Dagelijks schreeuwen tegen je kind levert volgens onderzoekers namelijk angstige kinderen op, die bovendien vaak gaan liegen. "Het gevolg van een schreeuwen is dat kinderen alles gaan doen voor de goedkeuring van de ouder, om te checken of je nog wel van ze houdt."
Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling. En er is nog een vorm van geweld die ook schadelijk is voor kinderen. Als je ouders elkaar slaan, elkaar uitschelden of gemene dingen naar elkaar schreeuwen, en jij bent daar bij, dan is dat ook kindermishandeling.
Schreeuwen is een teken van frustratie; frustratie is een teken van goed ouderschap. Immers, een goede ouder heeft verwachtingen en hoop rondom het gedrag van haar kinderen. Als dat niet uitkomt, raakt ze gefrustreerd. Als ze gefrustreerd is, ligt het gevaar van stemverhoging (lees: schreeuwen) op de loer.
Dat geldt ook voor regelmatig schreeuwen tegen kinderen, blijkt uit diverse wetenschappelijke studies. Het kan bijvoorbeeld tot op latere leeftijd leiden tot gedragsproblemen als agressief en defensief reageren, stemmingsproblemen als depressie en cognitieve problemen zoals concentratiestoornissen.
Boosheid kan worden opgevat als een protestreactie op het verlies van verbinding. Als u in gesprek bent met iemand en hij verbreekt de verbinding of het contact door zich bijvoorbeeld op iets anders te concentreren, bijvoorbeeld zijn telefoon, is een logische reactie boosheid.
Van psychische of emotionele mishandeling is sprake wanneer ouders of andere opvoeders met hun houding en gedrag afwijzing en vijandigheid uitstralen tegenover het kind.
Kinderen hebben vaak nog te weinig kennis en ervaring om in woorden uit te drukken wat er van binnen bij ze gebeurt. Als je niet kunt verwoorden wat je dwars zit, is een scheldwoord er snel uit gegooid. Zeker als je de ervaring hebt dat volwassenen niet naar je willen luisteren, kan schelden een gewoonte worden.
' Makkelijk gezegd, maar hoe doe je zoiets? 'Haal eerst diep adem. Een keer of tien als dat nodig is. Draai je dan om, loop weg en kijk wat je behalve schreeuwen nog meer kunt doen om je kind duidelijk te maken dat-ie fout zit.
Kindermishandeling gaat niet altijd om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Ook zonder dat je het ziet kan er sprake zijn van een vorm van kindermishandeling. Denk dan aan: schreeuwen, kleineren of bang maken.
Psychische mishandeling (ook wel emotionele - of geestelijke mishandeling genoemd) is het stelselmatig uitschelden, treiteren, vernederen, bedreigen, kleineren, overvragen, isoleren of elk ander gedrag dat een negatieve invloed kan hebben op de emotionele ontwikkeling van een kind.
Kortom: je vindt de emotie van boosheid in verschillende vormen. Van enige geraaktheid, geprikkeldheid, knorrigheid tot irritatie en frustratie. En van irritatie tot boosheid, verontwaardiging, kwaadheid, razernij en ongekende woede.
Antisociaal gedrag: Als je antisociaal gedrag laat zien word je niet alleen vaak boos, maar doe je ook dingen die echt niet mogen. Bijvoorbeeld schreeuwen, pesten, liegen en vechten. Ook maak je wel eens dingen stuk of steel je. En het kan zijn dat je weleens spijbelt of wegloopt.
Je hart gaat sneller kloppen, je bloeddruk wordt hoger en je loopt rood aan. Dat alles gebeurt omdat je lichaam zich klaarmaakt om te gaan vechten. Woedende gevoelens hangen dus van nature samen met woedende gedragingen. Woede brengt ook een aantal typerende veranderingen in je gezichtsuitdrukking met zich mee.
Passende straf
Laat je kind de rommel opruimen, repareren wat kapot is gemaakt, of meebetalen van het zakgeld. Leuke, fijne dingen afnemen of privileges intrekken. Denk bijvoorbeeld aan een internet- of telefoonverbod, het bankpasje inleveren, huisarrest, geen tv mogen kijken, of niet mogen logeren bij vrienden.
Kinderen gillen en schreeuwen vaak wanneer ze in een groep samen zijn. Dit doen ze om aandacht te vragen. Een kind denkt: als ik zo hard mogelijk praat of gil dan word ik gehoord. En omdat kinderstemmen vaak hoger zijn dan die van volwassenen, lijkt het alsof ze meer lawaai maken.
Een aai over zijn bol, een zoen op zijn voorhoofd, een knuffel of een paar lieve woorden: je kind troosten doe je vaak instinctief. Meestal zijn deze gebaren voldoende om je kleine te troosten. Laat je kind merken dat je met hem meeleeft.
Praten lucht op en iemand kan met je meedenken over wat je kunt doen. Of praat met de vertrouwenspersoon op school. Natuurlijk kun je ook bellen met De Kindertelefoon: 0800-0432. Op Kindertelefoon.nl kun je ook met hen chatten.