Mensen met eetstoornissen lopen 'vast' in hun leven; binnen het gezin, het werk en op sociaal gebied. Dit is heel ingrijpend. Mensen met een eetstoornis zijn geobsedeerd bezig met hun gewicht en eten.Wel of niet eten speelt de hoofdrol in hun leven en staat hun dagelijks leven in de weg terwijl men dat niet wil.
Met anorexia raak je uiteindelijk ernstig ondervoed en dat heeft grote gevolgen voor het lichaam. Denk aan extreme uitputting, huidproblemen, botontkalking, onvruchtbaarheid, hartritmestoornissen en een lage lichaamstemperatuur. Door ondervoeding en braken kan er een tekort ontstaan aan kalium.
Een eetstoornis is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door verstoord eetgedrag. Sommige mensen met een eetstoornis eten te weinig, anderen juist teveel en weer anderen wisselen perioden van eetbuien af met perioden van (streng) lijnen.
Genezen van een eetstoornis is wel degelijk mogelijk. Wie niét in herstel gelooft, kán niet optimaal herstellen. En uit geen enkel onderzoek blijkt dat een eetstoornis chronisch, onbehandelbaar, hopeloos, te complex of wellicht enkel genetisch bepaald is.
Een eetstoornis kan zich heel geleidelijk ontwikkelen. Het begint met afwijkend eetgedrag. Je bent bang om dik te worden en je voelt je onzeker over je lichaam. Je piekert steeds wat je wel of niet mag eten en telt elke calorie.
anorexia nervosa. boulimia nervosa. eetbuistoornis (BED) eetstoornis Niet Anders Omschreven (NAO)
De ziektes duren gemiddeld 6-7 jaar, met een spreiding van een half jaar tot een tiental jaren. De weg naar genezing is vaak lang. Veelal (maar niet altijd!) beginnen eetstoornissen met een dieet.
Voor de ontwikkeling van een eetstoornis is geen eenduidige oorzaak aan te wijzen. Men gaat uit van een combinatie van erfelijke, karakteristieke, psychologische, biologische of lichamelijke, opvoedkundige, familiaire en sociaal-culturele factoren.
De APA-richtlijn beschrijft dat bij het starten van de behandeling of bij starten van gewichtstoename 30-40 kcal per kg lichaamsgewicht per dag (gemiddeld 1000-1600 kcal/dag) wordt gehanteerd. Vervolgens wordt dat opgehoogd tot 70-100 kcal/kg/dag.
Jongeren met een eetstoornis hebben vaak een negatief zelfbeeld. Als ze controle hebben over hun gewicht, geeft dat ze een gevoel van eigenwaarde. Het afvallen geeft een gevoel van controle en het gevoel dat ze ergens goed in zijn. Meestal houden ze hun eetprobleem zo veel mogelijk geheim.
Dat zijn: een negatief zelfbeeld en erg weinig zelfvertrouwen, het gevoel tekort te schieten, de angst om afgewezen te worden en een neiging tot perfectionisme. Ook kunnen mensen met een eetstoornis vaak moeilijk hun emoties uiten of hebben depressieve gevoelens.
Als je een hele zak chips eet wanneer je je rot voelt, dan ben je misschien een emotie-eter. Wil je afvallen, dan is het belangrijk dat je niet meer naar 'troosteten' grijpt. Overheerst eten je leven? Dan is er misschien sprake van een eetstoornis.
Tegen iemand met een eetprobleem zeggen dat hij of zij "gewoon even moet eten" heeft geen enkele zin. Ook complimentjes geven wanneer iemand weer aangekomen is, kan verkeerd uitpakken.
Heeft iemand een eetstoornis, ga dan de ander niet stimuleren (lees pushen) om iets te eten. Controleer het eetgedrag ook niet. Dit helpt niet, sterker nog, vaak zien we dat het contact hierdoor minder wordt. Het onderlinge contact is belangrijk in het hersteltraject.
De belangrijkste symptomen van anorexia
Je eet veel minder dan je nodig hebt en/of beweegt overdreven veel met als doel gewichtsverlies. Vaak ben je daardoor erg mager. Je hebt extreme angst om dik te worden of aan te komen. Je lichaamsbeeld is verstoord.
Een eetstoornis is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door verstoord eetgedrag. Je hebt eetstoornissen waarbij je zo min mogelijk eet, maar ook eetstoornissen waarbij je juist heel erg veel eet. Welke eetstoornis je ook hebt, de obsessie voor eten en gewicht staat centraal.
Ga naar je huisarts om je probleem te bespreken. Hij of zij kan je doorverwijzen naar een psycholoog. Veel instellingen voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ-instellingen) hebben behandelingen voor mensen met eetstoornissen. Ook zijn er in veel steden zelfhulporganisaties.
Anorexia nervosa
Met anorexia heb je geen goed beeld van je eigen lichaam: je vindt jezelf te dik, maar je bent heel erg mager. Je hebt wel eetlust, maar die negeer je het grootste deel van de tijd. Je lichaam luistert niet naar signalen van honger, of voelt geen honger meer.
Anorexia nervosa (anorexia) komt meestal voor tussen de leeftijd van 14 en 24 jaar. Boulimia nervosa (boulimie) komt doorgaans voor tussen 16 en 20 jaar.
Je metabolisme raakt in de war, je schildklier gaat langzamer werken en je lichaam gaat veel minder verbranden. Te weinig eten kan er ook voor zorgen dat je diverse klachten krijgt. Denk aan haaruitval, slechte nagels, droog haar, slapeloosheid, duizeligheid etc.
Bij anorexia voel je je dik, terwijl je juist te weinig weegt. Je probeert af te vallen door weinig te eten of veel te bewegen. Dat geeft een gevoel van controle, kracht en zelfvertrouwen. Anorexia is een ernstige ziekte.
Er zijn verschillende oorzaken waardoor je minder trek kunt hebben, denk aan: verandering van smaak- en geurwaarneming, medicijngebruik, ziekte, weinig beweging, je alleen voelen en moe zijn.