Hoewel je het dominante gedrag van je kind misschien een vervelende eigenschap vindt, is het belangrijk om dit gedrag richting je kind niet te veroordelen. Het helpt je kind niet om steeds tegen hem te zeggen dat het altijd de baas speelt of dat het niet goed samen kan spelen.
Je kunt zijn bazigheid een stap voor zijn door hem wat meer controle over zijn omgeving te geven. Dit kun je doen door hem keuzes te bieden bij de dagelijkse gebeurtenissen. Laat hem bijvoorbeeld eens kiezen wat jullie 's avonds eten of welke kleren hij wil aantrekken.
Blijf contact maken als het kind een woedeaanval heeft
Dan voelen ze zich afgewezen en daar kunnen ze helemaal niet tegen. Het beste wat je kunt doen als ze een woedeaanval hebben, is contact blijven maken en ze een gevoel van veiligheid en verbinding geven. Omhels ze, of zeg ze dat je nog steeds van ze houdt.
Ze voelen sfeer, stemming en harmonie goed aan en zijn hier gevoelig voor. In vergelijking met andere kinderen reageren temperamentvolle kinderen intenser. Dit uit zich door heel enthousiast zijn, dingen diep beleven en uitbundig reageren. Temperamentvolle kinderen hebben een groot oog voor detail.
'Pittige kinderen' zijn snel verdrietig of flink boos, komen vaak in 'opstand', hebben moeite met nee' en 'moeten'. Deze kinderen kunnen bazig, koppig en dwingend zijn. Ze willen graag bepalen hoe dingen gaan en hebben behoefte aan de regie nemen. Ze zijn vaak niet flexibel wat kan leiden tot een uitbarsting.
Veel voorkomende redenen van lastig gedrag (boos zijn, iets niet willen, niet luisteren) zijn moeheid, dorst en trek. Daar doe je iets aan door je kind wat te eten of te drinken geven en een rustige activiteit. Ook is het slim om je verwachtingen dan bij te stellen.
We spreken van gedragsproblemen als: een kind zich dwars en opstandig gedraagt, gauw geprikkeld is en driftig wordt, anderen ergert, antisociaal gedrag vertoont (zoals liegen of stelen) of zich agressief gedraagt. het kind, de ouders of de omgeving er nadelige gevolgen van ondervinden.
zelf-contact: in contact staan met je eigen waarden, kwaliteiten en intrinsieke drijfveren en idealen. autonomie: eigen keuzes maken en zorgen dat je dagelijks leven congruent is met waar je in gelooft.
Wat is oudervervreemding? 'Bij een verstoorde ouder-kindrelatie is het systeem van het gezin uit balans. Het is een extreem voorbeeld hoe het kind uit beeld kan raken, terwijl zowel vader als moeder juist strijden voor het belang van het kind. Er is dus niet één ouder die het 'doet' of schuldig is.
Spijbelen, een boze bui, niet luisteren, te laat thuis komen en ook liegen kunnen allemaal horen bij het gedrag van opgroeiende kinderen. Pas als dit soort gedrag leidt tot problemen in het functioneren van het kind, kun je spreken van opvoedingsproblemen.
Op school leert je kindje veel nieuwe vaardigheden zoals getallen, vormen en letters herkennen, luisteren naar elkaar en verhaaltjes navertellen. Ook maakt hij kennis met rijmen, lettergrepen, seizoenen, dagen in de week en oefent hij met het schrijven van zijn naam.
Sla of schop niet terug en schreeuw ook niet tegen je kind. Stop met waar je mee bezig bent en vertel je kind welk gedrag moet stoppen en waarom. Zeg bijvoorbeeld 'Benjamin, stop nu met slaan. Je doet mij pijn, ik wil dat je hier meteen mee stopt en rustig wordt.
Corrigeer je kind op een korte, duidelijke, maar rustige manier. Dus zonder boos te worden. Ga naar je kind toe, maak contact door te knielen, oogcontact te maken of je kind aan te tikken en geef de grens aan: “Slaan doen we niet, dat doet pijn” of “Bijten mag niet, dat doet pijn”.
Het kan verschillende oorzaken hebben dat een kind onhandelbaar wordt. Onbegrip vanuit de ouders, de komst van een jonger broertje of zusje, verkeerde vrienden en ook bepaalde aandoeningen, zoals asperger of ADHD kunnen ervoor zorgen dat ouders het kind minder goed begrijpen en begeleiding in de ontwikkeling.
Het ene kind vertoont misschien meer dwars gedrag dan het andere kind. Het is een normaal verschijnsel en hoort bij het opgroeien. Sommige kinderen ontdekken hun eigen wil en zitten midden in een identiteitsontwikkeling. Andere kinderen nemen niet zonder meer aan wat volwassenen tegen hen zeggen.
Waarom daagt mijn kind mij uit? “Achter uitdagend gedrag – dat vaak zeer irritant is – gaat altijd een behoefte schuil. Je kind heeft op dat moment íets nodig en hij vraagt erom op een ongepaste manier. Een kind kan zich bijvoorbeeld gewoon vervelen en een relletje organiseren is dan een vorm van entertainment.
Peuterpuberteit: symptomen
Niet luisteren naar wat je vraagt of zegt. Wegrennen. Zeuren en jammeren om de eigen zin door te drijven. Agressie (slaan, schoppen, duwen, trekken, met dingen gooien) in reactie op frustraties en grenzen.