“Wanneer water het kookpunt van honderd graden Celsius bereikt, wordt de druk van waterdamp in het water gelijk aan de luchtdruk. Hierdoor borrelen dampbellen op. Dit veroorzaakt het ruisende geluid. Als het water in zijn geheel de honderd graden bereikt, worden de bellen steeds groter, en kleiner in aantal.
Blaasvorming door luchtinsluiting
De pas aangebrachte nog natte verflaag sluit de poriën af met als gevolg dat lucht ingesloten wordt. Vervolgens schijnt de zon erop en/of de buitentemperatuur stijgt sterk. Door de warmte zet de lucht uit en kunnen blaasjes in verf, ook wel verffilm genoemd, ontstaan.
Er is een temperatuur, waarbij heel veel moleculen tegelijkertijd de vloeistof verlaten. Deze temperatuur noemen we het kookpunt. Zo kookt water bij 100 °C. Het water verdampt.
Wat niets uitmaakt is hoe u het opwarmt om tot het kookpunt te komen. Want of u het water in een waterkoker kookt of in een pan, het kookt altijd bij 100 graden. Het is eenvoudig te zien of het kookt of niet, want dat ontstaan er luchtbelletjes (belletjes met stoom). Dus als het borrelt is het gekookt.
Dat schuim bestaat namelijk uit gluten die tijdens het koken uit de pasta sijpelen. De olie verzwakt de oppervlaktespanning van het water, waardoor het schuim niet beklijft. Een betere oplossing tegen schuimen is het vuur wat lager zetten.
Pas als het water begint te pruttelen, is het tijd om je pasta toe te voegen aan de pot. In koud water zuigt pasta gewoon water op, maar jammer genoeg gaart de pasta dan niet. Het resultaat van pasta koken in koud water is daardoor een te slappe pasta.
Schuimvorming in vijvers wordt meestal veroorzaakt door een teveel aan eiwitten in het water, wat kan ontstaan door overmatig voeren, onvoldoende filterprestaties of de afbraak van organisch materiaal. Deze eiwitten binden zich aan de watermoleculen, waardoor er schuim op het wateroppervlak ontstaat.
De enige manier waarop de samenstelling van gekookt water verandert, is dat exact dezelfde opgeloste stoffen (mineralen) nu in een kleiner volume zitten, maar dit gebeurt ook al na één maal koken. Iedereen kan dus met een gerust hart een kopje thee zetten met water dat al één of meerdere keren heeft gekookt.”
"Het vermogen van inductie is het dubbele dan dat van de waterkoker en het duurt ook dubbel zo lang om water op te warmen. Het kost 0,10 euro om één liter water te koken op inductie." Met zekerheid is een waterkoker dus de goedkoopste manier om water op te warmen!
Stefan Kools, teamleider chemische waterkwaliteit en gezondheid bij wateronderzoeksinstituut KWR: 'Een paar keer water koken maakt amper verschil. Dan zitten stoffen als arseen en nitraat nog steeds ver onder de Nederlandse gezondheidswaarde. Ons water is echt veilig, ook als je het vaker kookt.
Als u water 3 minuten kookt, gaan alle bacteriën dood. Na het koken kunt u het water veilig drinken. Een kookadvies geldt meestal 3 tot 4 dagen.
Kokend water is nefast voor de theebladeren en het tast de aroma's aan. Laat het gekookte water dus altijd 3 à 5 minuten afkoelen voor je het op de thee giet of meet de watertemperatuur met een thermometer voor je de theeblaadjes erin laat infuseren.
Opnieuw gekookt water kan zeer gevaarlijk zijn. Waarom? – Omdat de samenstelling van het water wordt gewijzigd wanneer het wordt gekookt." Tenzij je gepurifieerd water gebruikt, zijn er altijd wat kleine doseringen van chemicaliën aanwezig, bijvoorbeeld nitraten, arseen en fluoride.
Koolzuur kan van nature in dranken voorkomen, er bestaat natuurlijk koolzuurhoudend mineraalwater. In kalkrijke gebieden zal een deel van de kalk (calciumcarbonaat) oplossen in het water als koolzuur.Als het water aan de grond komt, valt de druk weg en komt het gas vrij.
Op een gegeven moment is het zo groot dat het niet meer door de wand kan worden vastgehouden. Door de opwaartse kracht drijft het belletje dan omhoog. Onderweg naar boven blijft het belletje aangroeien door het opnemen van opgelost gas. Naar boven toe worden daardoor de belletjes steeds groter.
Het zijn vooral de middelgrote eiwitten die zo belangrijk zijn voor de schuimvorming op het bier. Koolzuurbelletjes zijn de basis van het schuim.Koolzuur wordt gevormd door de gistcellen.Het koolzuur in het bier komt vrij in de vorm van bubbels, die naar de oppervlakte stijgen.
Als je bijvoorbeeld 5 liter per dag gebruikt, is het verbruik van de Quooker ongeveer 0,605 kWh aan, terwijl een inefficiënt gebruik van een waterkoker zou neerkomen op ongeveer 0,6375 kWh.
Je fornuis verbruikt 2 tot 3 keer zoveel energie wanneer je zonder deksel kookt! Wanneer je het deksel op de pan plaatst, kookt je water namelijk sneller. Zodra het water kookt, kan je het vuur zachter zetten. Doordat het water al op temperatuur is kun je rustig blijven doorkoken.
Ok, je wil dus 1 liter water koken voor je pasta. De waterkoker doet daar ongeveer vier minuten over en dat kost 0,16 kWh, is 0,04 euro. Op het gasfornuis duurt het circa zes minuten en dat kost 0,03 kubieke meter aardgas, is 0,02 euro. Gas is dus goedkoper, maar kost meer tijd (en dat is ook weer geld).
Niet wetenschappelijk bewezen. Er is echter geen wetenschappelijk bewijs dat gekookt warm water direct gezondheidsvoordelen biedt bij deze processen. En ook niet of het beter is dan het drinken van koud water. Al met al is er maar weinig onderzoek gedaan naar de gezondheidsvoordelen van het drinken van water.
Kalk in water is niet slecht of schadelijk voor de gezondheid en ook planten en dieren hebben er geen last van. Los van de bittere smaak is het niet ongezond om wat van de kalkdeeltjes uit je waterkoker op te drinken met je thee.
Door water te koken blijven stoffen zoals kalk en magnesium op de bodem van de pan of waterkoker hangen waardoor het water zelf kalkvrij is. Echter, hierdoor moet de pan of waterkoker vaker ontkalkt worden, wat voor onnodige slijtage kan zorgen.
Water is schoon als:
het water helder is en niet troebel. Je kunt er dus goed doorheen kijken. Dat noemen we doorzicht.
Er zijn verschillende technieken waarmee je de waterhardheid van je water kan testen. Zo kun je het kalk in het water meten met zeeptesten, teststroken en druppeltesten (waterhardheid tester). Daarnaast kan je ook gegevens opvragen bij het lokale leidingwaterbedrijf.