Mensen die met hun handen praten worden gezien als energievol, warm en aangenaam. En die energie komt vooral tot uiting in je enthousiasme die je overbrengt als je een verhaal vertelt. Als jij namelijk enthousiast bent over iets, dan wil graag dat anderen nét zo enthousiast zijn.
"Hij praat met zijn handen"
Het maken van gebaren die de gesproken woorden ondersteunen noemen we gesticuleren. In Nederland wordt minder gebruik gemaakt van gesticulatie dan in zuidelijke landen zoals Italië.
het handgebaar zelfst. naamw. Uitspraak: ['hɑntxəbar] Verbuigingen: handge|baren (meerv.) beweging met je hand als teken voor iets of om je woorden te ondersteunen Voorbeelden: `handgebaren maken`, `een handgebaar om iemand te groeten`, `obscene hand...
Het maken van gebaren tijdens het praten is niet aangeleerd. Dat heeft onderzoek van de Amerikaanse University of Chicago uitgewezen. We maken de gebaren -ook wel gesticuleren genoemd- omdat het ons helpt bij het vinden van woorden tijdens het spreken. Iedereen doet het: gebaren maken tijdens het praten.
Ze helpen je je gedachten helderder te maken, betere woorden te vinden, op relevante herinneringen te komen. Ook onthoud je iets beter als je er handgebaren bij hebt gemaakt. Je gebaren kunnen er zelfs voor zorgen dat je van gedachten verandert: stel je zegt A, maar je handen communiceren B.
De oorsprong van de gewoonte komt waarschijnlijk door de Griekse kolonisatie van Zuid-Italië; de lichaamstaal was vooral belangrijk om elkaars aandacht te trekken op alle niveaus. Andere deskundigen denken dat Italianen een speciale taal ontwikkelen, gemaakt van gebaren en tekens tussen de 14e en de 19e eeuw.
De neutraalste oplossing is om je armen naast je lichaam te laten hangen. Zo is je houding open en zitten je handen je niet in de weg. Zorg er dan wel voor dat je geen passieve indruk wekt, dus ga rechtop en met je borst vooruit staan.
Gebaar voor "Goed zo!"
Je weet wel, dat spel waarbij je met je duim en wijsvinger een rondje maakt, en als iemand dan kijkt mag je diegene een mep verkopen.
Wanneer je de vingers tegen elkaar drukt, worden de subtiele energiekanalen (meridianen) die door de vingers lopen geactiveerd, zodat energie vrij door het lichaam kan stromen. Zo kunnen de juiste mudra's meditaties krachtiger maken. Er bestaan vele mudra's om je meditatie te verdiepen.
Wat is lichaamstaal? Lichaamstaal (of non-verbale communicatie) is de taal die we spreken met ons lichaam. Mensen communiceren onbewust en bewust via dat wat ze zonder woorden met hun lijf doen. Aan lichaamstaal kun je vaak zien wat mensen voelen of denken zonder dat ze het zeggen.
Lichaamstaal is: lichaamshouding, beweeglijkheid, mimiek, gebaren, oogcontact, blikrichting, de hoek ten opzichte van elkaar, intonatie, gebruik van ruimte, enzovoorts.
De stand van de ogen
Wanneer iemand naar beneden kijkt, kan dit betekenen dat diegene zich niet helemaal gelukkig voelt. Het kan ook een teken zijn dat iemand zich niet op zijn of haar gemak voelt of zich schaamt.
Vrede of vriend – wordt in deze zin wereldwijd gebruikt door vredesbewegingen. Time-out bij kinderspelen in Vlaanderen. Ezelsoren – hierbij maakt men het teken vlak achter iemands hoofd waardoor men de twee vingers boven het hoofd van deze persoon ziet uitsteken.
Ça t'est passé sous le nez!
“Haha, dat ben jij mooi misgelopen!” Als een Fransman iemand wil pesten met een verloren weddenschap of een andere misser, dan maakt hij deze beweging. Een uitgestrekte wijsvinger die hij in een strakke streep onder zijn neus trekt. Uiteraard voorzien van een pesterige of provocerende blik.
Als je deze zomer op surfvakantie gaat kom je dit gebaar ongetwijfeld tegen: hang loose! Het teken, dat je maakt door je duim en pink op te steken terwijl je de drie middelste vingers naar binnen vouwt is een gebaar dat onder andere gebruikt wordt om te groeten.
De OK teken of OK gebaar of ring teken ( Unicode symbool U + 1F44C ?) wordt uitgevoerd door het vormen van een cirkel met de duim en wijsvinger en rechte daarbij de andere vingers of van de palm ontspannen. Het wordt vaak gebruikt door duikers en betekent "het gaat goed" onder water.
Corna (Nederlands: hoorntje, bokkengroet) is een gebaar dat met de vingers wordt gemaakt (Mostrare le corna) en in landen rond de Middellandse Zee wordt gebruikt.
In Nederland is het wrijven onder de kin een symbool van interesse of nadenkendheid. Als u in Italië iemand dit ziet doen, betekent dit juist dat iemand totaal niet geïnteresseerd is. Misschien geen al te goed idee om dit handgebaar in Italië te maken.
Neus aanraken
Iemand die tijdens het spreken kort de neus aanraakt of er over wrijft heeft waarschijnlijk iets te verbergen. Als iemand oneerlijk is wordt de doorbloeding sterker en gaan zenuwuiteinden tintelen (het Pinokkio-effect), die jeuk wordt weg gewreven. Let op: oordeel niet al te snel.
De houding met je armen over elkaar komt voort uit een oerinstinct om jezelf te beschermen tegen bedreiging of gevaar. Je beschermt zo immers je hart en longen. Het is een houding die we vaak zien in openbare ruimtes. Daar voelen mensen zich soms onzekerder en minder veilig.
Het meest bekende handgebaar in Nederland is misschien wel de duim omhoog. Bij ons betekent dat: 'top' of 'heel goed'. Maar in Afghanistan, Iran en bepaalde delen van Italië en dus Griekenland betekent het 'rot op'. In veel Aziatische landen staat het gebaar gelijk aan wanneer wij een middelvinger opsteken.
Italianen praten vaak hard, uitvoerig en met veel stembuigingen en ondersteunen hun woorden met gebarentaal. Ook gebruikt men graag spreekwoorden en gezegdes. Zo vaak als Nederlanders Italianen ervaren als druk en luidruchtig, ervaren Italianen Nederlanders als ingehouden, saai en ondoorgrondelijk en omgekeerd.