Soms kunnen gewrichtsklachten, huidklachten, zenuwklachten of hartklachten ontstaan. Dat kan gebeuren als de vroege klachten van de ziekte van Lyme niet behandeld zijn met antibiotica.
Slechts bij een klein deel van de mensen leidt een tekenbeet tot de ziekte van Lyme. Bij veel patiënten geneest de ziekte volledig door een antibioticakuur van tien dagen tot vier weken.
Na het vaststellen van de ziekte van Lyme wordt er in de meestal gekozen voor een behandeling met de antibiotica doxycycline, tweemaal daags 100 mg voor een duur van tien dagen. In sommige gevallen wordt er voor een behandeling met amoxicilline gekozen.
Erythema migrans
Deze huidafwijking verdwijnt meestal spontaan na 1 tot 4 maanden.
Bij klachten van gedissemineerde lymeziekte, zoals Lyme-artritis (een gewrichtsontsteking) of acrodermatitis chronica atroficans (ACA, een chronische huidontsteking), wordt een behandeling van 30 dagen doxycycline gegeven.
Normaal gesproken krijgt u dit middel als kuur voor zeven tot tien dagen. Bij uitzondering kan de arts het voor een langere periode voorschrijven. Bij langdurig gebruik kan een gebrek aan vitamine B optreden. Dit is te merken aan vermoeidheid en tintelende voeten (neem in dat geval contact op met uw arts).
De ziekte van Lyme kan zich uiten in de volgende klachten: Een verkleuring van de huid op de plek van de tekenbeet, die groter wordt. Deze kan tot 3 maanden na een tekenbeet verschijnen. Koorts en eventueel spier- en gewrichtspijn, in de eerste weken na een tekenbeet.
Soms kunnen gewrichtsklachten, huidklachten, zenuwklachten of hartklachten ontstaan. Dat kan gebeuren als de vroege klachten van de ziekte van Lyme niet behandeld zijn met antibiotica. Maar deze klachten zijn soms ook een eerste uiting van de ziekte.
Behandeling chronische lymeziekte
Als de ziekte chronische is geworden, is Lyme erg lastig te bestrijden. Bij een chronische ziekte van Lyme hoort meestal een behandeling met hoge dosis antibiotica voor gemiddeld zes tot twaalf maanden.
De ziekte van Lyme is een multisysteemziekte die meerdere orgaansystemen kan aantasten. De ziekte kan een divers en grillig beloop hebben. Lymeziekte wordt door de talloze verschijningsvormen ook wel de nieuwe grote imitator genoemd. De ziekte kan chronisch worden.
Er is nog geen test ontwikkeld die kan aantonen of iemand genezen is. Serologische testen kunnen negatief worden terwijl de infectie nog aanwezig is en positief blijven nadat de infectie genezen is. Voor het beoordelen van het behandelresultaat is de arts dus vooral aangewezen op het klinische beeld.
Is de ziekte van Lyme te genezen of blijft u er altijd last van houden? De ziekte van Lyme is over het algemeen goed te genezen met een antibioticakuur. Alleen als u de ziekte van Lyme al langere tijd heeft en deze niet eerder ontdekt en behandeld is, kunnen er klachten blijven bestaan.
Bij deze tests zoekt men naar antistoffen tegen de Borrelia bacterie in het bloed van de patient. De antistoffen verschijnen pas enige tijd na de infectie (eerst IgM, later IgG) en zijn na minimaal 3-8 weken redelijk betrouwbaar te meten; testen kort na infectie heeft dus geen zin.
Meestal geneest lymeziekte helemaal door een kuur met antibiotica. Het kan iets langer duren voordat uw klachten daarna weg zijn. Sommige patiënten met lymeziekte krijgen na behandeling met antibiotica chronische klachten (zoals vermoeidheid, concentratieproblemen, pijn in de gewrichten, spieren en pezen).
De ziekte van Lyme kan een ernstig invaliderende ziekte zijn, die vaak gepaard gaat met ernstige klachten en grote vermoeidheid (uitputting). Patiënten die hiermee te maken hebben, kunnen meestal geen normaal leven meer leiden. Werken en naar school gaan kan voor hen een groot probleem of zelfs onmogelijk zijn.
Indien tot antibiotische profylaxe wordt besloten geef dan aan niet-zwangere personen van 8 jaar of ouder na een tekenbeet antibiotische profylaxe in de vorm van één dosis van 200 mg doxycycline.
De kwaliteit van leven van mensen is erg laag: patiënten geven hun leven een gemiddeld rapportcijfer van 4,5. Een op de zes leeft een groot deel van de tijd in een donkere kamer. De helft komt weinig uit huis.
Het is niet altijd eenvoudig om de ziekte van Lyme te herkennen of behandelen. Daarom hebben Amsterdam UMC de kennis over tekenziekten vanuit verschillende specialismen gebundeld in één centrum: het Amsterdam UMC Multidisciplinair Lymeziekte Centrum (AMLC).
Bij de ziekte van Lyme schrijft de huisarts medicijnen tegen bacteriën voor (antibiotica). Bij een rode of roodblauwe vlek of ring op de huid die langzaam groter wordt (erythema migrans) is een antibioticakuur met tabletten voldoende.
De antibiotische behandeling van vroege lokale lymeziekte (zoals erythema migrans of Borrelia-lymfocytoom) lijkt overigens niet te veranderen: 10 dagen doxycycline (2 maal daags 100 mg) of, bij kinderen of contra-indicaties,14 dagen amoxicilline of 5 dagen azitromycine.
Voor EM en andere vormen van vroege Lymeziekte raadt de richtlijn, in volgorde van voorkeur aan: doxycycline 2 d.d. 100 mg gedurende 10 dagen.
Een rode ring/vlek (EM)
Kenmerkend voor acute ziekte van Lyme is een uitbreidende rode vlek of ring op de huid. Deze huiduitslag wordt een Erythema Migrans (EM) genoemd en komt bij het merendeel van de mensen met de ziekte van Lyme voor. Het EM kan gepaard gaan met griep-achtige verschijnselen.
Met de termen 'chronische ziekte van Lyme' of 'Post Lyme Syndroom' verwijzen sommige experten in dit domein naar patiënten met aanhoudende klachten toe te schrijven aan de ziekte van Lyme: musculoskeletale pijn, neurocognitieve stoornissen, vermoeidheid of een combinatie van deze symptomen (1).
De huiduitslag door de ziekte van Lyme is niet altijd een karakteristieke 'rode ring', maar kan ook een egaal gekleurde vlek zijn. Bij 1 op de 3 mensen met een huiduitslag door de ziekte van Lyme ontstaat zo'n egaal gekleurde vlek.
Bij veruit de meeste patiënten met neuropsychiatrische symptomen gaat het om lyme-encefalopathie: een vorm van diffuus hersenletsel dat wordt gekenmerkt door verwardheid, geheugenproblemen, stemmingsstoornissen en slaapproblemen [1].