Embed. In de middeleeuwen dachten ze dat heksen echt bestonden. Als je werd beschuldigd van hekserij, was er kans dat je werd verdronken of levend verbrand. De kerk zag hekserij namelijk als bijgeloof en zelfs als het werk van de duivel.
Ze deden het met de duivel, smeerden zich in met het vet van gekookte baby's en lieten zwarte magie los op onschuldigen. Eeuwenlang was hekserij de ergste misdaad die een vrouw kon begaan, en was ze eenmaal aangeklaagd, dan wachtte haar vrijwel zeker de brandstapel.
Vanaf 1450 vonden grote heksenvervolgingen plaats in Europa. Die duurden tot in de 18e eeuw. Heksen werden vroeger ook in onze streken vervolgd, en kwamen op de brandstapel terecht. De verdachten waren meestal vrouwen, maar er waren ook mannen bij, en zelfs kinderen, van wie gezegd werd dat ze "heksen" waren.
Soms werd er een waterproef uitgevoerd. De beschuldigde werd met gebonden handen en voeten in een waterplas gegooid. Als de persoon bleef drijven was het een heks en werd ze gemarteld of gedood. Als ze zonk was ze onschuldig.
In heel Europa werden heksen vervolgd, waarbij gruwelijke marteltechnieken werden gebruikt. De richtlijnen hiervoor waren te vinden in de 'Heksenhamer', een door de paus goedgekeurd boek uit 1486, waarin stond hoe je heksen kon herkennen en hoe je ze moest straffen.
Geloof in magie en hekserij bestaat al vele duizenden jaren. Al voor de grote heksenvervolgingen in de Middeleeuwen was het beeld van de heks in Europa al gevormd. Een heks was volgens velen een kwaadaardige magiër die een pact met de duivel had gesloten en hem vereerde.
Wereldwijde aandacht. Het Brabantse initiatief past in de wereldwijde aandacht, tot in de VS aan toe, voor de heksenvervolging. In Europa werden tussen 1560 en 1630 tussen de 50.000 tot 60.000 mensen vermoord, meest vrouwen. Nederland telde naar schatting 200 executies van vermeende heksen.
Een witte heks is een man of een vrouw die eigenlijk meer moois op deze wereld kan doen dan de meeste anderen denken. Het is iemand die met behulp van de natuur, energie en dingen als kruiden en edelstenen waanzinnige dingen kan bewerkstelligen. Natuurlijk wel met de meest liefdevolle en goede intentie.
3 De kenmerken van een heks
(in beide gevallen) Ook is een heks zo kaal als een ei en draagt ze een pruik dat net echt haar lijkt. In die tijd (1400/1600) waren pruiken heel ruw aan de onderkant (nu nog steeds maar niet zo erg) en kreeg men pruikuitslag. Dan krijg je allemaal builtjes en pukkels op je huid.
Eeuwenlang geloofden veel mensen in het bestaan van heksen. Ze waren overtuigd dat heksen met hun magische krachten de oogst konden laten mislukken, zichzelf in een dier konden veranderen of zelfs iemand konden doden met een vloek. Om te bewijzen dat iemand een heks was, werden ze gewogen met een waag.
Een heks kan in principe zowel een man als een vrouw zijn, maar meestal wordt met een heks toch een vrouw bedoeld. In bepaalde landen wordt soms een andere benaming gebruikt voor een mannelijke, dan wel vrouwelijke heks.
Mensen geloofden dat heksen een pact met de duivel sloten. Zij werden gezien als ketters die het christelijke geloof verwierpen. Heksen werden hiervoor vaak op de brandstapel ter dood gebracht of zwaar gegeseld en opgesloten om te kijken of zij zich beterden.
En omdat ze vaak niet konden zwemmen, verdronken ze. Zo waren de mensen ook van de heks verlost. Er waren nog meer manieren om te bewijzen of iemand een heks was of niet. Die werden gebruikt in de tijd van de grote heksenvervolgingen.
Vóór die tijd vloog de heks nog niet op een bezem. Toegevoegd na 1 uur: Dit is een Nederlandse verklaring. Andere verklaringen zijn: - De bezem was een symbool van vrouwelijke huiselijkheid, maar de bezem was ook fallussymbool. Dus rijden op een bezem werd een symbool van een losgeslagen vrouw.
"De Heksenacademie": Heksen kunnen uit zichzelf niet toveren, dat leren ze op de Heksen Academie. Ga eens een kamp lang bij de Heksen Academie op bezoek, leer toveren, vliegen op een bezemsteel en het maken van vieze drankjes.
De term Zwarte magie is etymologisch ontstaan uit nekromantia (Grieks: necromancie, letterlijk: "doodswichelarij") dat abusievelijk als negromantia (letterlijk: "zwarte wichelarij") geschreven werd. Personen die magie bedrijven worden gewoonlijk magiërs, heksen of tovenaars genoemd.
Tegenwoordig is hekserij heel toegankelijk. Er zijn diverse cursussen, workshops en opleidingen te vinden via internet. Vroeger waren er enkel covenopleidingen, maar covens waren en zijn nog steeds moeilijk te vinden en bovendien vaak besloten en niet vrij toegankelijk.
Embed. Heksen bestaan echt, maar ze hebben geen bovennatuurlijke krachten en zijn niet gevaarlijk. Een echte heks doet niemand kwaad, leeft volgens de regels van de natuur en zorgt goed voor mens en dier. Margaritha, de heks van Appelscha, laat een wensenritueel en haar brouwsels, drankjes, zalfjes en oliën zien.
Hekserij is ontstaan toen mensen in de oudste tijden al geloven dat ze de macht hebben om anderen en gebeurtenissen te beïnvloeden met behulp van bovennatuurlijke krachten.
Wicca magie is een moderne pagan religie die gelooft in de kracht en harmonie van de natuur. De aanhangers ervan noemen zich wiccans of heksen en meestal kunnen ze je alles vertellen over: Natuurelementen. Goden en Godinnen.
Vroeger geloofden mensen in het bestaan van heksen. Ze waren er bang voor en daarom verzonnen ze iets om ze te verjagen. Ze groeven cirkels in de grond omdat heksen bang zijn voor cirkels. Deze cirkels vulden ze met een mengsel van knoflook, uien en champignons omdat ze wisten dat heksen een hekel hebben aan die lucht.
Als meerdere mensen tegelijk verbrand werden, stikten ze vaak in de rook. Maar op een kleine brandstapel stierven de ketters een pijnlijke dood. Het vuur begon bij het vlees op de benen, en verbrandde daarna langzaam de rest van het lichaam. Vaak trad de dood pas na een paar uur in.
In Oudewater stond zo'n heksenwaag. Dit was een gewone marktwaag die bestemd was voor het wegen van allerlei landbouwproducten, zoals kaas. Op de waag werd de verdachte publiekelijk op het marktplein gewogen. Woog ze zoveel als haar lengte en lichaamsbouw deed vermoeden, dan kreeg ze een certificaat.
De veroordeelde werd vastgebonden aan een rechtop staande paal met daaromheen een (meestal) nauwkeurig aangelegde verzameling brandhout. Dit werd vervolgens aangestoken, zodat het slachtoffer werd verbrand.