Vaak is amputatie noodzakelijk wanneer de bloeddoorstroming niet langer voldoende is om weefselcellen te voorzien van zuurstof (diabetische voet). Een andere oorzaak van amputaties zijn ongevallen waarin een herstel van de voet niet mogelijk is.
Een beenamputatie kan verschillende redenen hebben. In ongeveer 90% van de gevallen is een amputatie het gevolg van vaatproblemen. Verder kan een amputatie nodig zijn door een ongeluk (trauma), een infectie of een bottumor. Een amputatie is een ernstige, onherstelbare ingreep.
Eén op de vijf mensen met diabetes krijgt voetproblemen. De helft hiervan krijgt een voetinfectie, die soms te langzaam geneest. Dit kan ernstige gevolgen hebben, bijvoorbeeld een amputatie. Jaarlijks worden er 2.500 amputaties gedaan bij mensen met diabetes.
De bij de amputatie doorgesneden zenuwen blijven prikkels doorgeven naar de hersenen alsof het geamputeerde lichaamsdeel er nog is. Het geamputeerde lichaamsdeel kan vreemd aanvoelen of pijn doen.
Hoe wordt een amputatie uitgevoerd? Bij een operatie is het belangrijk dat er een zo goed mogelijke stomp wordt gevormd; stevig en geschikt voor het lopen met een prothese. De ingreep vindt zo plaats dat na de amputatie de huid rond de wond kan worden dichtgevouwen. De chirurg vormt met huidsneden twee huidlappen.
Hoe lang de revalidatie duurt verschilt per persoon. Dit hangt bijvoorbeeld af van hoe de wond van de stomp geneest, uw conditie en de hoe snel u leert omgaan met uw stomp, prothese of andere hulpmiddelen.
Door diabetes kunnen bloedvaatjes en zenuwen beschadigd raken (neuropathie). Daardoor stroomt het bloed minder goed door je benen en voeten. Je voelt minder in je voeten en je merkt daardoor niet dat je een wondje hebt. Het wondje kan gaan ontsteken en een zweer (ulcus) worden.
Naast de behandelingen in het ziekenhuis, kunt u zelf uw diabetische voet behandelen. Dat noemen we zelfzorg. Hiermee maakt u het risico op problemen met uw voet fors kleiner. Door goede dagelijkse zelfzorg, ontstaan geen nieuwe wondjes en worden bestaande wondjes niet erger.
De voornaamste oorzaken voor het ontstaan van voetwonden bij diabetes zijn: Slechte doorbloeding van de voet en tenen door de vaatvernauwing. Het snel ontstaan van huidbeschadigingen door afwijkingen van de voetstand (platvoeten, spreidvoeten, hamertenen) die geleidelijk optreden door verlies van weefsel in de voet.
Symptomen neuropathie in de voet
Een doof gevoel of tintelingen. Scherpe, stekende pijn in de voet. Een branderig gevoel in de voet. Overgevoeligheid: aanrakingen die normaal gesproken geen pijn doen, doen nu wel pijn.
Droog gangreen
De oorzaak hiervan ligt in een onvoldoende voorziening van zuurstof en voedingsstoffen aan het aangedane lichaamsdeel door aanvoerend bloed. Met name de uiterste delen van je lichaam, zoals je tenen en voeten, raken hierdoor beschadigd. Het aangedane weefsel wordt zwart en droog.
Diabetes, suikerziekte, is een onzichtbare ziekte. Je kunt er jaren mee rondlopen zonder dat je het merkt. De symptomen van diabetes zijn vaag en veel mensen hebben nauwelijks klachten. Laat ontdekken van diabetes is levensgevaarlijk.
Na de voetamputatie moet u eerst een tijd liggen en de voet hoog leggen zodat het bloed naar het hart kan terugstromen. Door de operatie verzamelt zich bloed en weefselvloeistof om de wond hetgeen langzaam dient te worden afgebouwd. Om dit terug te dringen helpt een elastisch verband.
Het is beter uw nagels niet zelf te knippen als: • uw gezichtsvermogen slecht is; • u een verminderd of geen gevoel in de voeten heeft; • uw een slechter doorbloeding heeft; • uw nagels te dik zijn.
Het blauwe teen syndroom is een aandoening waarbij de kleine slagaders tijdelijk verkrampen, daardoor neemt de aanvoer van het bloed naar de achter gelegen weefsels af. Dit zijn vaak de kleine bloedvaten in de meer uitstekende lichaamsdelen, bijvoorbeeld de vingers en soms ook de tenen.
Twee van de meest voorkomende oorzaken van koude voeten zijn een verminderde bloedcirculatie in de ledematen of een probleem met het gevoel van de zenuwen. Een oorzaak van verminderde bloedcirculatie is atherosclerose, waarbij de slagaders vernauwd raken door vetafzettingen en de bloedstroom in de ledematen belemmeren.
Zuurstoftekort ontstaat door verkalking van de slagaders in de benen, en dat komt bij diabetes nogal eens voor. De bekendste klacht is krampende pijn in de kuit die optreedt bij lopen en snel verdwijnt bij rust. Dat wordt etalagebenen genoemd. Zenuwpijn treedt juist op in rust en verbetert vaak bij lopen.
Bij het fenomeen van Raynaud krijgt u aanvallen van koude, gevoelloze vingers of tenen. Ze zijn eerst wit, dan paars en rood. Ze gaan tintelen en gloeien. De aanvallen komen door tijdelijk minder bloed in vingers of tenen.
Dit heeft drie redenen: Bescherming van de wond; Zoveel mogelijk stuwing (oedeem) in het onderbeen voorkomen zodat er zich een goede stomp vormt. Dit is belangrijk voor het aanmeten van een tijdelijke prothese, die zo snel gezet kan worden.
Als u weet welke factoren bij u de pijn beïnvloeden, kunt u hier rekening mee houden. Vlak na de amputatie komt fantoompijn heel veel voor. Meestal vermindert de fantoompijn in de loop van een jaar. Bij ongeveer één op de tien geamputeerden blijft de fantoompijn echter langer bestaan en soms zelfs altijd.
Het amputeren van een onderbeen is ingrijpend. In 90 procent van de gevallen is amputatie nodig vanwege problemen met de bloedvaten. De andere 10 procent komt door een ongeluk, na een infectie, een tumor, een verbranding of bevriezing. U ligt 7 tot 10 dagen in het ziekenhuis.
De amputatie van een teen
De operatie duurt ongeveer 30 minuten. De operatie vindt plaats onder algehele narcose of onder regionale narcose, dit is tijdens het peroperatieve spreekuur besloten. Meestal sluit de chirurg de wond met een hechting. Een enkele keer blijft de wond open.