Je hebt nare ervaringen vanuit het verleden waardoor je uit angst het probleem liever vermijdt dan onder ogen ziet. Je kent een vorm van uitstelgedrag. Je bent conflictvermijdend. Je bent bang voor kritiek of je bent bang voor afwijzing.
We onderscheiden vijf motivatiedynamieken die een rol spelen bij de beslissing om weg te lopen. Voor de meeste jongeren is weglopen een manier om hun emoties onder controle te krijgen en om te gaan met spanningen. Weglopen lijkt voor hen de geschikte oplossing om spanningen te doen afnemen.
Vluchten komt voor wanneer er moeilijkheden zijn die stress opleveren. Vooral ook moeilijkheden waar je zelf geen invloed op hebt, onopgeloste vragen, gezeur, conflicten, trammelant, zorgen, financiële problemen, narigheid. Ook bij veranderingen is vluchtgedrag mogelijk.
Even weglopen tijdens een ruzie die dreigt te escaleren, zorgt ervoor dat je hartslag weer normaal wordt en geeft je de tijd om weer helder na te kunnen denken.
Vlucht- of vechtgedrag
Je staat voortdurend in de vluchtstand. Daarnaast houd je vluchtgedrag in stand door bv. moeilijke situaties te vermijden of door te vluchten voor je eigen gevoel en emoties.
Oorzaken vermijdingsgedrag
Wanneer iets oncomfortabel aanvoelt, ga je dat liever uit de weg. Meestal ervaar je een angstig gevoel, waardoor je er liever niet komt. Wanneer je op een bepaald moment in je leven vervelende dingen hebt meegemaakt wil je dit een volgende keer vermijden.
Winnen vs.
Dat is waarom dokter en relatietherapeut Gary Brown zegt dat ruzies eigenlijk maar 10 minuten mogen duren. “Er is een verschil tussen echt ruziemaken en op een gezonde manier discussiëren met elkaar”, vertelt hij. “Bij discussies die langer dan 10 minuten aanhouden ligt de nadruk vaak op winnen.
Tijdens een freeze-reactie bevriest je lichaam. Je bent dan niet meer in staat om iets te doen of te zeggen. Je voelt je als het ware verlamd. Je lichaam schiet automatisch in deze overlevingsstand om jou te beschermen.
Wanneer iemand in een zeer bedreigende situatie terecht komt, kan het lichaam reageren met een automatische reactie. Doel is om de situatie te overleven. Bekendste voorbeelden van overlevingsreacties zijn vechten, vluchten en bevriezen of verstijven. Hoe iemand reageert verschilt per mens en per situatie.
Ik wil weglopen
Praat eens over je problemen thuis met iemand die je vertrouwt: een goede vriend(in), een familielid, je mentor of de vertrouwenspersoon op school, of met de jongerenwerker in je buurthuis. Zij kunnen je helpen. Je kunt ook gratis bellen met Veilig Thuis (0800-2000) of De Kindertelefoon (0800-0432).
Nee. Weglopen is niet strafbaar. De politie zal je dus niet arresteren.
Wanneer dit niets uithaalt schakelen de meeste mensen de politie in. Deze zal trachten uit te zoeken waar het kind is of verblijft, en of het terug naar de ouders kan of wil.
We hebben het niet over een weekje of twee. Musselman stelt voor dat je op z'n minst twee of drie maanden een time-out kan nemen voor je relatie. Zo kunnen jullie beiden herstellen. Dit lijkt misschien een lange periode om geen contact te hebben en al helemaal als jullie al jarenlang samen zijn.
Wetenschappelijk onderzoek is er nooit naar gedaan, maar volgens relatietherapeuten zou ongeveer de helft van de koppels die een pauze inlassen wel degelijk terug bij elkaar komen. Dat een pauze niet altijd het einde van jullie relatie hoeft te betekenen, staat dus vast.
Maar waar is dat dan goed voor, elke dag seks? Omdat seks je hormonen op hol brengt, waardoor je je achteraf nauwer verbonden voelt met je partner. Dat is heel belangrijk bij koppels die van elkaar aan het vervreemden zijn, want dat dichte en intieme gevoel is het begin van een genezingsproces.
Tijd en aandacht
Afgezien van de eerste tijd van verliefdheid, gaat het daarna nooit meer helemaal vanzelf. Je moet er aan werken, er tijd en aandacht aan geven. Alles wat aandacht krijgt wordt groter en daarmee zullen je gevoelens ook weer terugkomen.
Niet zo vaak
Ze gokt dat ongeveer 6 procent een 'doorstart' maakt. Maar ze ontdekte ook dat van de 1001 stellen die ze sprak, 64 procent succes had bij de herkansing. Opvallend: geen enkel stel zei dat het 'net als vroeger was'. De liefde was hetzelfde, sterker misschien, maar de relatie was totaal anders.
Iemand met een vermijdende persoonlijkheidsstoornis heeft in vriendschappen en relaties last van veel onzekerheid en angst. Hij of zij durft zich in gezelschap niet of nauwelijks open te stellen en vindt het lastig om zichzelf te laten zien aan anderen.
Wanneer mensen bepaalde belevingen (gedachten, emoties, herinneringen, impulsen, lichamelijke gewaarwordingen) niet willen ervaren, kunnen ze allerlei strategieën ontwikkelen om deze te vermijden. Dit noemt men experiëntiële-vermijdings- of controlestrategieën.
Vermijdings- en veiligheidsgedrag
Vermijdingsgedrag is het niet-aangaan van de blootstelling aan hetgeen waar men angstig voor is of het stoppen van deze confrontatie (respectievelijk passieve en actieve vermijding).
Mochten de konijnen gaan vechten, dan kun je ze snel uit elkaar halen zonder jezelf te bezeren. Vaak werkt het verbaal ingrijpen of in de handen klappen voldoende om de konijnen af te leiden, dus haal ze niet te snel helemaal uit elkaar.