Omdat we onszelf vaker in de spiegel zien dan op een foto (of filmpje), zijn we gewend geraakt aan het spiegelbeeld van ons eigen gezicht. En door een psychologisch verschijnsel wat het mere- exposure effect wordt genoemd, ontwikkelen mensen een voorkeur voor beelden waar ze bekend mee zijn.
De fotograaf dat Het 'mere exposure effect' geldt, een psychologisch fenomeen waarin mensen een voorkeur voelen voor dingen of mensen simpelweg omdat ze er vaker aan zijn blootgesteld. Dit zorgt er voor dat je jouw spiegelbeeld prefereert boven hoe je er daadwerkelijk uitziet.
Mensen hebben twee ogen/lenzen en kunnen daarom diepte en perspectief zien. Een camera heeft slechts één lens en ziet dus geen diepte en perspectief. Een camera spreidt een object hierdoor uit als een pannenkoek, waardoor een object breder lijkt.
Dat effect wordt ook wel het mere-exposure effect genoemd. Een herhaalde blootstelling aan een stimulus zorgt voor een positievere interpretatie. Iets wat je vaker ziet, vind je automatisch mooier. Hoe vaker je in de spiegel kijkt - en hoe ijdeler je dus bent - hoe groter de impact.
Best een bijzonder fenomeen waar de meeste mensen last van hebben. Hoe komt dit? Het gaat erom dat we denken dat wij ons spiegelbeeld zijn. Je ziet namelijk je spiegelbeeld in de spiegel (ja, ok dat wist je wel) en dan is alles omgedraaid: je linkerkant wordt je rechterkant en je rechterkant wordt je linkerkant.
Hoe zie je er nou écht uit? De meest betrouwbare manier om daar achter te komen, is om iemand anders een foto van je te laten maken (al komen bij een goede foto, fotografisch gezien, meerdere factoren kijken). Dan zie je hoe je er écht uitziet, hoe anderen jou zien. Dan zie je: de waarheid.
Een verticale lijn, de mediaanlijn, verdeelt het gezicht in twee helften. In het ideale geval loopt die lijn over de punt van de neus, door het midden van de lippen en tussen de middelste snijtanden. Bij een symmetrisch gezicht staan de pupillen en de mondhoeken ook op een verticale lijn.
Wat is BDD? BDD of Body dismorphic disorder is een angststoornis, waarbij mensen zichzelf erg lelijk vinden. De Nederlandse aanduiding voor BDD is 'Stoornis in de lichaamsbeleving', maar het wordt ook wel 'ingebeelde lelijkheid' genoemd.
Als je in de spiegel kijkt zie je (tromgeroffel) je spiegelbeeld. Een gespiegelde weergave van je gezicht, dus. En dat ligt volgens Nick Stockton van Wired aan het heuse 'mere-exposure'-concept (een theorie uit de jaren zestig, ontwikkeld door Robert Zajonc).
De verlammingsverschijnselen. Wanneer de aangezichtszenuw (vrijwel altijd aan één zijde) slecht functioneert, valt de functie van de spieren in die gezichtshelft uit. Dit noemt men een facialisverlamming. Het gevolg is een scheef gezicht.
Dat heeft verschillende redenen. Allereerst is er een groot verschil tussen een 3d-beeld en een 2d-beeld van jezelf. In de spiegel zie jij jezelf in 3d, want zo werken onze ogen. Een selfie is een 2d-beeld dat er al snel wat vervormd uitziet.
Om te voorkomen dat je een onderkin op de foto hebt, plaats je je tong tegen je gehemelte. Hierdoor krijg je een strakkere kaaklijn en wordt je onderkin verminderd. Ook fotomodellen doen het. Een onderkin voorkom je ook door de foto van bovenaf te maken of recht van voren, maar deze compositie is meestal minder mooi.
Selfie-foto's worden gespiegeld (bijv. tekst wordt achterstevoren weergegeven) De optie voor het opslaan van selfie (naar voren gerichte camera)-afbeeldingen als spiegelbeelden is standaard ingeschakeld. Spiegelbeelden kunnen echter tekst achterstevoren weergeven of andere ongewenste effecten hebben.
Spiegelbeeld = [reflectie] - Het spiegelbeeld is het beeld dat men ziet als men in een spiegel kijkt. Ook de weerspiegeling in een wateroppervlak of een ander spiegelend oppervlak wordt aangeduid als spiegelbeeld.
Zodra je een foto maakt draait iOS dit automatisch om zodat de foto overeenkomt met het beeld dat andere van je zien. Door de optie 'Spiegel camera aan voorzijde' in te schakelen wordt de foto gespiegeld en is de weergave van de live weergave in de applicatie en het uiteindelijke resultaat gelijk.
Luister naar jezelf, ontdek welke gedachtes jou tegenhouden en … laat los. Het zijn twee simpele woorden die zoveel impact op jezelf én je omgeving hebben. De manier waarop jij jezelf ziet, projecteer je onbewust op andere mensen en neem je mee in de keuzes die je maakt voor jezelf.
Je vindt jezelf of een bepaald onderdeel van je lichaam niet mooi. Deze 'onvolkomenheid' is ofwel ingebeeld, ofwel sterk overdreven. Bij deze psychische stoornis ben je geobsedeerd door je uiterlijk. Het kan daarbij bijvoorbeeld gaan om een onvolmaakte neus, de kleur van de huid, beharing of een kapsel.
Verwen jezelf met een massage of een ontspannend bad. Doe een sport die je leuk vindt; mensen die sporten, voelen zich beter over hun lijf. Heb je een hekel aan aerobics of hardlopen, ga dan wandelen. Streef naar een gezond lichaam, niet naar een mooi lichaam.
Mooie ogen, een strakke kaaklijn, haren die nooit een slechte dag lijken te hebben… Om nijdig van te worden soms, deze te knappe mensen. Omdat onderzoekers zich lange tijd hebben afgevraagd hoe het komt dat sommige mensen over het algemeen worden bestempeld als 'knap', besloten ze een onderzoek te starten.
Alles wat vrouwen vrouwelijk maakt en waarover mannen niet beschikken, vinden mannen aantrekkelijk. Vrouwen accentueren verschillen vaak ook met make up: volle lippen, egale perzikhuid, dunne wenkbrauwen en lange wimpers. Door het benadrukken van deze verschillen, worden vrouwen nog aantrekkelijker voor mannen.
In het algemeen is de botstructuur van het hoofd van een man - het voorhoofd, de kaak en de kin - prominenter en hoekiger. De botstructuur van de vrouw is gladder en het gezicht is minder hoekig en meer ovaal. De gelaatskenmerken van een man zijn doorgaans meer uitgesproken, die van een vrouw fijner en delicater.