Patiënten hebben veelal last van autofonie, oftewel het horen van geluiden die men zelf produceert. Deze geluiden, zoals de eigen ademhaling, stem en hartslag, gaan via de buis van Eustachius direct naar het trommelvlies.
Mensen klagen over een scala van klachten die variëren van borstkas gerelateerde klachten (zoals kortademigheid, een benauwd strak gevoel op de borst, pijn en steken op de borst) tot hoofdpijn, duizeligheid, tintelingen, krampen, buikpijn, angst en chronische vermoeidheid.
Ademhalingsproblemen zijn over het algemeen te herkennen aan: Moeite met ademhalen. Een beklemmend gevoel. Snel vermoeid.
Te veel ademhalen heet hyperventilatie. U kunt ook een benauwd en duizelig gevoel hebben. Het komt meestal door angst en spanning.
Vaak wordt gezegd dat we voor extra zuurstof dieper moeten inademen, maar dat is een misvatting. Met een diepe inademing neem je evenveel zuurstof op als met een lichte ademhaling. Je blaast er ook koolzuurgas mee weg, die juist nodig is om de zuurstof naar je lichaamscellen te vervoeren.
Mensen met beginnend COPD hoesten veel. Het begint vaak met een zogeheten 'rokershoestje'. Daarbij wordt nogal eens slijm opgehoest. Sommigen hebben ook last van kortademigheid of een piepende ademhaling tijdens inspanning.
Wie veel stress heeft, kan bovendien hoger en sneller gaan ademhalen. Dat kan zorgen voor een onjuiste ademhalingstechniek: hyperventilatie. 'Daarbij kun je je heel kortademig en duizelig voelen, en hartkloppingen krijgen. Dat geeft vaak een gevoel van angst', zegt Rita Bijma.
Wanneer we stress hebben jaagt het endocriene systeem adrenaline door de bijnieren. Dit verhoogt je hartslag en kan je een onaangenaam en zelfs onwel gevoel geven. Je ademhaling reageert daar op door kort en oppervlakkig te worden.
Te weinig zuurstof in het bloed kan leiden tot klachten als benauwdheid, moeheid, verwardheid en onrust. Neem contact op met je huisarts als je deze symptomen ervaart.
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Heesheid die zonder reden ontstaat en dus niet vooraf is gegaan door keelpijn of verkoudheid. Zeurende pijn in je borststreek, rug of in het gebied van je schouders. Een slechter wordende conditie. Zwelling van je gezicht of nek, wanneer de lymfeklieren zijn aangetast door kankercellen.
De symptomen variëren van ademtekort tot duizeligheid en hartkloppingen. Deze fysieke sensaties kunnen soms zomaar ontstaan en leiden tot een vermindering van de gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven. Deze functiestoornis komt wereldwijd veel voor, maar er is nog veel onderzoek nodig.
Een verkeerde ademhaling is te herkennen aan de volgende punten: U ademt regelmatig door uw mond. U moet regelmatig zuchten en/of gapen. Soms voelt u zich duizelig of licht in het hoofd.
Acute hyperventilatie kan worden veroorzaakt door angst- of paniekaanvallen of door te hoge inspanning. Chronische hyperventilatie is minder herkenbaar. Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling voortdurend te diep.
"Je neus is bedoeld om door te ademen. Deze hoort bij je luchtwegen, terwijl je mond onderdeel is van je spijsverteringskanaal." Eigenhuis legt uit dat we, in ongezonde situaties zoals bijvoorbeeld stress of een slechte conditie of leef- en eetgewoontes, sneller geneigd zijn door onze mond te ademen.
De frequentie van de ademhaling kan abnormaal zijn in de vorm van een bradypnoe (te lage frequentie) of tachypnoe (te snel). De ademhalingsdiepte is soms zichtbaar afwijkend. We kennen de hyperpnoe (ademhaling met een te grote luchtverplaatsing ofwel een te diepe ademhaling) en de hypopnoe (oppervlakkig).
Bij chronisch hyperventileren is er sprake van voortdurende hinderlijke lichamelijke en psychische klachten, zoals vermoeidheid, spierpijn, depressie, slapeloosheid, piekeren en concentratiestoornissen. De klachten ontstaan door een verkeerd ademhalingspatroon.
Een ademfrequentie van 6 tot 8 per minuut is genoeg. Veel mensen ademen echter sneller; 10, 12, 14, 16 tot wel meer dan 20 x per minuut. En dat is zonde. Door rustiger te ademen spaar je energie en is je hoofd minder vol.
Als u merkt dat u hyperventileert of andere verschijnselen van angst voelt opkomen, probeer dan rustig te ademen. Een rustige ademhaling kan helpen de klachten te verminderen . Zoek afleiding: neem een slok water, loop naar buiten, doe een paar oefeningen (bijvoorbeeld kniebuigingen) of ga hardop lezen.
Een zucht is een heel brede manier om met emoties om te gaan en is niet echt gebonden aan één specifiek emotie. Je kan zuchten als je angstig, kwaad, geërgerd of gefrustreerd bent, maar ook als je blij, opgetogen of enthousiast bent. Of als je je verveelt of je aandacht heroriënteert."
De ademnood is soms zo hevig dat je het gevoel hebt dat je stikt. Soms moet je hoesten. Als je zoiets meemaakt, heb je een aanval van nachtelijke kortademigheid. Het is verstandig naar de dokter te gaan, want de kans bestaat dat je een hartziekte of een longaandoening hebt.
Hyperventilatie heeft vaak een psychologische oorzaak, maar kan ook ontstaan door een lichamelijke oorzaak. In veel gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door: gevoelens van angst en paniek; een fobie (sociale fobie);