Het couperen van staart en/of oren werd bij veel hondenrassen gedaan, zoals terriërs, dobermanns en bouviers. Vaak uit cosmetische overwegingen en soms om beschadigingen aan lichaamsdelen te voorkomen. Het couperen van de oren bij honden is sinds 1 oktober 1996 in Nederland en sinds 1 oktober 2001 in België verboden.
Wanneer varkens zich vervelen of stress ondervinden, als er competitie om voer is, ze ziek of ontevreden zijn over het voedsel of het stalleefklimaat, dan kunnen ze dit uiten door elkaar te bijten. Dit gebeurt vooral in de staart - en in mindere mate de oren - soms tot bloedens toe.
Sandercock vertelde tijdens de meeting dat couperen invloed heeft op het perifere zenuwstelsel van het dier. Hij geeft aan dat de gevolgen van couperen vergelijkbaar zijn met zenuwpijn bij mensen. Ook werden er neuromen gevonden, gevoelige woekeringen van zenuwweefsel.
Kort gezegd, alleen een dierenarts mag medisch noodzakelijke ingrepen uitvoeren. Het couperen van staarten en oren hoort daar, tenzij er een daadwerkelijke kwaal aan de oren of staart bestaat, niet bij en is dus verboden.
Dit is een lichamelijke ingreep en mag niet in Nederland. Het couperen van de staart en/of oren schaadt het welzijn van het dier. Een dier heeft zijn staart en oren nodig als onderdeel van zijn lichaamstaal. Alleen als er een medische noodzaak is, mag een dierenarts een dier couperen.
Het couperen van de oren bij honden is sinds 1 oktober 1996 in Nederland en sinds 1 oktober 2001 in België verboden. Het couperen van staarten bij honden is sinds 1 september 2001 in Nederland en sinds 1 januari 2006 in België verboden. Spanje begint daar nu pas mee, meer dan 30 jaar na de overeenkomst.
Bij paarden werden staarten om cosmetische en praktische redenen gecoupeerd. In de oudheid werd dit al gedaan en vanaf de 16de en 17de eeuw kwam het couperen van de staart veelvuldig voor. Met een hakmes werd de staart afgehakt, waarna de wond met een brandend ijzer werd dichtgebrand.
De hond gebruikt zijn staart om te laten weten hoe hij zich voelt. Zijn staart is zijn communicatiemiddel. Hij gebruikt niet alleen zijn staart maar ook zijn houding en lichaamsgeur dus elkaar besnuffelen en plasjes overal achterlaten. En ook met geluid.
De belangrijkste functies van de staart zijn vliegen verjagen, communiceren en balanceren. Zo zie je koeien en paarden in de wei veelal zwiepen met hun staart om zo de vliegen weg te jagen. Honden en katten laten door de positie en de beweging van hun staart zien hoe ze zich voelen.
In de rassen Boston Terriër en Engelse Bulldog hebben alle honden ofwel geen staart ofwel een zeer korte staart met verschillende buigingen.
Bij de productie van goedkoop vlees staan veel varkens dicht op elkaar in krappe, kale hokken. Uit verveling en frustratie gaan die varkens in elkaars staarten bijten, met open wonden en ontstekingen tot gevolg. Om dat te voorkomen, wordt bij al die biggetjes preventief het staartje afgebrand.
De staart heeft voor het varken een belangrijke signaalfunctie, verklaart ze in een recent gepubliceerd filmpje. ,,Niet alleen naar zijn hokgenoten toe, die hij laat zien hoe hij zich voelt, maar ook ten opzichte van de boer. Die kan aan de staart zien of een varken goed in zijn vel zit.”
Varkens hebben van nature de neiging om te wroeten, kauwen en bijten. In sommige situaties kan dit leiden tot een gevaarlijke situatie voor de verzorger.
Ontstaan van staartbijten
Het bijten in staarten is een manipulatieve gedraging vaak gezien bij speenbiggen. Het kan verschillende oorzaken hebben. Vaak kan de aanzet om te gaan staartbijten gezien worden als een langzaam vollopende emmer, die als het dier teveel stress ervaart, kan overlopen.
Wist je dat er ook een kattenras bestaat zonder staart? De Manxkat wordt staartloos geboren. En veel meer katten moeten het leven door zonder staart, want er gebeuren nog wel eens ongelukken mee. Denk aan een staart tussen de deur of ergens anders klem gezeten.
Een hondje dat met zijn staart kwispelt, is meestal blij. Toch zijn er nog verschillende kwispels te onderscheiden, elk met een verschillende betekenis. Je hebt de grote, open kwispel, ter hoogte van de rug. Hierbij zwiept de hond zijn staart heen en weer, soms zelfs zo snel dat het wel lijkt of hij gaat er af vliegen.
Kwispelt je hond snel, dan is dat doorgaans een goed teken. Hij voelt zich blij, bijvoorbeeld omdat jij terug thuis bent. Traag kwispelen geeft meestal aan dat je hond zenuwachtig is en zich niet op zijn gemak voelt. Belangrijk om te onthouden is dat de staart niet bij elke hond exact hetzelfde vertelt.
Wederzijds staren
Staren heeft bij dieren meestal als betekenis om gezag en dominantie te tonen. Bij een hond heeft het staren een vriendelijke bedoeling. Wanneer een hond en mens naar elkaar staren geeft het een gelukkig gevoel voor beide. Honden stammen af van wolven, maar deze dieren zien staren als bedreiging.
Gedragingen die kunnen duiden op pijn
Verwijzen naar een pijnlijke plek: wanneer een hond pijn heeft op een bepaalde plek gaat hij deze plek vaak herhaaldelijk likken, bijten of krabben. Vooral bij acute pijn wordt dat veel gezien. Daarnaast probeert hij het pijnlijke (lichaams-)deel te verstoppen.
In de neus van de hond zitten kliertjes die vocht af geven. Ook komen de traanafvoerbuizen van de hond voor in zijn neus uit. Al dat vocht zorgt ervoor dat de neus schoon blijft en dat de hond goed kan blijven ruiken. Daarom hebben honden een natte neus.
De eigenaar van het dier moet papieren hebben waarmee hij/zij kan aantonen dat het dier niet in Nederland is gecoupeerd. Het is in Nederland wel verboden om hier verblijvende dieren te kopen, verkopen en zelfs ter verkoop in voorraad houden.
Niet welkom: pitbull terriër, fila brasileiro, tosa inu, dogo argentino, American Staffordshire terriër, Tsjechoslowaakse wolfshond en kruisingen van een hond met een wolf(achtig ras). Honden die qua uiterlijk op deze rassen lijken, hebben officiële stamboompapieren nodig om hun ras te bewijzen.
Specifieke rassen, honden met gekorte oren en staart zijn verboden Zwitserland in te brengen. Er kan een uitzondering op de regel worden gemaakt met betrekking tot kort verblijf.
De dromedaris heeft één bult op de rug en de kameel heeft twee bulten. Daarnaast heeft een kameel langer haar, kortere poten en is hij dikker dan de dromedaris. Ook komen ze elk uit een ander leefgebied.