Agonistisch gedragGedrag dat samenhangt met conflicten tussen individuen (agressie). Voorbeeld: aanvallen, vluchten, dreigen.
Het woord 'agonisme' betekent rivaliteit. Het idee erachter is dat de democratie conflicten moet cultiveren en in goede banen moet leiden. Mouffe pleit niet zozeer voor conflict als wel voor erkenning van het feit dat er nu eenmaal conflicten zijn, en dat we daar ook ruimte voor moeten maken.
Omgericht gedrag is ook een vorm van conflictgedrag.Je richt je gedrag dan tot iets wat niet met het conflict te maken heeft. Bijvoorbeeld slaan met een deur als je ruzie hebt met iemand. De deur heeft er niks mee te maken, het wordt gebruikt als een soort bliksemafleider.
De psychologie maakt verder onderscheid tussen uitwendig, voor derden waarneembaar gedrag, en inwendig, innerlijk gedrag zoals denken en voelen.Gedrag kan bewust of onbewust, openlijk of heimelijk, vrijwillig of onvrijwillig zijn. Gedrag wordt mede bepaald door het endocriene systeem en het zenuwstelsel.
Ambivalentie is een gespleten gevoel.Je wil iets, en je wil het tegelijkertijd ook niet. Of je wilt iets, en tegelijkertijd ook iets anders, en je kunt niet kiezen.
Een agonist kan zijn: Agonistische spier, een spier die een agonistische, meestal buigende beweging veroorzaakt. Deze beweging is tegenovergesteld aan de antagonistische, strekkende beweging. Agonist (biochemie), een signaalmolecuul dat bij binding aan een receptor een biologisch proces activeert.
Agonisten zijn stoffen die binden aan een receptor en die het effect van de lichaamseigen stof nabootsen. Antagonisten zijn stoffen die binden aan een receptor en die de werking van de receptor blokkeren.
Iets wat het tegenovergestelde van elkaar doet heet een antagonist. Een voorbeeld hiervan zijn spieren in je bovenarm. Als je je arm buigt worden de biceps kort en dik maar de triceps worden juist langen en dun.
Een antagonist is een tegenstander of tegenspeler. De aanduiding komt al sinds de Klassieke Oudheid vooral voor in de toneelwereld. In het klassieke toneel werd de hoofdpersoon of eerste speler de protagonist genoemd; traditioneel is dat de held. De antagonist is zijn tegenspeler en soms zijn directe rivaal.
Een relatie wordt als antagonistisch geformuleerd als verschillende betekenissen van het zelf onverzoenbaar zijn. Het is de perceptie van de beelden van onszelf die de ander op ons projecteert, die een voortdurende limiet leggen op de mogelijkheid tot constructie van een compleet en gesloten zelf.
In de klassieke strijd tussen goed en kwaad is de protagonist gewoonlijk de 'held' van het verhaal en de antagonist is, of vertegenwoordigt, de kwade genius of de 'slechterik'. De antagonist van het verhaal probeert het de protagonist moeilijker, of onmogelijk, te maken zijn doel te bereiken.
Antagonist (Oudgrieks: ἀνταγωνιστής, antagōnistḗs) betekent 'tegenstander' of een 'tegenstelling van meningen'. Een antagonist is een tegenpool, een tegenhanger of een tegenwerker. De woorden antagonisme en antagonistisch hebben betrekking op een antagonist.
Een agonist is in de biochemie een signaalstof die een receptor in een celmembraan activeert of de activiteit van een enzym verhoogt. De receptoren zijn meestal ionotrope ionkanalen die een belangrijke rol in de stofwisseling van cellen en organismen spelen.
Bij een dopamine-agonist worden de receptoren (ontvangers) in de hersenen gestimuleerd, waardoor er meer dopamine beschikbaar komt. Er kan verbetering ontstaan van bewegingstraagheid, spierstijfheid, beven en lusteloosheid. Bij langwerkende tabletten of pleisters kan er meer stabiliteit optreden gedurende de dag.
Met een partiële agonist is receptorverzadiging no- dig om het voor die stof maximale effect te verkrijgen, dus ontbreekt receptorreserve. De receptorreserve is afhankelijk van de aard van de receptor-effectorkop- peling, van de in het geding zijnde agonist en van het aantal beschikbare receptoren.
De biceps (musculus biceps brachii) en de triceps (musculus triceps brachii) als tegenstanders in de bovenarm, die buigen en strekken, zijn daar een goed voorbeeld van. Spieren die het tegenovergestelde doen worden ook wel antagonisten genoemd. Deze spieren antagoneren elkaar.
Lusteloosheid, vermoeidheid, geheugenverlies en concentratieverlies zijn symptomen van een tekort aan dopamine. De coronamaatregelen zijn een goed voorbeeld van het creëren van een dopamine tekort bij een grote groep Nederlanders. 4 miljoen Nederlanders met een potentiële burn-out, 100.000 depressieve studenten.
Dopamine wordt niet constant geproduceerd maar komt vrij bij bepaalde handelingen of situaties zoals eten, sporten, seks of drugs. Een teveel aan dopamine kan er voor zorgen dat belangrijke cognitieve functies worden verstoord, waardoor de gevoeligheid voor psychoses toeneemt.
Zorg ervoor dat je elke dag voldoende beweegt. Sporten kan bijdragen aan de verhoging van de calciumwaarde in je bloed. Calcium kan dan weer de aanmaak en opname van dopamine in je hersenen stimuleren. Probeer dertig tot zestig minuten per dag te wandelen, zwemmen of joggen om de aanmaak van dopamine op gang te helpen.
Antagonisme (versus vriendelijkheid): Manipulatief gedrag, onbetrouwbaarheid, grandiositeit, aandacht zoeken, ongevoeligheid, vijandigheid. Ongeremdheid (versus consciëntieusheid): Onverantwoordelijk gedrag, impulsiviteit, afleidbaarheid, riskant gedrag, rigide perfectionisme.
Fysiologisch antagonisme; twee middelen die twee tegenovergesteld fysiologische effecten veroorzaken. Farmacokinetisch antagonisme; een geneesmiddel die de absorptie, het metabolisme of de excretie beïnvloed van de ander.
Een protagonist is de hoofdrolspeler in het verhaal dat je vertelt als storyteller. De antagonist is de tegenstander en/of de tegenspeler. Door beide te definiëren, geef je jezelf belangrijke handvatten om een verhaal te ontwikkelen.
Een echte held zal de antagonist waarschijnlijk niet snel zijn, maar het label 'schurk' is ook niet altijd van toepassing. Ook een antagonist heeft mooie karaktereigenschappen. Bovendien is zij vanuit haar eigen perspectief waarschijnlijk ook niet de bad guy. Haar doel conflicteert simpelweg met dat van de protagonist.
zo volledig mogelijk gekarakteriseerd personage.