De boosdoeners zijn de stresshormonen cortisol en adrenaline. Deze zorgen er in eerste instantie voor dat je in stressvolle situaties goed blijft functioneren. Maar als de dosis stresshormonen in je lichaam te hoog is kun je een paniekaanval krijgen.
Bij sommige mensen treedt de eerste paniekaanval op na een ingrijpende gebeurtenis of na stress, bijvoorbeeld een lichamelijke ziekte, een bevalling, een verhuizing, stress op het werk, of het verlies van een dierbaar persoon.
Het aantal paniekaanvallen is heel wisselend. Dit kan gemiddeld één keer per week zijn, maar ook veel meer. Soms worden periodes met veel aanvallen (bijvoorbeeld één keer per dag) afgewisseld met periodes met weinig tot geen aanvallen.
Een paniekstoornis is goed te behandelen door middel van cognitieve gedragstherapie of medicatie. Wanneer een combinatie wordt toegepast verminderen of verdwijnen de spontane paniekaanvallen bij 70 tot 80 procent van de cliënten. Ook gedragstherapie is een bewezen vorm van behandeling.
Medicijnen tegen een angststoornis en depressie (antidepressiva) kunnen helpen bij een paniekstoornis. Voorbeelden zijn citalopram, sertraline, paroxetine of clomipramine. Uw behandelaar legt uit hoe en hoe vaak u de medicijnen moet innemen. Het is belangrijk dat u de medicijnen steeds op tijd inneemt.
Tijdens een paniekaanval word je meegesleept door negativiteit. Je voelt je angstig en hebt last van negatieve gedachten. In plaats van je te verzetten tegen dit gevoel kun je beter jouw aandacht richten op iets anders, om zo los te komen van alle negativiteit.
Recent onderzoek laat zien dat de helft van de mensen met een angststoornis binnen 7,5 maanden herstelt. 39% van de mensen is in een jaar nog niet hersteld en 30% is binnen 3 jaar nog steeds niet hersteld.
Er zijn bepaalde kruiden die helpen om je rustiger te laten voelen. Een aantal hiervan zijn: lavendel, kamille, kava en citroenmelisse. Je kunt deze kruidengeneesmiddelen in vele vormen vinden, zoals etherische oliën, pillen of thee.
Iemand met een paniekstoornis heeft regelmatig paniekaanvallen. Tijdens een paniekaanval wordt je onverwacht overvallen door een plotselinge golf van intense angst of intens onbehagen. Als je een paniekaanval hebt, kun je het gevoel krijgen gek te worden, de controle te verliezen of dood te gaan.
Een paniekaanval is beangstigend maar niet gevaarlijk
Tijdens een paniekaanval kunnen lichamelijke sensaties verkeerd geïnterpreteerd worden. Je kan hartkloppingen verwarren met het begin van een hartaanval, of duizeligheid met het idee flauw te vallen.
Het verschil tussen angst en paniek zit in de duur en hevigheid van de aanval. Bij een angstaanval doemt er ineens een onbehaaglijk gevoel op, wat versterkt wordt door de lichamelijke verschijnselen. Echter, dit heftige gevoel zal bij een angstaanval vanzelf wegebben, mogelijk door het rationaliseren van de symptomen.
De meest gebruikte behandeling bij een paniekstoornis is cognitieve gedragstherapie. Daarbij wordt altijd exposure in vivo ingezet, omdat iedereen met een paniekstoornis bepaalde plekken vermijdt. Medicatie (antidepressiva) kan in sommige gevallen ook worden voorgeschreven.
Een psycholoog is een expert in het behandelen van angst en paniekaanvallen en een vertrouwenspersoon. Therapie zal je helpen om beter te leren omgaan met de angst. O.a. zal de psycholoog samen met jou op zoek gaan naar de onderliggende oorzaak van jouw angst en je technieken aanleren.
Stress is een trigger die angst of paniek verergert of veroorzaakt. Dit duurt vaak tijdelijk, maar van belang is wel dat stress zo veel mogelijk wordt vermeden en dat u goed leert omgaan met stressvolle situaties.
Bijvoorbeeld problemen in uw relatie, problemen met uw kinderen, op het werk of met uw gezondheid. Angstklachten komen veel voor. Ze verdwijnen weer zodra de problemen zijn opgelost of wanneer u een manier heeft gevonden om ermee te leren leven. U kunt ook heel vaak bang zijn zonder duidelijke oorzaak.
Als je last hebt van een paniekstoornis, kunnen situaties die voor een ander heel normaal zijn tot zweethanden, angstige gedachten en regelmatig tot paniekaanvallen leiden. Een paniekaanval kan erg heftig zijn. Je kunt het gevoel hebben gek te worden, de controle te verliezen of een hartinfarct te krijgen.
Kalmeringsmiddelen zijn medicijnen die uw emoties minder sterk maken. Ze helpen vooral tegen angst, zenuwen en stress. Bekende kalmeringsmiddelen zijn benzodiazepinen. Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam.
Zowel mannen als vrouwen die een dosis paracetamol hadden ingenomen, vertoonden minder stress toen ze lazen over iemand die fysieke of emotionele pijn leed en ze voelden ook minder medelijden met die persoon in kwestie.
Gemiddeld krijgen mensen rond hun twintigste de eerste klachten. Maar ze kunnen ook eerder of later ontstaan. Vrouwen hebben vaker last dan mannen. De gegeneraliseerde angststoornis kan langdurig bestaan en gaat meestal niet vanzelf over.
Angst is een emotie die je helpt te reageren op gevaar. Het lichaam raakt in opperste staat van paraatheid waardoor het hart sneller gaat kloppen, de ademhaling versnelt, de bloeddruk omhoog gaat en de spieren zich aanspannen. Deze plotselinge en hevige angst duurt vaak niet lang en ervaart iedereen wel eens.
Bij dagelijks gebruik gedurende meer dan twee weken, heeft u kans op 'ontwenningsslapeloosheid'. Uw lichaam verwacht het effect van dit medicijn om in slaap te vallen. Gebruik het daarom alleen af en toe en nooit meer dan enkele dagen achter elkaar.