Iemand die aan nachtangst lijdt schrikt wakker, heeft een angstig gevoel en maakt een verwarde indruk. Soms gaat het plotseling wakker worden gepaard met een schreeuw. Meestal treden deze aanvallen op tijdens de diepe slaap, in de eerste helft van de nacht. Nachtangst komt meer voor bij kinderen dan bij volwassenen.
Oorzaak van praten in je slaap
Praten in je slaap kan worden veroorzaakt door stress, depressie, te kort aan slaap, alcohol en koorts. Het komt ook voor als bijverschijnsel van andere slaapstoornissen zoals, nachtelijke paniekaanvallen (slaap terreur), slaapapneu of narcolepsie.
Een aanval van nachtangst gaat gepaard met schreeuwen, wild bewegen, een hoge hartslag en wijdgeopende ogen. Dit duurt enkele minuten, waarna je het je vaak niet kunt herinneren. Nachtangst is een parasomnie en wordt ook wel pavor nocturnus of nachtterreur (night terrors in het Engels) genoemd.
Praten in je slaap komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Toch is deze slaapstoornis relatief zeldzaam, maar 5% van de volwassenen praten in hun slaap. Bij kinderen komt dit veel vaker voor, wel de helft van de kinderen praten wel eens in hun slaap.
Het praten tijdens de slaap (in Engels somniloquy genaamd) is een vorm van parasomnie (slaapstoornis). Bij deze stoornis vertoont iemand vreemd gedrag tijdens de slaap. Tijdens het in slaap vallen komen in de hersenen twee chemische stoffen Glycine en Gamma-aminoboterzuur (GAB) vrij.
Net als wakkere spraak zijn uitingen in 'slaapspraak' vaak kort en eenvoudig ('hm ja ja'), maar kunnen het ook hele verhalen zijn. Wel verspreken we ons vaker als we slapen en hebben we ook meer moeite met het vinden van de juiste woorden.
Een team van Franse onderzoekers heeft onderzoek gedaan naar wat mensen zeggen in hun slaap. Ze ontdekten dat veel van het gepraat erg negatief is, en dat mensen in hun slaap bijzonder veel schelden en vloeken. Mogelijk houdt dat verband met de theorie dat dromen een manier is om dreigingen te verwerken.
Praten in de slaap, of 'somniloqui', is een vaak voorkomende en onschadelijke parasomnie. Het kan in verschillende slaapfasen optreden, maar hoe lichter de slaap, hoe meer samenhangend het gebabbel zal zijn. Zoals eerder gezegd, gebeurt het onbewust, maar het kan wel even schrikken zijn voor partners of kamergenoten.
Risico's. Ernstig apneu kan zorgen voor hoge bloeddruk, beroerte, hartaanval, impotentie en overmatige slaperigheid overdag. Mensen met slaapapneu syndroom die 15 ademstops of meer per uur hebben, mogen geen autorijden tot ze voldoende behandeld zijn en het aantal ademstops minder is dan 15 per uur.
Er is geen behandeling voor nachtangsten maar als je kind regelmatig door nachtangst overvallen wordt kun je proberen om nachtangsten te voorkomen: Houd daarvoor een dagboek bij met tijden wanneer je kind in slaap is gevallen en hoe laat de nachtangst is geweest om zo mogelijk een patroon te ontdekken.
Iemand die aan nachtangst lijdt schrikt wakker, heeft een angstig gevoel en maakt een verwarde indruk. Soms gaat het plotseling wakker worden gepaard met een schreeuw. Meestal treden deze aanvallen op tijdens de diepe slaap, in de eerste helft van de nacht. Nachtangst komt meer voor bij kinderen dan bij volwassenen.
Als iemand last heeft van nachtangst, duurt dat meestal maar een paar seconden. Het helpt ook om het licht aan te doen, zodat de slaper helder kan zien als hij wakker wordt, daardoor niet verward raakt en kalm blijft. Nachtangst is op zichzelf niet gevaarlijk.”
Een slaappaniekaanval noemen we ook wel pavor nocturnus, night tantrum of night terror. Het is een slaapprobleem wat veel kinderen doormaken. Het komt vooral voor rond de leeftijd van 3 jaar, maar jongere en oudere kinderen kunnen er ook last van hebben. Na het vijfde jaar komt het niet zo vaak meer voor.
Nachtangst ontstaat wanneer je van de lichte slaapfase naar de diepe slaapfase gaat. In de overgang kan het gebeuren dat er angst ontstaat die groot genoeg is om het gedeelte van het brein te activeren dat gaat over bewegingen en taal. Daardoor kun je tijdens een aanval heftig schoppen, gillen en huilen.
Tijdens onze slaap draaien we ons om de 10 minuten om, wat neerkomt op zo'n veertig keer per nacht. Zorgt ons nachtelijk woelen er voor dat we met het goede been uit bed stappen of is het een teken aan de wand? Beweging vormt een belangrijk onderdeel van een goede nachtrust.
Meestal niet. De behandeling van slaapapneu is in bijna alle gevallen een levenslang traject. Het starten en volhouden van een therapie en gewichtsverlies levert meestal een aanzienlijke verbetering op.
De klachten kunnen verdwijnen als u afvalt. Drink geen alcohol. En slaap niet op uw rug. Een speciaal bitje in de mond, beademing in de nacht of een operatie kan helpen.
In de meeste gevallen kunnen de ademstops voorkomen worden door het gebruik van een CPAP (Continuous Positive Airway Pressure) apparaat. Een CPAP apparaat blaast met een lichte overdruk lucht in de keelholte zodat die niet kan dichtklappen.
Bij periodic limb movement disorder (PLMD) maken uw benen terwijl u slaapt opeens heftige, schokkende bewegingen. Dat gebeurt meerdere keren per nacht. Bij sommige mensen maken ook de armen plotseling buigende en strekkende bewegingen terwijl zij slapen. PLMD is een slaapstoornis.
REM-slaap gedragstoornis
Bij deze parasomnia is er een stoornis in het mechanisme van de REM-slaap dat de spierkracht onderdrukt. De patiënten voeren hun dromen motorisch uit, waarbij ze soms agressief gedrag vertonen tijdens de slaap, zelfs in die mate dat ze zichzelf of hun partner verwondingen toebrengen.
Alcohol onderdrukt de REM-slaap. Als iemand gedronken heeft dan begint de REM-slaap later en heeft iemand in totaal minder REM-slaap. Daarom voelt iemand die gedronken heeft zich minder uitgerust als diegene wakker wordt, dan iemand die niet gedronken heeft.
Behandeling. Slaaptekort en vermoeidheid vergroten de kans dat iemand gaat slaapwandelen. Een regelmatig slaappatroon en ontspanningsoefeningen kunnen ook helpen om het slaapwandelen te beperken. Daarnaast is het aan te raden dat de slaapwandelaar geen alcohol of drugs gebruikt.
Slaapverlamming (slaapparalyse) treedt op tijdens de slaap: je bent enkele minuten wakker terwijl je niet kan bewegen, je ogen niet kan openen en niet kan spreken. Dit gaat regelmatig gepaard met hallucinaties, zoals het gevoel hebben dat iemand in de kamer is of dat iemand je bedreigt, terwijl je niets kan doen.
een wens uitgesproken wanneer iemand zich te rusten begeeft.