Honden zijn van nature sociale slapers: ze slapen graag samen en voor honden is het onnatuurlijk om alleen te slapen. Een hond komt daarom ook graag tegen je aan liggen, dit wordt ook wel contactliggen genoemd. Wat je vaak ook ziet is dat de hond op je voeten gaat liggen of dat de hond tussen de benen slaapt.
Honden kiezen als favoriet vaak iemand met hetzelfde energieniveau en dezelfde persoonlijkheid als zijzelf. Daarnaast zijn er hondenrassen die vooral een band opbouwen met één persoon, waarbij de favoriete persoon dus ook vaak de enige persoon is.
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom je hond je steeds volgt: Je hebt nooit aangeleerd dat hij op zijn plek moet blijven liggen. Hij wil je beschermen. Hij dringt zich op aan jou.
De voornaamste reden dat honden likken is plezier. Je hond heeft het naar zijn zin of ontmoet nieuwe mensen die met hem willen spelen. Wanneer een hond je gezicht, handen of voeten likt bij thuiskomt, is het erg waarschijnlijk dat hij blij is dat je thuis bent. “Welkom thuis en geef mij aandacht!”.
Hoewel dit niet concreet bewijst dat honden besef hebben van het verstrijken van tijd, toont het wel aan dat de tijdsduur dat honden alleen gelaten worden, wel degelijk effect heeft op de hond. Omgevingsfactoren, 'Hoe laat ruikt het?' Naarmate tijd verstrijkt, verandert de omgeving.
Tegen je aan leunen
Dan laat hij zien dat hij van je houdt en wilt hij zijn affectie laan je tonen. Wanneer een hond tegen je aan leunt dan voelt hij zich veilig bij jou. Wanneer jouw hond tegen je aanleunt en aan angstige indruk maakt, dan kan hij overigens nog steeds van je houden en zich veilig voelen bij je.
Een hond die niet mee kan op vakantie, sterft absoluut niet van verdriet. ,,Als je hem achterlaat in een pension of bij de oppas en de deur achter je dichttrekt, is het beestje je al vergeten voor je in de wagen gestapt bent'', zegt dierendokter Rob Lückerath.
Een gelukkige hond is een gemanierde hond. Hij houdt zich rustig, maakt niets kapot en probeert geen aandacht te trekken door stoute dingen te doen zoals in huis plassen. Als je pup vaak bijt, graaft of meubels en kleren vernielt, probeert hij je te zeggen dat hij zich verveelt, stress heeft of bang is.
Vroeger keek je hond dus vooral naar flikkerende beelden, maar tegenwoordig kan hij de beelden net als wij in de vorm van een film zien. Kunnen honden tv kijken, zoals wij dat zien? Nee, dat niet. Honden volgen niet series of films zoals wij die volgen en begrijpen.
Het is onmogelijk om echt te bewijzen of geesten bestaan en of honden ze kunnen zien als ze dat doen. Wat waar is, is dat honden dingen kunnen zien, ruiken en voelen die mensen niet kunnen.
Het merendeel van de honden bleek zich na een minuut nog te herinneren wat hun baasje had gedaan. Sommige dieren konden de handeling zelfs na een uur nog imiteren. Naarmate de tijd vordert, krijgen honden steeds meer moeite om zich een handeling te herinneren, net als mensen.
Bij dieren geldt eigenlijk hetzelfde als bij mensen. Verliefdheid komt door het stofje oxytocine. Oxytocine is een hormoon dat ervoor zorgt dat een band versterkt wordt. In het dierenrijk is dit stofje ook aanwezig, ook bij je hond of kat.
Je hond legt zijn hoofd op je schoot om je te laten weten dat hij er voor je is. Hij geeft je steun en wil je graag helpen. Als je hond dit doet terwijl je je zo voelt, toont dit aan hoe sterk de band tussen jullie is. Je maatje staat klaar voor je en wil je beter laten voelen.
Honden hebben net als mensen emoties. Ze kunnen blij, boos bang of verdrietig zijn. Je kunt die emoties ook herkennen aan de lichaamstaal van de hond. Een boze hond kan zijn tanden laten zien.
Op je voeten zitten
Als hij last heeft van verlatingsangst, is dit een door honden veel gebruikte manier om troost te zoeken, door dicht bij je te zijn. Als je hond jaloers is, kan dit een manier zijn om andere mensen en dieren te laten zien dat je van hem bent.
Honden voelen zich verbonden met hun eigenaar en laten dit ook merken. Affectie kan zich onder meer enerzijds uitdrukken in liefde: verering, vriendschap, kameraadschap, verliefdheid, aantrekkingskracht, verafgoding en onderwerping. Honden hebben over het algemeen een bovengemiddeld lief en sociaal karakter.
Knuffelen: liever niet.
We vinden onze honden vaak zó lief dat we ze een dikke knuffel willen geven. Maar honden begrijpen hier weinig van. Ze voelen zich gevangen door de armen die om hen heen worden geslagen. Het is niet veilig en de hond kan onverwachts reageren.
Honden die zich over willen geven gaan op hun rug liggen. Hierbij komen de buik en de hals van de hond boven te liggen, kwetsbare delen van het lichaam van de hond. Om jou die kwetsbare delen te laten aaien, moet hij je dus vertrouwen.
Welke plek kies ik voor de slaapplaats? De plaats van de slaapplek is érg belangrijk. Een hond moet zich terug kunnen trekken naar een eigen, veilige en rustige plek om te rusten of te slapen. De meeste honden zijn graag in de buurt van jou en je gezin, andere honden zoeken liever een rustige plek alleen op.
Omdat honden geen fovea hebben (een gebied in het oog met 100% kegeltjes), wordt geschat dat hun oog voor detail tot 6 maal minder goed is dan dat van de gemiddelde mens. Honden kunnen 's nacht veel beter zien dan de mens om twee redenen: Ze hebben veel meer staafjes (deze zijn nodig om 's nacht te kunnen zien).
Wetenschappers hebben aangetoond dat een hond zijn baasjes grotendeels op basis van diens gezichten herkent. Uit experimenten blijkt dat een hond zijn baasje wanneer deze het gezicht bedekt moeilijk kan herkennen. De studie bevestigt maar weer eens hoe sterk de domesticatie het gedrag van honden beïnvloedt.
Honden zijn perfect in staat zich dingen te herinneren, ook zonder dat we hen daarvoor belonen. Honden blijken dus over een episodisch geheugen te beschikken, net als de mens. Dat mag geen al te grote verrassing zijn. Al is dit de eerste keer dat een vorm van een episodisch geheugen bij een dier is aangetoond.
Honden ruiken veel beter dan mensen. Een gemiddelde mens heeft 5 miljoen reukreceptoren in de neus, een hond 220 miljoen. Een hond kan dus veel beter hele subtiele geuren opmerken, die bijvoorbeeld door een ziekte worden verspreid.