Bedenk dat je paard dat doet omdat hij dat geleerd heeft van ons (in al die andere situaties). Het gedrag DICHTBIJ JE STAAN OF LOPEN komt WORDT NIET VEROORZAAKT door DOMINANTIE OF RESPECT.
Een paard zal hard en vol melodie hinniken als hij aan u wil laten merken waar hij is. Veel paarden doen dit naar hun eigenaren wanneer deze op stal aankomen. Een paard kan ook briesen, dit doet hij wanneer hij twijfelt tussen nieuwsgierigheid en angst.
Iedereen kan een paard wel met zich mee laten lopen met behulp van een halster of hoofdstel. Maar je kan dit ook zonder hulpmiddelen bereiken. Het paard loopt los met je mee, en komt zelfs naar je toe als je roept. Dit is goed te trainen met vrijheidsdressuur.
Een hele goeie plek, is de plek vlak achter de schoft, daar waar het zadel zou liggen. Het is de plek waar paarden elkaar 'groomen' (=elkaar zachtjes kroelen en masseren met de voortanden en lippen), uiteraard alleen als ze elkaar leuk vinden.
Emotioneel afgestemd
Dit gebeurt op een golflengte waar paarden zich bijzonder goed op kunnen afstemmen. Zo weten ze dus precies hoe jij wat je emotionele gesteldheid is: angstig, vrolijk, zelfbewust, boos, agressief, verdrietig.
Het verschilt per situatie, of het helpt om een achterblijvend paard het dode lichaam van zijn maatje te laten zien. 'Als een paard gewoon weggehaald wordt om nooit meer terug te keren, dan kan de achterblijver ongerust blijven', vertelt Pearson.
van de Paardenkliniek aan de Universiteit Utrecht kunnen paarden mensen inderdaad herkennen: “Op basis van bijvoorbeeld de stem, de geur of het gezicht kunnen paarden mensen identificeren.
Re: Hoe zie je of je paard blij is? Ik vind een paard op z'n blijst als hij soortgenoten aan het kroelen is, of rustig staat te eten. Als je paard bij je komt staan en je krijgt een gratis poetsbeurt, dan weet je heul zeker dat hij het naar z'n zin heeft.
Al kan het ook een kalmerend signaal van je paard zijn wanneer je het te snel of te energiek benadert. Zoals gezegd zijn paarden gevoelige dieren en houden ze vaak niet van plotse bewegingen.
Ze 'knuffelen' elkaar graag in de nek, op de schoft en langs de rug. Daar sturen de lichaamseigen sensoren de positieve gevoelens rechtstreeks naar de hersenen van het paard. Het aanraken van dit gebied, vooral bij de schoft, kalmeert.
Zo is het goed om te weten dat paarden kuddedieren zijn. De eigenschap van een kuddedier is dat hij niet alleen wil zijn. Ook vinden paarden het fijn om in de natuur te lopen en naar voedsel te zoeken. De kosten van het onderhoud, zoals de stalling, de hoefsmid, de dierenarts en de verzekering komen hier ook nog bij.
De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
Tijdens wandelingen door het bos of over de hei kun je ook heuveltjes lopen, slalommen om bomen, over boomstammen stappen, door waterplassen stappen, en net als bij leiden & volgen oefenen met vertragen, versnellen, halthouden en overgangen naar draf en stap.
Of paarden ook rouwen durft hij niet te zeggen. “Merries die hun veulens verliezen kunnen daar wel heel heftig op reageren. Maar ik denk toch dat oudere paarden iets anders in het leven staan. De natuur is op zich hard.
De oren gaan naar achter, en de spieren rond de neus verstrakken. Nu is de merrie echt kwaad! De oren liggen plat in de nek en de spieren rond de neus en mond zijn helemaal verstrakt. Ze kijkt kwaad, en zwaait ook kwaad met haar staart.
Van jongs af aan zien paarden hoe soortgenoten onderling communiceren met lichaamshoudingen, geluiden, geuren en aanrakingen. Hun houding betekent veel voor deze dieren. Een paard neemt een subtiele houding aan en een soortgenoot op meters afstand reageert daarop. Ook met de oren en staart geven paarden signalen.
De neus De neus van een paard is zéér gevoelig en soort van intiem. Als je naar een onbekend paard toe gaat, moet je niet direct z'n neus aaien. Dat is zoiets als een onbekende direct op de mond zoenen. Aai eerst schouder en hals, laat hem aan je ruiken en win vertrouwen, voordat je neuzen gaat aaien.
Vaak wordt een paard als dominant bestempeld bij bijvoorbeeld één of meer van de volgende dingen: Hij is 'lomp', zet vaak een hoef op je voet, trekt je mee, duwt je opzij of omver, jaagt je weg bij zijn voer… of erger: hij valt je aan tijdens longeren, trekt zich los bij alles dat je vraagt, gaat compleet zijn eigen ...
Uiteraard staat een ongelukkig paard er niet alleen stijfjes bij, vertoont het soms ook specifiek gedrag. Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
Ook in andere gevallen is dit gedrag bedoeld om duidelijk te maken dat de dreiger wil dat jij of een ander paard of dier bij hem vandaan gaat. Veel voorkomende redenen daarvoor zijn pijn, angst, onuitgenodigd te dichtbij komen, of ervaringen uit het verleden.
De wereld is voor een paard waterpas
Als zijn hoofd naar beneden is, zoals tijdens het grazen, dan 'stellen de ogen zich bij'. Dat wil zeggen dat ze meebewegen om weer waterpas te staan. Ze zien alles op ooghoogte. Als een paard onder grote stress staat spannen ze alle spieren aan, ook rond hun hoofd.
Goed geheugen
Een paard kan een vriendelijke reactie blijven herinneren zolang het leeft. Behalve mensen kunnen paarden ook plaatsen herinneren. De meeste paarden worden bang, wanneer ze naar een plek worden gebracht waar ze geen goede ervaringen hebben gehad.
Paarden kunnen dus kleuren onderscheiden, maar minder goed als mensen (die wel alle kegeltjes hebben). Je kunt dit vergelijken met een persoon die kleurenblind is. Een paard kan blauw, geel, wit en grijstinten goed van elkaar onderscheiden, maar rood en groen bijna niet.
Zoekt u een betrouwbare stal die een Fries paard te koop heeft staan? Dan zit u goed bij Stal Okkema. Wij zijn al meer dan 20 jaar hét adres voor de aanschaf van een Fries paard.