De resultaten laten een hoger risico op depressie, ongeluk, ontevredenheid met het leven, eenzaamheid en onveilig gevoel in de eigen omgeving zien. Ook blijkt dat tegenspoed in de kindertijd mensen een verhoogd risico op sociaal isolement geeft.
Kenmerkend aan mensen met een moeilijke jeugd is dus dat hun geloof in liefde is aangetast. Onbewust denken ze dat ze het niet waard zijn om liefde te ervaren. Mensen met een moeilijke jeugd denken dat liefde iets is dat moeilijk (en misschien wel onmogelijk) te bereiken is.
Ze mishandelen hun kinderen geestelijk en/of fysiek of verwaarlozen ze. Soms moeten kinderen voldoen aan verwachtingen van hun ouders, die ze niet kunnen waarmaken. De kinderen moeten hun onveilige jeugd zien te overleven met alle gevolgen van dien.
Zorg dat je goede hulp krijgt, zodat jij die buffer voor je kind kunt zijn die je zelf hebt gemist. En kijk om je heen: wie kan een steun voor jou en je kinderen zijn? Verder moeten ouders weten dat ze allereerst goed voor zichzelf moeten zorgen. Pas dan kunnen ze hun kind helpen.
Je ervaart ergernissen en frustraties in je relatie of in je werk of naar je kinderen toe. Je hebt een gevoel van doelloosheid en weet niet wat je wil. Je bent altijd maar doorgegaan. Je hebt het graag druk en je voorkomt dat je niets te doen hebt.
Spijbelen, een boze bui, niet luisteren, te laat thuis komen en ook liegen kunnen allemaal horen bij het gedrag van opgroeiende kinderen. Pas als dit soort gedrag leidt tot problemen in het functioneren van het kind, kun je spreken van opvoedingsproblemen.
“Mensen met een jeugdtrauma hebben vaker moeite hun emoties goed te reguleren, wantrouwen hun omgeving meer en denken negatiever over zichzelf. Je moet niet alleen de depressie behandelen, maar ook daar iets aan doen.”
Bij emotionele verwaarlozing gaat het vaak juist om dingen die ouders níet doen: ze geven een kind geen aandacht, liefde, emotionele steun en bevestiging. Of hun gedrag is heel onvoorspelbaar, het ene moment lief, het andere moment afwijzend, waardoor een kind geen veiligheid voelt.
Hulp bij verwerken van traumatische ervaringen
Een trauma of jeugdtrauma verwerken begint bij het zoeken van hulp. Vertel je verhaal aan een psycholoog of een psychiater en leg uit welke klachten je hebt. Deze psychiater/psycholoog zal wellicht ook met je familie en vrienden willen praten om een beter beeld te krijgen.
Slachtoffers van emotionele verwaarlozing en mishandeling hebben meer moeite om veilige, gezonde en liefhebbende relaties met anderen aan te gaan en kampen met een negatiever zelfbeeld. Ze zijn extra gevoelig voor sociale dreiging, uitsluiting en afwijzing.
onzekerheid; slecht slapen; verminderd zelfvertrouwen; stress, wat op de lange duur kan leiden tot burn-out en andere ziektes als: Hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten, eczeem, kanker, etc.
Als je als kind weet dat iemand je oppakt als je pijn hebt, je in bed legt als je moe bent, je opvangt als je bang of geschrokken bent en reageert op wat je ziet en zegt, dan voel je je veilig. Op die manier kun je je ook veilig hechten. Je leert dat als je je behoeften uit, daar een adequate respons op komt.
Een kind voelt zich veilig en ontspannen als het weet dat het goed gaat met de relatie tussen de ouders en dat ze elkaar respecteren. Dus vergeet vooral niet om oprechte aandacht in elkaar als partner te blijven steken en doe regelmatig ook iets leuks met zijn tweeën (en praat dan niet alleen over de kinderen).
Zie en voel wat er met jou gebeurt als je kleine kinderen ziet spelen, lachen, maar ook huilen. Ze huilen eventjes, staan weer op en gaan weer door. Vol vertrouwen. Ze leven zo mooi in het moment en laten zich verwonderen.
Veiligheid verwijst naar verschillende aspecten: de aanwezigheid van regelmaat en stabiliteit zoals overzicht, structuur, continuïteit en voorspelbaarheid; de lichamelijke en emotionele zorg voor de jeugdige. Hierbij gaat het om basale verzorging, acceptatie en bescherming.
Negeren als vorm van emotioneel misbruik
Wanneer een ouder het kind vaak en voor een lange tijd negeert, onttrekken ze zich uit deze relatie. Het kind zal zich verlaten, afgewezen, machteloos, ongewenst, onbemind en gefrustreerd voelen.
Word je door iemand in je omgeving gekleineerd, geïntimideerd of gepest? Dan kan er sprake zijn van geestelijke mishandeling. Geestelijke mishandeling wordt ook wel psychische of emotionele mishandeling genoemd. Langdurige en herhaalde geestelijke mishandeling levert grote spanningen op.
Kenmerken emotioneel onvolwassen gedrag
Je toont je niet graag kwetsbaar en schaamte wil je vermijden. Je ergert je continu aan anderen. Weigeren te bekennen dat je zelf ook iets fout hebt gedaan. Niet openstaan voor het leren van nieuwe dingen.
Herbelevingen
Nare herinneringen; beelden en gedachten die zich vaak opdringen. Angstige dromen over de traumatische gebeurtenis. Je reageert soms alsof de traumatische gebeurtenis opnieuw plaatsvindt. Je voelt je erg angstig als je wordt geconfronteerd met iets wat met deze gebeurtenis in verband staat.
Zo zijn veel psychologen en psychiaters het erover eens dat het helemaal niet mogelijk is om seksueel misbruik te verdringen. Sommige slachtoffers die zich niets meer kunnen herinneren van het seksueel misbruik, zouden nog met anderen over het misbruik gesproken hebben.
Je moet je kindje namelijk met grote regelmaat uitleggen waarom iets wel of niet mag. Toch vinden de meeste gedragsdeskundigen dat de democratische opvoedstijl de meest redelijke en effectieve manier van opvoeden is.
Het bieden van structuur. Bijvoorbeeld zorgen voor regelmaat en orde en consistent handelen; Het overdragen van kennis en het bijbrengen van waarden en normen. Bijvoorbeeld uitleg en informatie geven, eigen verantwoordelijkheid stimuleren, ongewenst gedrag ontmoedigen of negeren en goed gedrag belonen.
Het kind opvoeden en verzorgen
In de wet staat dat u moet zorgen voor het lichamelijke en geestelijke welzijn van uw kind. En dat u het moet helpen om zijn of haar persoonlijkheid te ontwikkelen. U mag het kind niet mishandelen. En u moet de band van het kind met de andere ouder bevorderen.