Het is goed om na de ingreep cafeïnehoudende dranken te drinken, zoals koffie en cola. Veel drinken bevordert de liquorproductie.Cafeïne versterkt dit effect.
De eerste twee weken na de punctie kunt u last hebben van hoofdpijn en/of misselijkheid. Als u hier last van krijgt, moet u drie tot vier dagen strikte bedrust houden en veel drinken. Veel drinken betekent minimaal acht glazen per dag. Voor de hoofdpijn kunt u zo nodig paracetamol innemen.
Napijn op de prikplaats komt zelden voor. Het is verstandig om op de dag van de punctie geen zware inspanningen te verrichten of te gaan werken. Bedrust is alleen nodig als u hoofdpijn hebt. Ook de eerste paar dagen na de punctie kunt u het beste rustig aan doen en niet te veel bukken en tillen.
Sommige mensen krijgen hoofdpijn na een ruggenprik. De hoofdpijn kan direct na de punctie ontstaan, maar ook nog tot ongeveer 3 dagen erna. De pijn is soms hevig en wordt erger als de patiënt rechtop gaat zitten. De patiënt kan daarbij ook last hebben van oorsuizen.
Er bestaat een relatie tussen het aantal punctiepogingen en het optreden van pijn door een tijdelijke irritatie van het geschampte periost. Gelukkig is na een week de pijn bij het overgrote deel van de patiënten verdwenen. Een klein deel van de patiënten houdt langer rugpijn na een lumbaalpunctie.
Dit gaatje gaat vanzelf dicht. De hoofdpijn is lastig, maar niet gevaarlijk. De klachten kunnen tot twee weken na het onderzoek opkomen en ze verdwijnen als u plat op uw rug gaat liggen. Als hoofdpijnklachten optreden, houdt u dan een aantal uren bedrust.
Als u last heeft van deze hoofdpijn na de lumbaalpunctie, kunt u het beste een tot drie dagen bedrust nemen, waarbij u plat ligt. Meestal zullen de hoofdpijnklachten hierdoor afnemen. Tegen de hoofdpijn kunt u ook paracetamol gebruiken.
Afhankelijk van het gebruikte medicijn zal het 1,5 tot 5 uur duren voordat de verdoving is uitgewerkt. De eerste tekenen dat de verdoving aan het uitwerken is, zijn bijvoorbeeld tintelingen of het terugkomen van de kracht in uw onderlichaam. Ook kan pijn optreden.
Veel patiënten voelen zich nog dagen en soms zelfs maanden na een grote ingreep moe. Als uw lichaam een grote wond heeft zorgen uw hersenen er voor dat u het wat rustiger aan gaat doen. Zo herstelt u sneller.
Heel soms krijgt iemand vervelende hoofdpijn na een ruggenprik. De hoofdpijn kan meteen na de operatie beginnen, maar ook pas na 24 uur. Meestal verdwijnt deze hoofdpijn binnen een week vanzelf. Als de klachten zo hevig zijn dat u in bed moet blijven, neemt u dan contact op met de anesthesioloog.
Een lumbaalpunctie kan soms complicaties of bijwerkingen met zich meebrengen. Tijdens het prikken kan de arts per ongeluk een zenuw raken. Je voelt dan een pijnlijke, maar ongevaarlijke elektrische schok of pijnscheut in je been. Een andere mogelijke complicatie van een lumbaalpunctie is hoofdpijn.
Hersenvocht is een kleurloze heldere vloeistof in de hersenkamers en tussen de hersenvliezen. Het hersenvocht wordt gevormd door gespecialiseerde cellen in de ventrikels en wordt door het bloed afgevoerd. Het hersenvocht beschermt de hersenen en het ruggenmerg tegen schokken.
Symptomen. Zoals gezegd, uit de aandoening zich door verschijnselen van verhoogde druk in het hoofd. Dat zijn: hoofdpijn, misselijkheid en braken, soms dubbelzien, maar wat vooral van belang is: wazig zien door zogenaamde stuwingspapillen.
Per etmaal wordt ongeveer 500 milliliter hersenvocht aangemaakt en heropgenomen bij een druk die normaal tussen de 7 en 20 cm H2O bedraagt. De liquorcirculatie zelf bevat 150 ml, wat betekent dat al het hersenvocht vier keer per dag wordt ververst.
Hoofdpijn ten gevolge van een ruggenprik voel je meestal vooraan in je hoofd of achteraan in je nek. Wanneer je rechtstaat of zit verergert die pijn en wanneer je neerligt zal de pijn minder zijn. Soms voel je je misselijk en verdraag je geen fel licht of geluid. De spieren van je hals en nek zijn stijf en gevoelig.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Zo schakelen we de zenuwen, die pijnprikkels van de baarmoeder en de bekkenbodem vervoeren, uit en voel je je weeën niet meer. Na een ruggenprik voel je minder aan de onderkant van je rug, billen en benen. Gemiddeld duurt het 5 tot 15 minuten voordat je het effect echt merkt.
In Nederland is het niet gebruikelijk om standaard een ruggenprik te geven. Maar op eigen verzoek, of op medische indicatie, kan een ruggenprik in bijna ieder ziekenhuis dag en nacht gegeven worden. De ruggenprik moet gegeven worden door een anesthesist.
Wanneer u een ruggenprik hebt gehad, is uw onderste lichaamshelft verdoofd geweest. Het plassen kan na de ingreep dan soms moeilijk gaan of langer op zich laten wachten. Heel soms gebeurt het dat iemand urine verliest zonder het te merken. Dat gaat meestal vanzelf weer over.
Na een algehele verdoving blijft u in ieder geval op de uitslaapkamer totdat u weer redelijk wakker bent en uw toestand stabiel is. In geval van verdoving met een ruggenprik blijft u totdat de verdoving begint uit te werken en u uw benen weer een beetje kunt bewegen.
De eerste 6 weken na de operatie is dit erg belangrijk, omdat de naadjes van de nieuwe blaas dan nog erg kwetsbaar zijn. Als uw blaas te vol zit, komt er te veel spanning op de blaas. Hierdoor kunnen de naadjes scheuren.
Hersenvocht is het vocht dat om de hersenen en ruggenmerg heen zit. Er kunnen veel redenen zijn om een lumbaalpunctie uit te voeren. Het hersenvocht wordt onderzocht op samenstelling. Er wordt bijvoorbeeld gekeken naar een ontsteking, kankercellen, een doorgemaakte bloeding en/of een verhoogde hersendruk.
Een enkele keer lukt het niet de juiste plek direct te vinden. De naald wordt dan opgeschoven. Dit opschuiven kan soms even een korte stekende pijn geven in been of bil, doordat de naald langs een zenuw schampt. Dit kan verder geen kwaad, wel kunt u dit aan de arts melden.
Een totaal spinaal blok
Dit is een zeer zeldzame complicatie. Bij een totaal spinaal blok verdooft de verdovingsvloeistof ook het bovenste gedeelte van het lichaam. Zelf ademen is niet mogelijk en de anesthesioloog zal u narcose moeten geven om u te kunnen beademen.