Ketter in zijn specifieke betekenis is een aanduiding voor een aanhanger van een ketterij, een leerstelling, die bewust en opzettelijk in tegenspraak is met datgene wat een bepaalde geloofsgemeenschap beschouwt als de fundamentele geloofsleer.
Een ketter is iemand die afwijkt van een bepaald geloof van iemand. Een goed voorbeeld hiervan zijn de protestante in de tijd van de Tachtigjarige Oorlog.
In de late Middeleeuwen wordt de Inquisitie opgericht. Deze kerkelijke rechtbank was belast met het opsporen en straffen van 'ketters'. Een ketter was iemand die in gedachten of daden afweek van de officiële katholieke geloofsleer. Als protestant of aanhanger van het joodse geloof, was je dus sowieso een ketter.
Zij verzetten zich tegen de feodale samenleving en verwierpen openlijk de dogma's en sacramenten van de roomskatholieke kerk. Zij keerden zich tegen het doopsel, de biecht, het huwelijk, maar vooral tegen de eucharistie - die merkwaardige cultus rond het lichaam van Christus.
Brandstapel. Deze werkwijze zorgde er voor dat er zelden iemand vrijgesproken werd. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog eindigde het leven van een veroordeelde ketter doorgaans op de brandstapel. Als de veroordeelde berouw toonde werd hij gewurgd en werd zijn lichaam vervolgens verbrand.
In de middeleeuwen stond op ketterij de doodstraf, die werd voltrokken door het zwaard (onthoofding) voor mannen, levend begraven voor vrouwen en/of de brandstapel (verbranding).
''Het woord ketterij is afgeleid van het Griekse woord hairesis, dat keuze betekent. In de loop van de geschiedenis is het de term geworden om mensen met een afwijkende geloofsleer aan te duiden. Het woord werd in het bijzonder gebruikt om de Katharen mee aan te duiden.
Net als de manicheeërs geloofden zij in twee goddelijke principes: het Goede en het Kwade. Beide zijn in een eeuwige strijd met elkaar verwikkeld. Het Goede (God) staat voor het zuiver geestelijke; het Kwade (Satan) staat voor het stoffelijke en het 'vleselijke', dat is alles wat met lichamelijke lusten te maken heeft.
Protestanten dringen in totaal honderden kerken en andere heiligdommen binnen. Ze zien de Beeldenstorm als een manier om kerken te zuiveren. Door beelden te verwoesten, worden de kerken geschikt gemaakt voor meer sobere, protestantse kerkdiensten waarin het volgen van de Bijbel wordt gepredikt.
Wie het oneens was met de katholieke leer of kritiek had op de kerkleiders, werd als ketter bestempeld. Ketters werden – naar goeddunken van de kerk en haar wereldlijke bondgenoten – vervolgd, gearresteerd of gedood in naam van het ware geloof.
Verdenkingen van ketterij en andere misdrijven tegen het geloof werden het zwaarst bestraft: op de brandstapel. Dit betekende niet alleen een gruwelijke dood, minstens zo erg was dat je door de totale vernietiging van je lichaam geen toegang meer had tot het hiernamaals.
Een ketter is iemand die een geloof of levensovertuiging heeft dat afwijkt van het 'basis' geloof. Bijvoorbeeld: de protestanten zijn de ketters van de katholieke kerk.
heidens bijv. naamw. Uitspraak: [ˈhɛidəns] 1) heel groot Voorbeeld: `een heidens karwei`Synoniemen: gigantisch, enorm 2) als iets verband heeft met mensen zonder of met een ander geloof Voorbeeld: `heidense rituel...
De Spaanse Inquisitie was een in 1478 door de Reyes Católicos van Spanje opgericht instituut, om de katholieke orthodoxie te handhaven tijdens hun heerschappij. Zij stond onder directe leiding van de Spaanse monarchie en werd pas definitief afgeschaft in 1834 tijdens het bewind van Isabella II.
Het werd voornamelijk gebruikt om landen en groepen mensen aan te duiden die een andere godsdienst hebben. Uitdrukkingen als 'de blinde heiden' (Ps. 67, Ber. 1773) en 'aan de heidenen overgeleverd zijn' laten zien dat de term een negatieve klank heeft gekregen.
Collectes zijn, naast de Actie Kerkbalans, een belangrijke bron van inkomsten voor de parochies. De giften die via Kerkbalans binnen komen, maken ongeveer een derde uit van de totale inkomsten. Daarnaast weten de parochies inkomsten te generen uit bezittingen en beleggingen.
De Beeldenstorm (1566) – Opstand in de Nederlanden.
De Beeldenstorm begon op 10 augustus 1566 in Vlaanderen en eindige een paar maanden later in Holland. De Spaanse koning, Philips II, was woedend en stuurde een groot leger. Een slecht idee, want daarmee begon de Tachtigjarige Oorlog en de Nederlandse strijd voor onafhankelijkheid. En die hebben we mooi gewonnen!
In het zuidelijk grensgebied van Zuid-Frankrijk bevinden zich naast vele andere kastelen burchten die dienden als toevluchtoord voor katharen, een religieuze groep uit de late middeleeuwen. Het merendeel van deze burchten bevindt zich in het departement Aude in de streek Les Corbières.
Het Bloedbad van Béziers (Occitaans: lo chaple de Besièrs, ook wel Grand masèl) was een militaire operatie die plaatsvond gedurende de Albigenzische Kruistochten. Hiermee wordt de massamoord bedoeld die gepleegd werd om de katharen te vernietigen.
De Katharen (ook bekend als Cathari van de Griekse Katharoi voor “de zuiveren”) waren een dualistische middeleeuwse religieuze sekte in Zuid-Frankrijk en bloeide in de 12de eeuw. Ze betwistten het gezag van de katholieke kerk.
Het woord aflaat is afgeleid van het Oudnederlandse en Gotische woord voor 'kwijtschelding'. Het verwijst naar een praktijk in de Katholieke Kerk waarin de straffen in het hiernamaals voor begane en reeds vergeven zonden door het kerkelijk gezag worden kwijtgescholden.
De Reformatie, ook wel de Hervorming genoemd, was een beweging in de 16e eeuw die de Rooms-katholieke kerk wilde verbeteren. Het leidde echter uiteindelijk niet tot de gewenste hervormingen in de Katholieke kerk, maar tot een kerksplitsing.
De Opstand, ook wel bekend als de Tachtigjarige Oorlog, duurde van 1568 tot 1648. Het verzet begon naar aanleiding van de invoering van een belastingmaatregel en de harde vervolging van protestanten. Al snel werd het echter een algehele opstand tegen de Spaanse machthebber in de Nederlanden, Filips II.