Volgens de meeste voorspellingsmodellen voor deze objecten bestaan neutronensterren bijna geheel uit neutronen; in een neutronenster zullen de elektronen en protonen uit normale materie in deze extreme omstandigheden tot bijna alleen maar neutronen combineren.
Een neutronenster is de erfenis van een heel zware, overleden ster. Zo'n zware ster overlijdt met een supernova explosie. Wat overblijft is een kern met zo extreem veel zwaartekracht, dat alle materie in elkaar wordt geperst tot neutronen.
Een neutronenster ontstaat als een zware ster explodeert. Wat achterblijft is een heel compacte neutronenster die razendsnel roteert (RX J0806. 4-4123 heeft maar 11 seconden nodig om een rondje rond de as te voltooien).
Het overblijfsel van een supernova-explosie is een zogeheten neutronenster. Neutronensterren zijn niet groter dan een kilometer of dertig, maar ze kunnen een paar keer zo zwaar zijn als de zon. Ze hebben dus een enorm hoge soortelijke dichtheid: één theelepeltje neutronenstermaterie weegt een miljard ton!
Het ontstaan van een pulsar is het gevolg van een type II, type Ia of type Ib supernova. Wanneer de ster alle waterstof in zijn kern via een reeks andere elementen uiteindelijk tot ijzer heeft gefuseerd, kost het de ster energie om dit verder te fuseren (in plaats van dat het energie oplevert).
Amsterdam (NL) – Een internationaal team van sterrenkundigen ontdekte dat pulsars hooguit 760 keer per seconde om hun as draaien. Dit maximum vormt een ondersteuning voor het bestaan van zwaartekrachtsgolven.
Pulsar Solar staat voor dynamisch horlogedesign. De Pulsar Solar series zijn Powered by Light, de Solar horlogetechnologie werkt puur op de kracht van het licht en laadt op uit alle vormen van licht.
Sterren ontstaan door het samentrekken van gaswolken (nevels) die wel enkele lichtjaren – de afstand die licht aflegt in een jaar tijd – breed kunnen zijn. De ineenstorting ontstaat onder de invloed van zijn eigen gewicht en de zwaartekracht. Dit proces kan enkele honderdduizenden jaren duren.
Meer over witte dwergen
Als een ster ouder wordt, valt de waterstoffusie in de kern van de ster stil en zwelt deze op. Dan ontstaat een rode reus. Wanneer de ster vervolgens zijn buitenste lagen gas en stof weg blaast, trekt de kern samen en blijft een witte dwerg over. De ster is aan het einde van zijn leven gekomen.
Een ster is een bolvormig hemellichaam bestaande uit lichtgevend plasma met daarin voornamelijk (ongeveer 72% van de massa) waterstof en daarnaast ongeveer 26% helium. In sterren is de druk en temperatuur van de inwendige gasconcentratie zo hoog dat er kernfusiereacties plaatsvinden.
Een neutronenster is een ineengestorte kern van een reuzenster, die voor de implosie een totale massa had tussen 10 en 29 zonsmassa's. Neutronensterren zijn het kleinst van alle sterren en hebben de hoogste dichtheid, tenzij men een zwart gat als een ster beschouwt.
De zware elementen in het heelal zijn afkomstig uit de kernen van sterren. Door de hoge temperatuur en druk die daar heersen treedt kernfusie op. In de zon smelten waterstofkernen bijvoorbeeld samen tot een heliumkern.
Pas nadat kernfusie ontdekt was, begreep men dat kernen van elementen onder extreme omstandigheden van druk en temperatuur konden samensmelten tot nieuwe elementen. Bij deze kernfusie komt energie vrij. Protonen worden samengevoegd tot een nieuwe kern.
De zon is ontstaan uit het samenkrimpen van een grote interstellaire gaswolk onder invloed van haar eigen zwaartekracht. De gaswolk bestond voor het grootste deel uit waterstof (H) en helium (He), de meest voorkomende elementen in het heelal.
Volgens wetenschappers is Aarde ongeveer 4,57 miljard jaar geleden ontstaan, gelijk met andere planeten en de zon in ons zonnestelsel. De zon is 120 keer zo groot als Aarde. We zijn op Aarde ongeveer 150 miljoen kilometer van de zon verwijderd. Aarde heeft één maan.
In een bol om de kern fuseert waterstof tot helium. Als dat gebeurt, zwelt de ster sterk op en wordt hij vele malen groter. De temperatuur aan het oppervlak van de ster daalt echter, waardoor hij van kleur verandert. Vanwege zijn rode gloed spreken we van een rode reus.
Een ster bereikt haar eindstadium wanneer haar interne brandstof op is. In de beginfase gebruikt ze waterstof, daarna helium, en op het einde de zwaardere chemische elementen. Als de brandstof opraakt, produceert de ster niet meer genoeg energie en worden er geen kernreacties meer veroorzaakt.
Het einde van de zon
Dat gebeurt over ongeveer 5 miljard jaar, als de zon is opgebrand. Een ster die geen waterstof en helium meer heeft om aan fusie-energie te komen zal in intensiteit afnemen maar heel erg opzwellen. De zon zal naar schatting zo groot opgeblazen worden dat de aarde erdoor wordt verzwolgen.
als de zon is opgebrand, dan zet-ie uit en slokt daarbij de planeten Mercurius en Venus op. Ook de aarde overleeft dit niet. Daarna krimpt de zon tot een kleine dwergster die heel langzaam afkoelt en uitdooft. Gelukkig is het voorlopig nog niet zo ver.
Pulsar is onderdeel van de Seiko Watch Corporation en mag daardoor gebruikmaken van dezelfde innovatieve technologieën.
De Pulsar horloges zijn van goede kwaliteit.
Hoe lang gaat een solar horloge dan mee? Met een volle batterij functioneert een solar horloge 1 tot 12 maanden zonder licht! Uiteraard is dit wel afhankelijk van het merk en model. Sommige modellen gaan 6 maanden mee en weer andere moeten maandelijks opgeladen worden.
Atomair. In het lichaam komen ongeveer 60 elementen voor, goed voor een totaal aantal atomen van 6,7 x 1027. Een doorsnee lichaamscel bestaat voor 65 tot 90% uit water, wat de hoge abundantie van zuurstof en waterstof verklaart.
In de natuur komen 92 elementen (stoffen) voor. Sommige elementen, bv. goud, zilver, koper en ijzer, zijn al meer dan 2000 jaar bekend. De meeste elementen zijn pas veel later ontdekt.
De ijzer overvloed wordt veroorzaakt door de fusie in zware sterren, waar de productie van nikkel-56 de laatste exotherme kernfusie reactie is, voordat de ster instort(supernova). IJzer is het verval product van het nikkel en wordt tijdens de ineenstorting van de supernova weggeblazen in de ruimte.