Begin jij gelijk te huilen bij een verkeerde opmerking als je moe bent? Je bent niet de enige, zo blijkt uit Amerikaans onderzoek. Het deel in je hersenen dat verantwoordelijk is voor deze plotselinge huilbuien, is je amygdala.Die is betrokken bij het aansturen en verwerken van emoties, zoals angst en agressie.
Emotionele instabiliteit kan verschillende oorzaken hebben. Een veelvoorkomende oorzaak is stress. Je kunt bijvoorbeeld veel deadlines op je werk hebben of weinig waardering ontvangen. Kritiek van andere mensen kan ook stressvol zijn, net als te weinig tijd voor jezelf.
Verhoogde prikkelbaarheid, sneller uitvallen, eerder boos worden. Concentratie- en geheugenproblemen, gauw afgeleid zijn, zich minder goed kunnen concentreren op taken, en daardoor vaak minder goed kunnen onthouden. Minder kunnen verdragen: minder goed tegen geluid, drukte en/of licht kunnen.
Mentale vermoeidheid
Vaak voel je je lusteloos, sloom en alsof je hoofd vol zit. Als je mentaal vermoeid bent, kan het voor jou ook moeilijker zijn om prikkels te verwerken. Je bent snel gestrest, hebt in weinig dingen zin en bent soms ook negatief. Vaak voel je je ook moe en futloos.
Huilen kost bijna twee keer zoveel energie als gewone activiteiten en ongeveer vier keer zoveel energie als bijvoorbeeld liggen en rondkijken in de box. Het is dan ook niet zo vreemd dat kinderen en volwassenen lichamelijk moe worden van huilen.
“Mensen die emotioneel uitgeput zijn, durven al eens extreme uitspraken te doen. Ze flappen dingen eruit zonder daar op het moment zelf over na te denken. Maar achteraf gaan de hersenen in overdrive en piekeren ze zich suf over wat ze gezegd hebben.
Adem bewust en goed in en uit. Je erkent je emoties, staat er even bij stil en geeft ze 'meer lucht'. Ze worden dan minder heftig en zijn beter 'in de hand' te houden. 'Even diep zuchten' is dus nog niet zo gek om je emoties te reguleren.
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Om stress en mentale uitputting tegen te gaan, is het namelijk belangrijk om de Hippocampus en de frontale lob te stimuleren. En dit gebeurt onder andere door beweging, het luisteren van muziek en genoeg slaap, zoals hij uitlegt in dit interessante mini-college.
In Vermoeidheid als emotie stelt psychotherapeut Ronald Pino dat moeheid, hoewel ervaren als een lichamelijke toestand, toch veeleer een geestesgesteldheid is. Bij moeheid is er hetzelfde aan de hand als bij blozen, dat zichtbaar lichamelijk van aard is, maar de uitdrukking is van een psychologisch verschijnsel.
Wie voldoende heeft geslapen, maar zich op de dag nog slaperig voelt kan last hebben van hypersomnie. De medische omschrijving van deze slaapstoornis is: dagelijks terugkerende en meerdere perioden van slaperigheid. Het vervelende van deze stoornis is dat het een behoorlijke invloed kan hebben op het dagelijks leven.
Begin jij gelijk te huilen bij een verkeerde opmerking als je moe bent? Je bent niet de enige, zo blijkt uit Amerikaans onderzoek. Het deel in je hersenen dat verantwoordelijk is voor deze plotselinge huilbuien, is je amygdala. Die is betrokken bij het aansturen en verwerken van emoties, zoals angst en agressie.
Burn-out: Fysieke en/of mentale instorting (fase 12)
Er komt helaas niets meer uit je. Al je plannen zijn omgevallen. Het leven dat je hebt opgebouwd stelt niets meer voor. Je ziet de zin en het nut van het leven niet meer in en je kunt zelfs zelfmoordgedachten hebben.
Als je verdriet maar niet overgaat, of als je vaak zomaar verdrietig bent zonder duidelijke aanleiding, dan ben je misschien depressief. Doe de depressietest om te ontdekken of dat zo is.
Onze lichaam (fysiek), het denken (mentaal) en onze gevoelens (emotioneel) bepalen te samen hoe we ons gedragen. Fysiek, mentaal en emotioneel zijn aan elkaar gekoppeld. Wanneer we bijvoorbeeld vrolijk zijn, glimlachen we en hebben we positieve gedachten.
Niet lekker in je vel zitten, hooggevoeligheid, zwaarmoedige gevoelens, opspelende emoties en moeilijk om kunnen gaan met emoties als boosheid en verdriet; zijn klachten waar je meestal voor naar de huisarts, coach of psycholoog gaat.
Als je te lang last hebt van stress en je lijf zich niet kan herstellen van stress, kun je een burn-out krijgen. Je 'reserves' zijn dan op en je lichaam en geest zijn uitgeput. Een burn-out heeft vaak met het werk te maken, maar dat hoeft niet per se.
Spanningshoofdpijn voelt aan als een lichte tot matige hoofdpijn die vaak begint aan de zijkanten van het hoofd en is eerder zeurend en dof. Sommige mensen ervaren ook een druk op het voorhoofd door stress. Spanningshoofdpijn veroorzaakt inderdaad eerder een drukkende pijn, die aanvoelt als een soort band om het hoofd.
De kijk op stress begint fundamenteel te veranderen. We kunnen ook onbewust aan stress lijden, tijdens onze slaap en overdag . Hoogleraar psychologie Jos Brosschot wijdt er op 2 december zijn oratie aan.
Te lang te veel stress, of spanning, zorgt ervoor dat je hersenen minder goed functioneren. Hierdoor kun je bijvoorbeeld vaker dingen gaan vergeten, snel afgeleid zijn en gevoeliger zijn voor negatieve emoties. Dit is te voorkomen door je hersenen voldoende rustmomenten te geven.
Een emotie zoekt altijd een uitweg, zoals water ook altijd blijft stromen. En desnoods een overstroming veroorzaakt als het niet anders kan. Als jij een emotie onderdrukt, kan deze je lichaam niet verlaten. En zal van zich laten spreken door middel van lichamelijke klachten en in het ergste geval zelfs ziekte.
Mentaal sterk zijn betekent dat je je gevoelens, gedachten en gedrag kunt managen. Je neemt de regie en doet wat nodig is om je doelen te bereiken.
Soms kan het te maken hebben met een psychisch element, terwijl bij de ander een nare ervaring voor klachten zorgt. Ook kan een ingrijpend evenement leiden tot verdrietige gevoelens, zoals een ontslag, het ontbreken van sociale contacten, een verhuizing of het verlies van een naaste.