Het paard likt en bijt zachtjes in je handen
Misschien wil het paard gewoon een snoepje van je. Maar het kan soms ook duiden op iets wat speelt bij jou, bijvoorbeeld als je vingers gevouwen zijn en het paard iets harder gaat bijten in je vingers.
Zo gaat dat bij paarden ook. Bepaalde bitmaterialen zorgen voor meer schuim dan andere. Alleen dat is de simpele reden waarom paarden met een bit over het algemeen meer kauwen en daarmee meer schuim aanmaken dan paarden met een bitloze optoming.
Paarden laten met hun houding en lichaamstaal zien hoe ze zich voelen en wat hun intenties zijn. Daarvoor geven ze een heleboel communicatiesignalen af. Dit kunnen kalmerende signalen zijn, overspronggedragingen, stresssignalen, afstandsvergrotende signalen en vecht- of vluchtgedragingen.
Een paard gaapt vaak om spanning los te laten. Wanneer je bijvoorbeeld het Recuptex deken gebruikt, kan het paard gaan gapen omdat de spieren in zijn lichaam worden ontlast. Andere signalen dat je paard zijn spieren ontlast zijn: kauwen, zuchten, of een ontspannen lichaamshouding. Je paard kan ook gapen door stress.
Knijp het paard rustig in de manen. Neem de oren van het paard in je hand en masseer het topje van het oor. Dit kalmeert en verzacht ook de pijn. Ook drukken aan de binnenkant van de elleboog kan kalmerend werken (shiatsu drukpunt).
Als ze een keer diep zucht, geeft het paard antwoord door ook te zuchten. “Dat is een teken van ontspanning”, zegt Nibbelink. “Een paard is een spiegel van de ziel. Als je zelf angstig bent, zal het paard angstig reageren.”
Een paard spiegelt niet alleen emoties, maar ook ons gedrag en onze bewegingen. Dit spiegelen zie je vooral aan het gedrag van het paard. Een paard loopt bijvoorbeeld van je vandaan, komt juist naar je toe of doet precies wat jij ook doet.
Een paard zal hard en vol melodie hinniken als hij aan u wil laten merken waar hij is. Veel paarden doen dit naar hun eigenaren wanneer deze op stal aankomen. Een paard kan ook briesen, dit doet hij wanneer hij twijfelt tussen nieuwsgierigheid en angst.
Bustrens en D-trens
De Bustrens is een vriendelijk bit voor de paardenmond en is heel eenvoudig. Dit bit knijpt niet in de hoeken van de paardenmond tijdens gebruik. De D-trens is vergelijkbaar met de Bustrens.
Een kunststof bit wordt in het algemeen gebruikt voor paarden met een zachte en soms gevoelige mond die moeite kunnen hebben met het volgen van de hand. Kunststof staat erom bekend dat het makkelijker wordt aangenomen door de meeste paarden.
Om te kijken welk formaat bit het best bij jouw paard past probeer je de '2-vingertest'. Leg je wijs- en middelvinger op elkaar en steek deze ter hoogte van het bit in de mond van het paard. Afhankelijk van de druk kan je het volgende aanhouden: Veel druk -> weinig ruimte -> dun mondstuk (14-16mm)
Een hele goeie plek, is de plek vlak achter de schoft, daar waar het zadel zou liggen. Het is de plek waar paarden elkaar 'groomen' (=elkaar zachtjes kroelen en masseren met de voortanden en lippen), uiteraard alleen als ze elkaar leuk vinden.
Bedenk dat je paard dat doet omdat hij dat geleerd heeft van ons (in al die andere situaties). Het gedrag DICHTBIJ JE STAAN OF LOPEN komt WORDT NIET VEROORZAAKT door DOMINANTIE OF RESPECT.
Tijdens wandelingen door het bos of over de hei kun je ook heuveltjes lopen, slalommen om bomen, over boomstammen stappen, door waterplassen stappen, en net als bij leiden & volgen oefenen met vertragen, versnellen, halthouden en overgangen naar draf en stap.
Of paarden ook rouwen durft hij niet te zeggen. “Merries die hun veulens verliezen kunnen daar wel heel heftig op reageren. Maar ik denk toch dat oudere paarden iets anders in het leven staan. De natuur is op zich hard.
Paarden kunnen menselijke emoties lezen. Zien ze bijvoorbeeld een boze man voor zich staan, dan gaat hun hartslag omhoog. Brits onderzoek wijst nu uit wat 'paardenmeisjes' al lang wisten.
Onder 'spiegelen' verstaan wij (paardencoaches) de reactie van het paard op de gevoelens van de mens. Hierbij kan het paard de mens in gedrag spiegelen door hetzelfde gedrag te laten zien als de mens, of juist precies het tegenovergestelde gedrag (het spiegelbeeld).
Het verschilt per situatie, of het helpt om een achterblijvend paard het dode lichaam van zijn maatje te laten zien. 'Als een paard gewoon weggehaald wordt om nooit meer terug te keren, dan kan de achterblijver ongerust blijven', vertelt Pearson.
Uiteraard staat een ongelukkig paard er niet alleen stijfjes bij, vertoont het soms ook specifiek gedrag. Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
De wereld is voor een paard waterpas
Als zijn hoofd naar beneden is, zoals tijdens het grazen, dan 'stellen de ogen zich bij'. Dat wil zeggen dat ze meebewegen om weer waterpas te staan. Ze zien alles op ooghoogte. Als een paard onder grote stress staat spannen ze alle spieren aan, ook rond hun hoofd.
Een schoppend paard, is een paard dat al op allerlei manieren heeft proberen laten weten, dat hij het ergens niet mee eens is. Lees je die communicatie niet goed, kan het wel eens gebeuren dat je paard als laatste redmiddel en om heel duidelijk aan jou te maken dat hij het ergens niet mee eens is, begint te schoppen.
Door de staart wat van het lichaam af te houden kan de lichaamswarmte beter worden afgegeven. Als het paard gaat bewegen zal hij zijn staart meer dragen, dus iets omhoog houden. Maar een paard kan zijn staart ook gaan dragen als hij ergens aandacht voor heeft of licht opgewonden wordt.
Dus wat doet een paard dat in een sessie staat te smakken? Dat heeft 9 van de 10 keer spanning van ons overgenomen en is dat aan het loslaten. Dit wordt ook wel eens 'afkauwen' genoemd. Het smakken zelf is dus geen teken van ontspanning, maar een weg naar de ontspanning toe.