Mensen worden bang door een gil of schreeuw van anderen, omdat het geluid sterk varieert in volume. Dat blijkt uit een nieuwe studie. Als mensen een schreeuw horen, wordt het hersengebied waar angst ontstaat vrijwel onmiddellijk geactiveerd.
Als iemand iets zegt dat je niet leuk vindt, wil je gaan schelden en schreeuwen. Je kan er niks aan doen, maar het gebeurt steeds weer. Ook lieg je meer dan eens of maak je dingen expres stuk. Als je hier vaak last van hebt dan kan het zijn dat een gedragsstoornis hebt.
Schreeuwen dient als een uitlaatklep en vermindert de spanning. Het is een oerreactie. Dieren doen dit ook als ze zich bedreigd voelen. “Agressief of boos gedrag komt uit een wat primitief gedeelte van de hersenen (de amygdala).
Bij secundaire emoties kun je denken aan frustratie, cynisme, roddelen klagen en slachtoffergedrag. Zo kan iemand verdriet tonen, maar zit daaronder eigenlijk boosheid, of toont iemand blijdschap terwijl er angst is. Als iemand secundaire gevoelens ervaart dan worden vaak ook de ogen gesloten.
Schreeuwen in situaties waarin je je ook met gewoon praten hoorbaar en verstaanbaar kunt maken, geeft enkel aan dat je je machteloos, 'niet-gehoord', 'niet-begrepen' en 'emotioneel ontploffend' voelt. Die emotionele ontploffing kan van verbaal naar fysiek gaan, dat is wat het angstig kan maken.
De angst om toegeschreeuwd te worden, zit vaak diepgeworteld in ons verleden, gevormd door hoe we zijn opgevoed en de uitdagingen waarmee we te maken hebben gehad . Bij het onderzoeken van de wortels van deze angst, richten we ons op twee belangrijke aspecten: opvoeding in de kindertijd en trauma's uit het verleden. Hoe streng waren de regels thuis? Was schreeuwen een vorm van discipline?
Schreeuwen dient als een uitlaatklep en vermindert de spanning. Opvallend is echter dat mensen niet – zoals veel dieren – alleen schreeuwen of krijsen als er iets mis is of zich bedreigd voelen. Schreeuwen of krijsen is een goede manier is om stress, frustratie en woede te uiten.
Woede is een secundaire emotie
Meestal ervaren we eerst een primaire emotie zoals angst, verlies of verdriet. Omdat deze emoties gevoelens van kwetsbaarheid en verlies van controle creëren, maken ze ons ongemakkelijk . Een manier om met deze gevoelens om te gaan, is door onbewust over te schakelen op woede.
Boosheid. Met de emotie boosheid, stijgt de energie vooral in het bovenste gedeelte van het lichaam. Je handen, armen, borst en hoofd ervaren volgens het onderzoek een verhoogde activiteit. Deze verhoogde activiteit kan bijvoorbeeld bijdragen aan het ondernemen van actie.
Er zijn verschillende oorzaken mogelijk, zoals aangeboren zwakheid van de stembanden, conditie en leeftijd, stress, emoties en hormonale veranderingen en medicijngebruik. De bouw van het strottenhoofd, de kwaliteiten van de stem en het stemgebruik zijn daarnaast bij iedereen verschillend.
Schreeuwen activeert de amygdala, een kern in de hersenen die helpt het bewustzijn te vergroten . En volgens Dr. Philippe Gilchrist van Macquarie University geeft het aanwijzingen over hoe mensen reageren op gevaar en de omgeving. Schreeuwen kan worden geassocieerd met een veelheid aan emoties of functies.
In het onderzoek van Joseph Ledoux werd gevonden dat een klein gebied in de hersenen vooral betrokken is bij de regulatie van negatieve emoties, zoals angst en agressie: de amygdala, de twee amandelvormige kernen in de voorhersenen.
