedragen en ophopingen vormen, ontstaat er schade.
Meer dan vergeten te eten
Dit onderzoek laat zien dat gewichtsverlies een direct verband heeft met het ziekteproces, zoals gemeten met de Alzheimer biomarkers. Dat betekent dat gewichtsverlies bij patiënten met dementie door Alzheimer niet alleen komt doordat zij vergeten te eten.
Onder deelnemers met verhoogde amyloïde plaque-niveaus, hadden degenen met Alzheimer hogere volumes van witte stof hyperintensiteiten of kleine hersenletsels die werden gezien via MRI . Onder proefpersonen met milde cognitieve stoornissen voorspelden beide factoren de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer.
Naarmate Alzheimer verergert, ervaren mensen meer geheugenverlies en andere cognitieve problemen . Problemen kunnen zijn: dwalen en verdwalen, moeite met het omgaan met geld en het betalen van rekeningen, vragen herhalen, langer doen over het voltooien van normale dagelijkse taken en veranderingen in persoonlijkheid en gedrag.
Bij Alzheimer raken neuronen in de hersenen beschadigd en werken ze niet meer goed. Hierdoor kunnen de verbindingen tussen de netwerken van neuronen verbroken worden en beginnen veel hersengebieden te krimpen.
Hoe snel iemand achteruit gaat, kan verschillen. Meestal gaat dat langzaam en kan iemand nog een tijd een redelijk gewoon leven hebben. Bij sommige mensen gaat de achteruitgang sneller. De ziekte van Alzheimer is helaas niet te genezen.
Verzadigde vetzuren en transvetten aanwezig in melk(producten), vlees(waren), gebak en fast food zijn schadelijk voor de hersenen. Bietsuiker moet je vermijden, omdat het het risico op diabetes, hartproblemen en obesitas verhoogt, wat schadelijk kan zijn voor de hersenen.
Galantamine, rivastigmine en donepezil worden gebruikt bij de behandeling van de ziekte van Alzheimer, Parkinson-dementie en Lewy body dementie. Artsen schrijven deze medicijnen voor in de eerste fase van Alzheimer. Voor Parkinson-dementie en Lewy body dementie worden ze ook in een latere fase van de ziekte gegeven.
hulp nodig hebben bij de meeste dagelijkse activiteiten . minder eten en moeite hebben met slikken. incontinentie voor ontlasting en blaas. niet kunnen lopen of staan, problemen met rechtop zitten en bedlegerig worden.
In de laatste levensfase van dementie gaan het geheugen en begrip verder achteruit. De persoon met dementie kan niet meer goed communiceren. Ook dagelijkse activiteiten kosten veel moeite, zoals eten, wassen en aankleden. Daarnaast kunnen er lichamelijke problemen zijn.
De ziekte van Alzheimer is meestal niet erfelijk. Door toeval kunnen meerdere mensen uit dezelfde familie de ziekte van Alzheimer krijgen. Heb je een vader, moeder, broer of zus die na het 65e levensjaar de ziekte van Alzheimer kreeg? Dan heb je een iets groter risico om zelf alzheimer te krijgen.