Kinderen liegen om heel verschillende redenen. Ze liegen om mogelijke consequenties te vermijden, uit schaamte, omdat ze geen voordeel halen uit het vertellen van de waarheid (omdat ze bijvoorbeeld zeer streng gestraft worden), omdat ze aandacht krijgen van vrienden, om zichzelf interessant te maken (opscheppen) enz.
Alle kleine kinderen liegen weleens. Ze beginnen vaak met liegen tussen de leeftijd van twee en vier jaar. Dit komt omdat ze beginnen te beseffen dat ze autonome personen zijn en dat hun acties consequenties hebben. Ze ontdekken dat ze over bepaald gedrag kunnen liegen om te voorkomen dat ze in de problemen komen.
Waarom kinderen liegen
Je kind is bijvoorbeeld bang om straf te krijgen. Maar het kan ook zijn dat je kind onzeker is en zich door het liegen beter voor wil doen. Of dat het liegt omdat het anderen niet teleur wil stellen of aandacht wil krijgen. Sommige kinderen liegen uit gemakzucht.
Pathologisch liegen kan dan een symptoom zijn van verschillende psychische aandoeningen, bijvoorbeeld een gedragsstoornis bij kinderen of jongeren, een onvermogen om de impuls te beheersen of een Cluster-B-persoonlijkheidsstoornis. In de bovenstaande gevallen is de leugenaar zich er goed van bewust dat hij liegt.
Kleine verfraaiingen tot regelrechte verzinsels kunnen voorkomen om indruk te maken en de bewondering van anderen te winnen . Gênante situaties vermijden: Nogmaals, ons zelfvertrouwen drijft de behoefte om het gezicht te redden. Veel mensen liegen of verzinnen excuses voor fouten, vergissingen of ongemakkelijke situaties, zoals struikelen of reageren met angst in een situatie.
Bepaalde ADHD-kenmerken, zoals problemen met emotieregulatie en impulsiviteit en soms moeite met 'de rem aanzetten', zijn de perfecte basis voor BED. Daarnaast werkt het beloningssysteem van het AD(H)D brein vaak minder goed dan bij mensen zonder AD(H)D.
Er is geen eenduidige verklaring voor het ontstaan van een antisociale persoonlijkheid. Het is een complexe stoornis die (waarschijnlijk) een complexe ontwikkeling kent via genen, opvoeding en omgeving. Er bestaan wel ideeën over.
Bijna ieder kind vertelt wel eens iets wat niet waar is. Bij jonge kinderen noemen we dit jokken.Wanneer het kind bewust de waarheid gaat verdraaien spreken we van liegen. Bijna ieder kind vertelt wel eens een leugentje.
Een kind geniet.
Het kind glundert, babbelt spontaan, zingt, glimlacht, schatert, ... Voelt een kind zich goed, dan geeft het een ontspannen indruk. Het voelt zich in geen enkel opzicht bedreigd. Het gezicht is open en de spieren zijn niet gespannen.
Kinderen liegen om heel verschillende redenen. Ze liegen om mogelijke consequenties te vermijden, uit schaamte, omdat ze geen voordeel halen uit het vertellen van de waarheid (omdat ze bijvoorbeeld zeer streng gestraft worden), omdat ze aandacht krijgen van vrienden, om zichzelf interessant te maken (opscheppen) enz.
Naarmate kinderen de basisschool en middelbare school bereiken, zijn hun uitvoerende geheugen en cognitieve vaardigheden uitgebreid genoeg dat ze beter in staat zijn om complexe leugens te creëren en andere mensen te misleiden, terwijl ze de indruk wekken de waarheid te spreken. Op deze leeftijd is de meest voorkomende reden om te liegen om te voorkomen dat ze in de problemen komen .
"Iedereen vertelt wel eens een leugen, al dan niet om bestwil. Maar pathologisch liegen is echt beduidend anders dan gewoon liegen. Een pathologisch leugenaar liegt zeer regelmatig, over van alles. Hij - of zij - weet wel dat hij liegt, maar op den duur gaat hij in zijn eigen verhalen geloven.
Onderzoekers die computerondersteunde hersenscans gebruiken, ontdekken dat het fysieke brein van een sociopaat anders is dan dat van iemand met een geweten. Onderzoekers geloven dat sociopathische leugenaars zowel een erfelijke component hebben in hun pathologie als een component van een gebrek aan opvoeding (verwaarlozing) vanaf de kindertijd.
Liegen heeft te maken met de fase waarin je kind zit (zijn ontwikkeling) of met een bepaalde angst. Bijvoorbeeld omdat je kind bang is voor straf of afkeuring. Je kind wil dan door te liegen een straf voorkomen. Of je kind is erg onzeker en doet zichzelf anders voor dan het is.
Als partner van iemand met ADHD kun je je soms eenzaam voelen. Je partner leek in het begin heel veel aandacht voor je te hebben, maar dit lijkt plots te zijn gestopt. Daarnaast kun je merken dat je partner veel bezig is met andere dingen, maar niet met jou.
Mensen met concentratieproblemen hebben vaak moeite om hun aandacht ergens op te richten of hun aandacht ergens bij te houden. Aandacht is nodig voor het denken, waarnemen en handelen maar ook voor het leren van vaardigheden. Door het focussen en vasthouden van aandacht kun je informatie uit de omgeving verwerken.
Traditioneel wordt liegen benaderd vanuit verschillende psychologische invalshoeken en ook vanuit het gezond verstand, waarbij het wordt gezien als een probleemgedrag, een karakterfout of een persoonlijkheidstrek .
Het doel van liegen is vaak om negatieve gevolgen te voorkomen. Hierbij kun je bijvoorbeeld denken aan het achterhouden van informatie voor je partner om een ruzie te voorkomen. Ook verzinnen van een smoesje valt onder het ontwijken van negatieve gevolgen.
De belangrijkste reden dat mensen liegen is een laag zelfbeeld . Ze willen indruk maken, pleasen en iemand vertellen wat ze denken dat ze willen horen. Onzekere tieners liegen bijvoorbeeld vaak om sociale acceptatie te krijgen. Hier moeten ouders hun kinderen benadrukken wat de gevolgen van liegen zijn.