Soms ben je onbewust van je boosheid, omdat je hebt geleerd dat je niet boos mag zijn. In zo een geval kan opgepropte frustratie zich uiten in de vorm van extreme vermoeidheid. Door het krampachtig vasthouden, verkrampen de spieren en organen wat kan leiden tot vermoeidheidsklachten.
Nadat je bent uitgescholden, is het belangrijk om je veiligheid de hoogste prioriteit te geven. Ga weg uit de situatie als je kunt. Praat met iemand die je vertrouwt over de situatie en hoe je je daarbij voelt, en vraag om hulp . Overweeg om mindfulness- of ontspanningsoefeningen te doen om te kalmeren.
Mensen met overprikkeling hebben vaak last van hoofdpijn, vermoeidheid, stress, verminderde concentratie, slaapproblemen, onrust, en het overlopen van emoties. Bij sommige mensen leidt dit tot tijdelijke uitvalsverschijnselen, koorts, overgeven of een epileptische aanval.
ADHD en overprikkeling. Als je ADHD hebt, kan je moeite hebben om prikkels die op je afkomen te verwerken. Dit kunnen externe prikkels zijn maar ook interne prikkels. Externe prikkels zijn indrukken die via de zintuigen binnenkomen zoals geluiden, beelden, geuren, smaken, en lichamelijke sensaties.
Lever: Boosheid en frustratie. Hart: Vreugde, maar bij disbalans ook overmatige opwinding of angst. Milt: Piekeren en zorgen. Longen: Verdriet en melancholie.
Beweging is een krachtige manier om het lichaam te helpen verdriet en trauma los te laten . Zachte oefeningen, zoals stretchen, yoga of tai chi, kunnen u helpen om u af te stemmen op uw lichaam en opgeslagen spanning los te laten. Ademhaling is een ander essentieel hulpmiddel, omdat het het parasympathische zenuwstelsel activeert, wat het lichaam en de geest kalmeert.
De fysieke effecten op lange termijn van ongecontroleerde woede omvatten verhoogde angst, hoge bloeddruk en hoofdpijn . Woede kan een positieve en nuttige emotie zijn, als het op de juiste manier wordt geuit.
Met hun lichaam en geest overweldigd door zorgen, kan de persoon zich gestrest en uitgeput voelen . Dit kan het voor hen moeilijk maken om dingen van zich af te schudden of te negeren zoals ze dat normaal gesproken zouden kunnen. Dit kan er op zijn beurt voor zorgen dat ze sneller geïrriteerd raken en boos worden.
Boosheid en woede zijn vaak reactie op onrecht. Het onrecht dat jou wordt aangedaan, of ooit is aangedaan. Het kan ook voorkomen dat je boos wordt over onrecht dat je om je heen ziet. Op je werk, of zelfs in je privéleven.
De Dominantie-Onderdanigheidsschaal vertegenwoordigt de controlerende en dominante aard van de emotie. Bijvoorbeeld, terwijl zowel angst als woede onaangename emoties zijn, is woede een dominante emotie, terwijl angst een onderdanige emotie is .
Waarom schreeuwen mensen eigenlijk? Mensen schreeuwen vaak als gevolg van een overvloed aan emoties, zoals frustratie, woede of stress. Soms is het aangeleerd gedrag door ervaringen uit het verleden of een manier om controle te krijgen over een situatie.
Voor sommige mensen kan schreeuwen een copingmechanisme zijn om te reageren op stress, woede of andere intense emoties . Voor mensen die moeite hebben met het beheersen van hun emoties, kan schreeuwen een manier zijn om hun punt duidelijk te maken. Voor mensen die onder extreme druk staan, kan schreeuwen het resultaat zijn van opgebouwde stress.
Gevoelens in de nek, schouders en armen zijn het meest prominent aanwezig bij emoties die ervoor zorgen dat we een beweging naar andere mensen maken, zoals bij woede en blijdschap. Minder energie in je armen en benen is kenmerkend voor verdriet en somberheid.