Ook dekte men de ogen van de overledene af met munten. Dit om te voorkomen dat de overledene, de nabestaanden mee de dood in kon trekken via de ogen. Deze rituelen behoren tot het verleden en worden dus nu zelden meer uitgevoerd.
Cerberus en Charon
Een andere dienaar van de god van de onderwereld is de veerman Charon. Met zijn boot zet hij de zielen van overledenen de rivier de Styx over. Gratis doet hij dit niet. De overledenen moeten een obool betalen.
De onderwereld was in de regel alleen toegankelijk voor doden. Slechts enkele helden, zoals Odysseus, Aeneas, Herakles en Orpheus kwamen er levend weer uit. De god van de onderwereld (of dodenrijk) was Hades. De Psychopompos geleidde de zielen naar de overkant.
'Dis Manibus' is een typisch Romeins grafschrift, meestal afgekort tot 'D.M. '. Het betekent zoiets als 'aan de goddelijke schimmen'.
Pluto is binnen de Romeinse godsdienst de god van de onderwereld. Als zodanig was hij verantwoordelijk voor de afweging van de levens van de zielen die naar de onderwereld kwamen en voor hun bestaan in de onderwereld (welke kon bestaan uit een normaal bestaan, een verheerlijkt bestaan of een bestraffend lijden).
De attributen van Hades zijn de tweetand en Kerberos, de monsterlijke driekoppige hond die de toegang naar de Onderwereld bewaakt. Verder heeft Hades ook weleens een zak met geld bij zich, omdat hij ook weleens geëerd werd als god van de rijkdom.
Mars was de Romeinse god van de oorlog, maar had daarnaast ook nog enkele vruchtbaarheidsfuncties. Hij was bekend bij alle Italische volkeren.
De overgebleven beenderen en de as werden verzameld en in een urna bijgezet in een, vaak collectief, soms individueel grafmonument. Nadien werd de overledene herdacht in een feestmaal en in de hogere kringen was het gebruikelijk rauw vlees uit te delen, publieke maaltijden of zelfs spelen te organiseren.
Over het algemeen cremeren de Romeinen hun doden. Voor een crematie wordt een vierkante brandstapel gebouwd in de vorm van een altaar. De asresten worden daarna in een urn begraven. Dat kan een stenen askist zijn, maar ook een simpel gebruiksvoorwerp, zoals een stenen pot.
Dodenlijst = Een dodenlijst is een lijst met namen van mensen die mogelijk gedood of geliquideerd zullen worden. Vooral in criminele en terroristische organisaties circuleren dergelijke lijsten.
Ares was de god van de oorlog en het geweld. Hij was een zoon van Zeus en Hera. Bijna altijd was hij op stap met Eris, zijn zus en godin van de tweedracht.
Eros was de Griekse god van de vleselijke liefde. In het Latijn heet hij Amor (liefde) of Cupido (begeerte). Eros was het hulpje (volgens sommigen de zoon) van Aphrodite, de godin van de liefde en de vruchtbaarheid. Hij was degene die mensen verliefd maakte door een pijl in hun hart te schieten.
Thor gold namelijk ook als de sterkste vechter onder de goden, die Asgaard beschermde tegen de aanvallende reuzen. Deze god was vrij populair onder de Germanen en Vikingen.
Hades is de Griekse god van de onderwereld (Romeinse naam: Pluto). Zijn naam verwijst ook naar de donkere plek onder de aarde waar zielen na de dood heen gaan. Hij is wellicht de meest gevreesde god uit de Griekse mythologie.
In de Noorse en Germaanse mythologie is Thor de dondergod. Wij noemen hem ook wel Donar en onze donderdag is naar hem genoemd! Hij was de zoon van Odin (de oppergod) en Fjörgyn. Als kind was het al een lastig kereltje, dus Odin schakelde twee bliksemgeesten in bij de opvoeding.
Vandaag de dag is het houden van slaven verboden, maar in het Romeinse rijk was het de normaalste zaak van de wereld. Slaven werden voor allerlei doeleinden ingezet, bijvoorbeeld als schoonmaker, kok, verzorgingsslaaf of seksslaaf. Maar ook als onderwijzer of secretaris.
In het oude Rome werden dieren eveneens gebruikt ter vermaak, maar naar hun welzijn werd vrijwel niet omgekeken. Dieren werden ingezet tijdens races, gevechten en zelfs bij executies. De Romeinen hielden van het bezoeken van theaters en circussen.
De oude Grieken en Romeinen hadden na het leven wel een Onderwereld, maar dat was geen paradijs. In de grote, donkere ruimte ergens diep onder de wereld was het saai en troosteloos. De schimmen van de overlevenden doolden er treurig rond in een rijk waar Pluto, de broer van oppergod Zeus, het voor het zeggen had.
Hera en andere geliefden
Zeus' vrouw was zijn zus, de godin Hera, de derde dochter van Kronos. Tot haar grote woede en verdriet werd Zeus echter dikwijls getroffen door de pijlen van de god van de eeuwige liefde Eros en kon hij de liefde voor andere vrouwen niet weerstaan.
De Vikingen geloofden in meerden goden: Odin, Thor, Loki en Freya stonden centraal. Deze goden werden vereerd in de tempels, met standbeelden en offers van dierenbloed. Volgens de Vikingen behoorde het Walhalla toe aan de oppergod Odin. Om een plekje in het Walhalla te verkrijgen, moest je sterven in de strijd.
Jupiter, ook wel schreven as Iuppiter of Iupiter (in verolderd Nederlaands: Jupijn of Jovijn) is in de Romeinse mythologie de oppergod, en god van de hemel en t onweer. Hai is de zeun van Rhea en Cronus, en de jongste bruir van Ceres, Vesta, Pluto, Neptunus en Juno.
Verschillende helden als Herakles, Orpheus en Odysseus namen het op tegen Hades. Hades werd door de Grieken niet vereerd, maar gevreesd. De Grieken waren bang voor de dood en voor "de hel" die Hades ze zou brengen. Hierdoor had Hades ook geen tempels.
Pluto [god van de onderwereld] {1517} < latijn Pluto(n) < grieks Ploutōn = Ploutodotès [gever van rijkdom], van ploutos [rijkdom] ( vgl.
Na de aanblik van zijn dode zonen pleegde Amphion zelfmoord. Niobe zelf vluchtte naar de berg Sipylos in Klein-Azië, waar ze in een steen veranderde. Haar tranen vormden de Acheloüs, de grootste rivier van Griekenland.
Hestia is overigens de zuster van Hades, Demeter, Poseidon Hera en Zeus, en ze is de oudste. Daarmee is ze automatisch de oudste Olympiër.