Een groot verantwoordelijkheidsgevoel, graag de controle willen hebben en heel veel liefde maken het soms moeilijk om je kind los te laten. Elke nieuwe fase van je kind vraagt echter om een klein beetje meer loslaten. Kinderen leren door te proberen en dit proberen lukt ze als wij ze durven los te laten.
Door je kind stukje bij beetje los te laten, geef je het deze ruimte en bouwt het zelfvertrouwen en verantwoordelijkheidsgevoel op. Wanneer kinderen veel dingen uit handen genomen wordt, leren ze niet zelf om te gaan met situaties en krijgen ze niet de kans vertrouwen in hun eigen kunnen op te bouwen.
Wat is oudervervreemding? 'Bij een verstoorde ouder-kindrelatie is het systeem van het gezin uit balans. Het is een extreem voorbeeld hoe het kind uit beeld kan raken, terwijl zowel vader als moeder juist strijden voor het belang van het kind. Er is dus niet één ouder die het 'doet' of schuldig is.
Liegen heeft te maken met de fase waarin je kind zit (zijn ontwikkeling) of met een bepaalde angst. Bijvoorbeeld omdat je kind bang is voor straf of afkeuring. Je kind wil dan door te liegen een straf voorkomen. Of je kind is erg onzeker en doet zichzelf anders voor dan het is.
Het moeilijke aan loslaten is het leren van nieuw gedrag en nieuwe gewoontes. En omdat ons gedrag een gevolg is van onze gedachten, ligt daar de sleutel. Loslaten kan soms ook eng zijn, omdat je het niet gewend bent en niet weet hoe het zal zijn zonder.
Loslaten betekent simpelweg dat je het niet langer vasthoudt — wat veel energie kost. Het is vergelijkbaar met fysieke ballast vasthouden. Het wordt steeds zwaarder en uiteindelijk is het bijna ondragelijk. Van een loodzware boodschappentas ben je ook blij als die eenmaal thuis op de keukenvloer staat.
“Realiseer je dat het nooit de schuld is van je kind dat jij je teleurgesteld voelt. Het komt door jouw gedachtes en verwachtingen en daar kan een kind niets aan doen. Ieder kind is zoals hij is. Dat kun je een beetje bijsturen, maar verder zijn het toch echt gewoon eigen individuen.
Pathologisch liegen kan dan een symptoom zijn van verschillende psychische aandoeningen, bijvoorbeeld een gedragsstoornis bij kinderen of jongeren, een onvermogen om de impuls te beheersen of een Cluster-B-persoonlijkheidsstoornis. In de bovenstaande gevallen is de leugenaar zich er goed van bewust dat hij liegt.
In een gezonde moeder dochter relatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Maar ook in gezonde relaties heb je weleens ruzie. Als ruzie echter vaak voorkomt, kan dit voor een verstoorde relatie tussen moeder en dochter zorgen.
1) Een gezonde ouder-kindrelatie verschaft de jeugdige doorgaans fysieke en emotionele veiligheid en geborgenheid: de ouder fungeert in de relatie als veilige basis van waaruit het kind de omgeving kan verkennen en waarop het altijd kan terugvallen.
Kenmerken. Wanneer er te veel van een jeugdige gevraagd wordt en de jeugdige daar te weinig voor terugkrijgt van zijn ouders, kan in extreme gevallen sprake zijn van parentificatie. Parentificatie wil zeggen dat een jeugdige langdurig de rol van ouder op zich neemt met de bijbehorende taken en verantwoordelijkheden.
Ouderverstoting door een volwassen kind komt bij meer mensen voor en kan enorm veel angst en zorgen opleveren. Weet je niet meer hoe je uit deze situatie komt en zie je geen toekomst meer, zoek dan hulp. Praat met een naaste zoals een vriend(in) of familielid en probeer jouw gevoelens onder woorden te brengen.
Als u merkt dat uw kind psychische klachten heeft, is het goed om daar over te praten. Toon begrip voor uw kind. De huisarts of een andere hulpverlener kan samen met u en uw kind bekijken of er hulp nodig is. Neem direct contact op als uw kind een gevaar is voor zichzelf of anderen.
Aanvaarden dat je tot dezelfde 'stam' behoort maar dat je anders bent! Het kind moet zijn vrijheid ont-dekken. Het moet pijnlijke ervaringen uit de kindertijd kunnen uitspreken tegenover de liefhebbende en almachtige ouder. Pas dan kan de wonde helen en kunnen ze als respectvolle volwassenen met elkaar omgaan.
Dit kan je doen als je kind zich egoïstisch gedraagt
Maar praten helpt gelukkig. Iedere keer weer, bij welk kind dan ook … leg uit wat je stoort. Geef aan dat je hun gevoel snapt, maar koppel tegelijkertijd ook terug hoe je het liever zou zien…
De ouders kunnen dan het geld niet zomaar van de rekening halen. Zij moeten het geld beheren in het belang van het kind. De stortingen die zij gedaan hebben, kan je zien als schenkingen. Als de ouders het geld dus van de rekening halen en het op een eigen rekening zetten, handelen ze niet in het belang van het kind.
Regelmatig kan het kinderlijke gedrag nog naar voren komen in de eerste jaren van de puberteit. Daarnaast kunnen pubers vaak dwars en opstandig zijn. Dat is een normaal onderdeel van hun ontwikkeling: pubers zijn immers op zoek naar een eigen identiteit en dwars gedrag hoort daarbij.
Emotioneel loslaten houdt in dat je je emotionele afhankelijkheid loslaat. Met welke bejegening kun je dat aan het herhalen zijn? Het herhalen van patronen kan vele vormen hebben, zoals: aantrekken en afstoten, bemoeizucht, opoffering, pleasen.
Neem afstand. Bij hem in de buurt zijn, met hem praten, leuke dingen doen als vrienden gaat je niet helpen om rustig te worden en je gevoel onder controle te krijgen. Je zult namelijk merken dat iedere keer als je hem ziet en bij hem bent, je weer iets geweldigs aan hem ontdekt wat jou nóg geïnteresseerder maakt.
Blijf herhalen waarom het beter is zo
Het is namelijk altijd heel makkelijk om de fijne dingen te herinneren maar moeilijker om toe te geven aan de pijn. Herhaal herhaal herhaal, net zolang tot je er zelf in gaat geloven. Dan zal de pijn minder worden en is het makkelijker om hem los te laten.