Als de cliënt de medicijnen weigert of niet kan slikken, dan moet de verzor- gende of verpleegkundige dit noteren op de toedienlijsten in het zorgleefplan.Bovendien moeten zij dit rapporteren aan de leidinggevende en de arts.
Mag ik medicijnen weigeren? Ja. U heeft het recht (onderdelen van) een behandeling te weigeren, dus ook bepaalde medicatie. In principe mag een behandelaar u alleen met uw toestemming medicatie geven.
Wat houdt de regel van 5 in
Heb je het juiste medicijn? Is het de juiste patiënt/cliënt? Is dit het juiste tijdstip? Wat is de juiste wijze van toedienen?
Vanuit de wet beroepen individuele gezondheidszorg (big)heeft de zorgmedewerker de verantwoordelijkheid om de eigen bekwaamheid op peil te houden. met deze leidraad kan de zorgmedewerker bepalen of zij2 bekwaam is om medicatie te mogen geven.
Medicijnen uitzetten is een ander verhaal, dat mag je als helpende-plus niet doen. Het toedienen van insuline (via subcutane injectie) is een voorbehouden handeling, dit mag je als helpende-plus ook niet doen. Voor de duidelijkheid: helpende-plus is geen erkende opleiding.
Voorbehouden handelingen
Anders zijn de risico's voor de patiënt te groot. Voorbeelden van voorbehouden handelingen zijn: chirurgische en verloskundige handelingen, injecties en narcose toedienen. Wie deze handelingen mag doen, staat in de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG).
VOORBEELDEN VAN DE DRIE P'S Bij de indeling van de verhalen is er een onderscheid gemaakt in de drie P's: Pil, Proces en Patiënt. In de cate- gorie 'Pil' vallen de voorbeelden van verbeteringen die gericht zijn op farmacotherapeutische effecten zoals bij- werkingen en interacties tussen medicijnen.
Wettelijke basis voor het toezicht op medicatieveiligheid
De inspectie houdt toezicht op grond van de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) en de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG) . Hieronder valt het goed en veilig toepassen van geneesmiddelen bij een ziekte of aandoening.
Iedereen die bekwaam is, mag medicatie verstrekken. Dus ook iemand met niveau 2 die voldoet aan de bekwaamheidseisen. Daar is nogal eens verwarring over. De organisatie waar je voor werkt, bepaalt uiteindelijk wie er medicatie mag verstrekken en of er onderscheid gemaakt wordt in handelingen.
Als je een medicatiefout opmerkt, moet hiervan een melding gemaakt worden. In veel organisaties heet dit een MIC melding (melding incident cliënt). De meeste organisaties hebben afspraken over hoe die melding gedaan wordt en hoe je eventueel de collega erbij betrekt die de fout maakte.
In het algemeen geldt: heb je langer dan 5 jaar een handeling niet meer verricht dan ben je niet meer bekwaam. Je zult je dan onder begeleiding van bijvoorbeeld een docent of collega eerst weer de handeling eigen moeten maken. Daarna ben je weer bekwaam.
BEM-code. Het Instituut voor Verantwoord Medicijngebruik (IVM) heeft hiervoor de 'BEM' (Beoordeling Eigen beheer Medicatie) ontwikkeld. Door het gebruik van de signalerings- en BEM materialen houden medewerkers vanaf de intakefase zicht op welke zorg een cliënt nodig heeft op het gebied van medicijngebruik.
Een huisarts mag in bepaalde gevallen weigeren om een nieuwe patiënt aan te nemen. Huisartsen moeten deze keuze zelf maken. Ze mogen dus niet onderling afspreken om geen patiënten van elkaar over te nemen. Ook mogen huisartsen geen patiënten of gebieden onderling verdelen.
U mag een behandeling weigeren. Als u geen toestemming geeft voor een medisch onderzoek of een behandeling moet de arts uw besluit respecteren. De arts moet u wel goed informeren over de medische gevolgen. Zijn die gevolgen nadelig voor u, dan kunt u de arts achteraf niet aansprakelijk stellen.
Het is aan de zorgverzekeraar zelf om te bepalen hoe hij toetst of aan deze voorwaarde voldaan is.” Voor praktisch gebruik is dit vertaald als 'medische noodzaak', door de arts op het recept aan te geven als 'm.n.' Maar een verzekerde heeft op grond van de wet dus niet zomaar recht op het merkmiddel als er 'm.n.' op ...
Het medicatieproces wordt onderscheiden in zes stappen: 1 Voorschrijven 2 Ter hand stellen (afleveren door de apotheker) 3 Opslag/beheer van de medicatie 4 Gereed maken 5 Toedienen/registreren 6 Evaluatie (gebruik, (bij)werking etc.).
Wie de dubbele controle mag uitvoeren, is beleid van de organisatie. Op basis van de afspraken in de organisatie spreekt de zorgmedewerker af per cliënt wie in die situatie de dubbele controle doet en legt dit vast. Het verdient de voorkeur dat de cliënt (of mantelzorger) zelf de dubbele controle doet als hij dat kan.
High5 met risicogebieden High5 bundelt alle initiatieven en projecten die er in het ziekenhuis rond de risico's zijn op deze gebieden zijn. Deze bundeling is nodig om versnippering, inefficiëntie en blinde vlekken op het gebied van risicobeheersing tegen te gaan. En het helpt om beter prioriteiten te stellen.
Ook tabletten met een maagsapresistente omhulling (msr of enteric coated) mag je in de meeste gevallen niet vermalen. Het malen van tabletten met risicovolle stoffen wordt vanwege mogelijke gezondheidsrisico's ook afgeraden, zoals tabletten met cytostatica.
Een farmaceutisch bedrijf mag zijn medicijn of vaccin pas op de markt brengen na goedkeuring door een medicijnautoriteit. In Nederland is dat het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG). Wij beoordelen het medicijn of vaccin op werkzaamheid, veiligheid en kwaliteit.
Injecties geven
Artsen, tandartsen, verloskundigen, physician assistants en verpleegkundig specialisten mogen injecteren. Artsen, tandartsen, verloskundigen, physician assistants, verpleegkundig specialisten en klinisch technologen mogen injecteren. Dit mogen zij binnen hun deskundigheidsgebied.
Het aanvangssalaris van een Verpleegkundigen met hogere opleiding bedraag meestal tussen de € 2.112 en € 2.868 bruto per maand. Na een dienstverband van 5 jaar bedraagt het salaris tussen de € 2.616 en € 3.641 per maand bij een werkweek van 38 uur.
Het inbrengen van een infuus in de vene mag alleen door een arts of verpleegkundige gedaan worden die daarvoor bevoegd en bekwaam is: dit is namelijk een voorbehouden handeling.