Een tumor in de kop van de alvleesklier kan leiden tot afsluiting van de grote galbuis. Door opeenhoping van gal kunnen uw huid en oogwit geel kleuren. Door een verstoorde vertering van voedsel, kunnen klachten ontstaan als misselijkheid, braken en diarree.
Misselijkheid en braken chemotherapie
Chemotherapie staat bij veel mensen bekend als veroorzaker van misselijkheid. Dit komt doordat het maagslijmvlies geïrriteerd raakt door de chemotherapie. Dit veroorzaakt misselijkheid en braakneigingen. Er zijn medicijnen die deze klachten kunnen verminderen of verhelpen.
Bij sommige patiënten met een chronische alvleesklierontsteking ontstaat een pseudocyste of vochtcollectie: vocht en weefsel hopen zich op in de alvleesklier. Wanneer de alvleesklier zodanig opzwelt dat deze tegen andere organen aandrukt, veroorzaakt dit andere klachten, zoals misselijkheid en pijn.
In de derde fase, de stap voor de laatste fase, verspreiden kankercellen zich naar een veel groter gebied. Het is begonnen zich te verspreiden naar de nabijgelegen vaten en zenuwen, maar er is nog steeds niet zoiets als een verspreiding naar andere organen. De kanker is nu ver gevorderd.
Alvleesklierkanker in het kort:
De alvleesklier is een dun, langgerekt orgaan diep in de buikholte. Jaarlijks krijgen zo'n 2900 mannen en vrouwen in Nederland de diagnose, 86% van hen is ouder dan 60 jaar. Symptomen zijn onder meer geelzucht, problemen met ontlasting, buikklachten en gewichtsverlies.
Het aantal patiënten dat overlijdt aan alvleesklierkanker is groot en overtreft naar verwachting over ruim tien jaar de sterfte aan darmkanker of borstkanker. Dat blijkt uit gegevens van de Nederlandse Kankerregistratie.
Bij acute alvleesklier treedt plotseling hevige buikpijn op. De pijn kan uitstralen naar de linkerzij, schouder en rug. Ook koorts en een snelle ademhaling zijn veel voorkomende klachten, net zoals misselijkheid en braken. Na een maaltijd nemen de klachten vaak toe.
Behandeling van alvleesklierkanker
De meeste mensen met alvleesklierkanker krijgen chemotherapie of een behandeling tegen de klachten van de kanker. Soms krijg je een operatie. Dat kan meestal alleen als je geen uitzaaiingen hebt. Of als de tumor niet doorgroeit in de grote bloedvaten.
Mensen die sterven, hebben vaak weinig of geen behoefte meer aan voedsel en vocht. Ze kunnen snel in gewicht afnemen. Het lichaam verandert: de wangen vallen in, de neus wordt spits en de ogen komen dieper in hun kassen te liggen.
Een jaar na de diagnose alvleesklierkanker zijn ruim 6 van de 10 (60%) patiënten nog in leven als zij stadium I alvleesklierkanker hebben. Van de mensen die bij de diagnose stadium IV alvleesklierkanker hebben, is slechts 1 van de 10 (10%) patiënten na 1 jaar nog in leven en slechts 5% is nog in leven na 3 jaar.
Als de pancreas niet goed werkt, kan het lichaam voedsel niet goed afbreken , en daarom melden patiënten vaak misselijkheid en overgeven. Het lichaam realiseert zich dat het niet kan verteren wat u consumeert, dus het raakt alles kwijt wat u erin stopt.
De eerste dagen mag u niets eten om de alvleesklier rust te geven. Via een infuus krijgt u veel vocht toegediend. Afhankelijk van pijnklachten mag u daarna stapsgewijs steeds meer drinken en eten. Als u door aanhoudende klachten niet aan de gewenste hoeveelheid voeding komt, is sondevoeding noodzakelijk.
Er zijn veel verschillende oorzaken van misselijkheid. Hieronder vind je de meest bekende oorzaken zijn die vooral chronisch zijn: Maag- en darmproblemen, maagontsteking, maagzweer, prikkelbare darm syndroom (PDS), gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), obstipatie, diarree en andere maag- en darmproblemen.
Veelvoorkomende lichamelijke klachten van mensen met kanker in de terminale fase zijn pijn, misselijkheid/braken, vermoeidheid, anorexie (gebrek aan eetlust) en obstipatie. Pijn komt bij 70-90 procent van de kankerpatiënten voor, anorexie bij 40-80 procent.
Een patiënt met alvleesklierkanker eet dus niet alleen minder, maar kan zijn voeding ook minder goed verteren. Dit resulteert vaak in gewichtsverlies en het verlies van spiermassa. Als de voedingstoestand verslechtert, wordt het lichaam zwakker. Spierweefsel verdwijnt en de immuniteit gaat achteruit.
Als er een vermoeden is van alvleesklierkanker, begint beeldvormend onderzoek meestal met een echografie. Met een echografie worden de alvleesklier en galwegen in beeld gebracht en kan de arts een eventuele tumor vaststellen. Bij een echografie wordt gebruik gemaakt van geluidsgolven.
Rugpijn is een algemeen symptoom voor vergevorderde alvleesklierkanker. De pijn ontstaat doordat de tumor drukt op organen en zenuwen in de omgeving. De pijn kan constant aanwezig zijn of met tussenpozen. Vaak is de pijn erger na het eten of wanneer je even gaat liggen.
Vermijd zeer vetrijke voedingsmiddelen zoals gefrituurde producten, room, koffiekoeken, chips … De voorkeur gaat uit naar vetten met een goede vetzuursamenstelling. Dit zijn de onverzadigde vetten, van nature aanwezig in vette vis, olie, noten, avocado, olijven ...
Snelle, zwakke polsslag. Koud aanvoelende, soms blauw verkleurde handen en voeten, lijkvlekken aan de achterkant van de benen en op de rug. Spitse neus (de huid over neus en jukbeenderen verstrakt). Dit wordt ook wel doodsmasker genoemd.
Eerst vallen bijvoorbeeld de longen uit (ARDS) , gevolgd door lever, darmen, nieren en/of andere functies, zoals de bloedstolling.
Meestal sterven mensen rustig. In gemiddeld twee tot drie dagen nemen hun krachten af, worden ze suffer en slapen ze meer, tot de slaap overgaat in de dood. Maar helaas gaat het niet altijd zo. Patiënten met kanker bijvoorbeeld hebben vaak pijn.
Alvleesklierkanker kan leiden tot een verstopping van de darmen of juist tot diarree of vettige ontlasting. Uw ontlasting kan licht van kleur zijn en zelfs bijna wit. Het kan gebeuren dat door alvleesklierkanker uw eetlust afneemt. U kunt zich misselijk voelen of last hebben van een opgeblazen gevoel.
Wanneer de alvleesklier niet goed werkt, is dit vaak direct merkbaar. De klachten zijn buikpijn, misselijkheid, braken en diarree. Omdat de spijsvertering verstoord is, worden belangrijke voedingsstoffen niet opgenomen door de dunne darm. Deze voedingsstoffen verlaten samen met de ontlasting (diarree) het lichaam.
Een gevoel van pijn of ongemak in de linkerbovenhoek van de buik, waar de milt zich bevindt, is een veelvoorkomend teken van een vergrote milt. U kunt zich ook vol voelen nadat er maar een kleine hoeveelheid voedsel is geconsumeerd. Dit gebeurt wanneer de milt zo groot wordt dat deze tegen de maag drukt.