Omdat het lichaam streeft naar een evenwicht in de concentratie van verschillende vloeistoffen, zal het water aan de lichaamscellen onttrekken. Het is dan ook aan te raden om een klein beetje zout toe te voegen aan het water, ongeveer negen gram keukenzout per liter.
Laat het slachtoffer regelmatig kleine hoeveelheden drinken. Meestal is water, sportdrank, thee of lichte bouillon voldoende. Geef hem of haar geen (gebluste) cola. In ernstigere gevallen geef je hem best een kant-en-klare rehydratatieoplossing, zoals ORS (Oral Rehydration Solution, verkrijgbaar bij de apotheek).
Zout houdt vocht vast
Om dat relatieve vochttekort aan te vullen, dient er meer vocht aangetrokken te worden uit voedsel en drinken. Een teveel aan zout kan dus leiden tot uitdroging van het lichaam, waarnaast het ook kan leiden tot het opzwellen van bijvoorbeeld de benen.
Ernstige uitdroging is gevaarlijk en kan zelfs leiden tot coma. Raadpleeg daarom direct een arts als je ernstige uitdrogingsverschijnselen signaleert. In geval van ernstige uitdroging kan behandeling in het ziekenhuis noodzakelijk zijn. Dan wordt er via een infuus vocht met een speciale samenstelling toegediend.
Op warme dagen zweten we meer om zo de hitte uit ons lichaam kwijt te raken. Hierdoor verlies je vocht en ook wat zout. Het is daarom belangrijk om voldoende te drinken, maar het is niet nodig om meer zout te eten dan normaal.
Het is wel belangrijk om voldoende water te drinken tijdens en na je uurtje sporten. Door te zweten verlies je namelijk vocht. Door te drinken vul je de hoeveelheid vocht in je lichaam weer aan. Het lichaam heeft voldoende vocht nodig: zo'n 1,5 a 2 liter per dag.
De hoeveelheid opgeloste suiker kan namelijk water vasthouden in de darm in plaats van ervoor te zorgen dat water door het lichaam wordt opgenomen. Bij diarree kun je dus beter ook geen suikerhoudende dranken drinken zoals cola en vruchtensap. De kans op uitdroging is dan groter.
Uitdrogen zorgt niet voor lijden
Een patiënt die geleidelijk uitdroogt heeft in het algemeen weinig klachten. Het geven van kunstmatig voeding en vocht kan daarentegen wel problemen oproepen, zoals benauwdheid (vocht achter de longen, als gevolg van het infuus).
Kortom: Verminderde elasticiteit is een signaal van uitdroging. Een huid die droog, koel en klam aanvoelt kan uitgedroogd zijn. Spierkrampen kunnen een signaal zijn van uitdroging. Kramp doet zich vooral voor wanneer uitdroging wordt veroorzaakt door overmatig zweten.
Je hebt zout nodig. Je lichaam gebruikt dit voor het prikkelen van zenuwen, het samentrekken van spieren en het goed opnemen en afvoeren van vocht. Hiervoor is ongeveer 1 tot 3 gram zout nodig. Gemiddeld krijgen we zo'n 9 gram zout binnen.
Volgens sommigen zou het de spijsvertering verbeteren, zorgen voor mooiere huid en haren en volgens sommigen zelfs de zuurtegraad in je lichaam regelen en zo helpen tegen klachten als jicht. Al zeggen experten dat je het liever laat voor wat het is. Het verhoogt de bloeddruk en zout dehydrateert het lichaam.
Onderzoek bij muizen laat zien dat een zoutrijke voeding leidt tot een afname van de bloedtoevoer naar de hersenen, beschadiging van bloedvaatwanden van capillaire netwerken en cognitieve achteruitgang. Lange tijd werd aangenomen dat deze effecten een direct gevolg waren van een te hoge bloeddruk.
De tijdsduur tot overlijden hangt af van hoeveel water iemand nog tot zich neemt. Indien uitsluitend water wordt gebruikt voor mondverzorging door een vernevelaar of ijsblokjes dan overlijdt men na ongeveer 10 dagen (spreiding 7-17 dagen).
Hierbij geldt de vuistregel om anderhalf keer zoveel te drinken, als er aan vocht is verloren. Dit hoeft niet zo snel mogelijk, maar juist verspreid over meerdere uren. Tijdens inspanning verliezen sporters vocht, voornamelijk door te zweten.
Laat de maag eerst tot rust komen voordat u weer gaat drinken of eten. Als u meerdere malen moet overgeven, kunt u veel vocht verliezen. Neem dan iedere 5 of 10 minuten een slokje water of een lepeltje slappe thee. Daarmee voorkomt u uitdroging.
Het lichaam laat methaanthiol vrij gedurende het ontbindingsproces. Methaanthiol ruikt naar zweetvoeten en rotte witte kool. Dimethyldisulfide is een stinkend gas dat voortkomt via vele bronnen, zoals bacteriën, schimmels, planten, en dieren.
Mensen die sterven, hebben vaak weinig of geen behoefte meer aan voedsel en vocht. Ze kunnen snel in gewicht afnemen. Het lichaam verandert: de wangen vallen in, de neus wordt spits en de ogen komen dieper in hun kassen te liggen.
Wanneer je te weinig water drinkt, wordt het bloed dikker en neemt de bloeddruk af. Op die manier stroomt het bloed enkel nog naar de meest vitale organen wat leidt tot duizeligheid, concentratiestoornissen en misselijkheid. Ook ons hart heeft water nodig. Wie te weinig drinkt, beïnvloedt de werking van de zenuwcellen.
Voor de meeste mensen zal thee een goed alternatief zijn voor water. Dat zal op z'n minst het geval zijn voor een deel van de dag. Als je niet gevoelig bent voor cafeïne, is thee geweldig voor in de ochtend en de middag. Als je enigszins gevoelig bent voor cafeïne, blijf drink het dan alleen in de ochtend.
Nee, er bestaan geen voedingsmiddelen die diarree kunnen stoppen. Lange tijd werd gedacht dat bijvoorbeeld banaan, witbrood, beschuit, witte rijst, geraspte appel of kaneel helpen diarree te stoppen. Maar dit is niet zo. Als je ontlasting te dun is of je last hebt van diarree, is het goed om voldoende vezels te eten.
Uitdroging is een tekort aan water in het lichaam. Mensen die ouder zijn dan 70 hebben meer kans om uit te drogen. Te weinig drinken, koorts, overgeven, diarree en warm weer kunnen zorgen voor uitdroging.
Minder zout zweet
De waterkanaaltjes in de zweetklieren slagen erin wat zout terug te pompen in het lichaam, legt Daanen uit. Daardoor is het zweet op de huid minder zout dan onze lichaamsvloeistof. Wie veel zweet, moet dus juist geen extra zout eten, want dat versterkt het probleem.
Voeg 3 á 4 gram zout toe per liter water; dit is 3 á 4 kg per 1000 liter.
Kortom. Nachtzweten kan dus verschillende oorzaken hebben, zoals een te warme omgeving of nachtkledij, lichamelijke inspanning, voeding, medicijnen, hormoonschommelingen of en onderliggende ziekte. Hoewel de meeste onschuldig zijn, is het toch belangrijk om bij aanhoudende klachten contact op te nemen met je huisarts.