De weinige vrouwen die zich toen een lange broek aanmaten, waren zo boud om ook in een mannenwereld te infiltreren: zeevaart, leger… Een (lange) broek is niet enkel comfortabel maar ook veiliger. Een rok is open, een broek gesloten. Rebelse, onafhankelijke vrouwen eisten zo hun zelfstandigheid op.
De vrouw in broek
In Deuteronomium 22:5 staat geschreven: Een vrouw mag geen kleren en attributen van een man dragen en een man mag geen vrouwenkleren dragen. Want de Heer verafschuwt ieder die zulke dingen doet. In de Bijbelgordel is dit woord hot en men meent dat het de vrouw verbiedt een broek te dragen.
Inmiddels zijn de zogenaamde kledingeisen voor vrouwen een stuk vrijer. Toch zijn die kleine broekzakken nog steeds een ding. Experts vertellen aan het NRC dat dat komt door de kledingindustrie. Zij blijven de broekzakken voor vrouwen expres klein maken, zodat ze verdienen aan handtassen.
Ja, maar je moet wel goed nadenken over de maat. De maatvoering voor mannenbroeken is compleet anders dan voor vrouwen. Mannen dragen hun jeans bovendien vaak wat lager dan dames. Dat betekent dat een jeansmodel dat je koopt op de mannenafdeling de tailleomtrek moet hebben die jouw heupen hebben.
Vroeger mochten vrouwen niet eens een broek dragen! Het is nog maar honderd jaar geleden dat vrouwen hun jurk of rok in mochten ruilen voor een broek. En wist je dat in de jaren twintig er zelfs politieagenten op het strand kwamen controleren of vrouwen niet te blote zwemkleding droegen?
Kleding als verzet
In de negentiende en twintigste eeuw was het op vele plaatsen in Europa en de Verenigde Staten verboden voor vrouwen om broeken te dragen. Verschillende vrouwen braken met die wet in de strijd voor gelijkheid. Uiteindelijk werden broeken pas rond 1960 meer geaccepteerd als vrouwenkledij.
Bescherming voor het lichaam
Het eerste kleding stuk dat tot lingerie gerekend mag worden is het korset. Dit kledingstuk dook voor het eerst op 3000 jaar voor Christus, in Griekenland op Kreta. In die tijd werd het korset gebruikt door Minoïsche vrouwen om met hun lichaam te pronken.
Vrouwen kunnen zonder problemen herenbroeken dragen vanwege de duurzaamheid, kwaliteit, verscheidenheid aan stijlen, veelzijdigheid op modegebied, bruikbaarheid, toegankelijkheid en beschikbaarheid van herenbroeken.
In het oude Egypte was de rok een teken van status voor de man. Waar rijkere Egyptenaren vaak een soort linnen kilt, een shendyt, droegen, waren armere slaven meestal naakt of droegen ze een geknutseld doekje van gras. Dit omdat zij de dure grondstoffen, zoals linnen, van een echte rok niet konden betalen.
Harembroeken, jurken over een broek en sneakers met sleehakken zijn de kledingstukken waar mannen vrouwen liever niet in zien.
Zakken begonnen te verdwijnen toen in de jaren 1790 slankere jurken in de mode kwamen . Vrouwen droegen kleine decoratieve tassen, reticules genaamd, waar nauwelijks een zakdoek en een munt in paste. Omdat vrouwen vrijwel geen toegang hadden tot geld of bezittingen, werd aangenomen dat ze geen functionele zakken nodig hadden als hun echtgenoten zakken hadden.
Spieren zijn opgebouwd uit langzame spiervezels (die van belang zijn voor duurprestaties) en snelle spiervezels (van belang voor korte sprints). Mannen hebben van nature meer spiermassa dan vrouwen, namelijk gemiddeld zo'n 30 procent meer langzame en 15 procent meer snelle spiervezels.
Het heeft namelijk te maken met het ideaalbeeld uit de achttiende eeuw: tijdens de Franse Revolutie moesten vrouwen een duidelijke taille hebben en dus werden de zakken voor vrouwen kleiner gemaakt omdat zij zogenaamd al vier 'bulten' zouden bezitten (borsten, billen en heupen).
Naaktheid dient als metafoor voor het duistere van de mens. Het is evangelisch, zo horen we Paulus zeggen, dat gelovigen zulke naaktheid bedekken met de mantel der liefde (1 Kor.13:7).
Nog in de jaren '60 waren er Rooms-Katholieke meisjes die, als ze 's morgens naar school gingen, een hoofddeksel meenamen.Immers, iedere morgen gingen ze éérst naar de mis. De refo's zijn nagenoeg de enige die vastgehouden hebben aan rok en hoofdbedekking. En zo werd het een herkenningsteken.
"Sommige vrouwen zijn met broeken de kerk in gekomen, maar als ze in de usher board of de hulpdienst of iets anders terechtkomen dat te maken heeft met voor de kerk staan, kunnen ze geen broeken meer dragen," zei Davis. "Maar zolang je in het publiek zit, is het prima ."
Waar broeken (mannen) zijn betalen geen doeken (vrouwen) of moeten de rokken niet betalen; waar broeken zijn, moeten rokken zwijgen (Antw. Idiot. 300).
Godet-rok: een panelenrok in A-lijn-model met inzetten van driehoekige stukken stof waardoor de rok aan de zoom uitwaaiert.
Begin van de 19e eeuw: dragonders en dellen
De eerste vrouwen die broeken droegen bevonden zich aan de rafelranden van de samenleving. Het ging meestal om personen die gewantrouwd of beklaagd werden door de gegoede burgerij: vrouwelijke mijnwerkers en vissers, actrices, prostituees, kunstenaressen en lesbiennes.
Betere pasvorm en comfort
Sommige mannen vinden dat damesjeans een betere pasvorm bieden, vooral degenen met een slanker postuur. Damesjeans hebben vaak een hogere rekfactor, wat comfort biedt zonder in te leveren op stijl.
Ja.Ze kunnen worden gecombineerd met lange shirts, hoodies of jassen voor een stijlvolle en comfortabele look . Sommige mannen dragen ze ook onder shorts voor een extra laag comfort en stijl.
Maatvoering: Een van de meest voor de hand liggende verschillen zit in het kruisgedeelte, om ruimte te bieden aan de extra ...delen van mannen. "De neiging is om het been van een damesbroek langer te laten lijken door het kruis korter te maken, maar dat gaat ten koste van het comfort", zegt Goodwin.
Het corselet werd in het begin van de 20e eeuw ontwikkeld om twee stukken ondergoed te vervangen: een beha enerzijds en een (heup)korset anderzijds. Het corselet benadrukt net als een korset de smalle taille. Corseletten bestaan niet langer als dagelijks ondergoed, maar wel als (erotische) lingerie.
Begin jaren '20 maakte de vrouw als het ware haar eerste fashion statement. Terwijl vrouwen voor de Eerste Wereldoorlog (1914 – 1918) nog zo bedekt mogelijk over straat moesten gaan, hesen zij zich nu schaamteloos in kortere jurken en rokken. De vrouw was onafhankelijker en durfde meer van zichzelf te laten zien.
Een jonge vrouw begon doorgaans rond haar 15e een korset te dragen en bleef thuis tot ze ongeveer 18 jaar oud was, in het begin van de 20e eeuw. Meer jonge vrouwen wilden na de oorlog onderwijs volgen en in het Westen werd verkering uitgesteld tot ze begin tot eind twintig waren.